Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.09.2015, Síða 38

38 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20.9. 2015
V
irðulegur borgari sótti forðum til
opinbers aðila um fyrirgreiðslu í
formi viðurgernings fyrir fé-
lagsskap sinn. Rökstuddi hann er-
indið með því að hefð væri fyrir því
að slíku væri vel tekið. Sá, sem fór
tímbundið með veitingavaldið, féll fyrir þessari rök-
semd. Þegar málið var skoðað betur kom í ljós að
sama fyrirgreiðsla hefði aðeins einu sinni áður verið
veitt. Ekki tók þó að afturkalla loforð um hana. En
jafnvel þótt slík liðlegheit hefðu þannig gerst tvíveg-
is er hæpið að segja að hefð væri komin á þau og
allra síst í lagalegum skilningi orðsins.
Kveðjuhefðin
Þetta litla dæmi rifjaðist upp þegar gamall borg-
arfulltrúi sá í fréttum að „hefð“ væri fyrir því að
borgarfulltrúi á förum úr borgarstjórninni flytti
„kveðjutillögu“ og virtist undanskilið að „hefðinni“
fylgdi óbein kvöð um að samþykkja þyrfti slíka til-
lögu hversu vitlaus sem hún væri. Þessi meinta
„hefð“ hlýtur að vera ný af nálinni og þar með ekki
hefð. Þótt svo væri nær hún ekki máli. Flestir
borgarfulltrúar hætta sem slíkir í lok kjörtímabils.
Vitað er fyrir fram að sumra þeirra sé ekki von eftir
kosningar en aðrir ná ekki endurkjöri þótt þeir vilji.
Kannski þætti því rétt að skapa „nýja hefð“ um að
fallnir borgarfulltrúar mættu umboðslausir á fyrsta
borgarstjórnarfund til að flytja kveðjutillöguna sína
eða þá að þeir sendu borgarstjórn hana í pósti.
Viðbrögð borgarfulltrúa minnihlutans nú var í
góðu samræmi við „umræðustjórnmála stílinn“ sem
mun ganga út á að stjórnmálum sé ekki blandað í
stjórnmál.
Talsmaður Sjálfstæðisflokksins tók fram að
„kveðjutillagan“ væri góð tillaga(!) og afsakaði síðan
hjásetu flokksins í málinu.
Hvenær á að rumska?
Kjörtímabilið sem Samfylkingin stjórnaði borginni
eftir hrakfarir í kosningum vorið 2010 þegar hún lét
eins og Jón Gnarr Kristinsson væri borgarstjóri, var
niðurlægingartímabil. Ekki bara fyrir þá sem kom-
ust yfir lýðræðislegt vald rauðir eftir rassskellingu
kjósenda. Heldur ekki síður fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn, sem hefur átt svo glæsta tíð í borginni en kaus
nú að láta allt yfir sig ganga eða fram hjá sér fara.
Oftast þó með því að látast alls ekki vera á staðnum.
Borgarbúar áttu ekki auðvelt með að brúka kjör-
seðilinn sinn í framhaldinu svo kosningaþátttakan
hrundi vorið 2014.
Það vissu flestir að Jón Gnarr Kristinsson, á full-
um launum borgarstjóra, sinnti ekki „hefðbundnum“
skyldum við borgarbúa, svo sem þeirri að vera tilbú-
inn í skrifstofu sinni tvisvar í viku til að tala við þá úr
þeim hópi sem það vildu. Og svo að leggja sig allan
fram um að leysa úr þeim erindum sem þeir höfðu
persónulega borið á borð við borgarstjórann sinn.
Frá vorinu 1982-1991 tók þáverandi borgarstjóri
að meðaltali við 40 viðmælendum í opnum viðtals-
tímum auk sérstakra funda með öðrum. Þetta voru
um 2.000 borgarar á ári að jafnaði. Álagið var tölu-
vert en ekki talið eftir. Og þótt sumir kæmu oftar en
einu sinni gafst borgarstjóranum einstakt tækifæri
til að kynnast ótrúlega mörgum borgarbúum, sjónar-
miðum þeirra, kvörtunarefnum, áhyggjum, vonum
og þakklæti.
Svakaflott sendibréf
Mikið var gert úr því afreki að Jón Gnarr Krist-
insson hefði í sinni tíð skrifað borgarstjóranum í
Moskvu bréf vegna refsimeðferðar rússneskra yf-
irvalda á meðlimum hljómsveitarinnar Pussy Riot.
Aldrei hefur komið fram hvort sá í Moskvu hafi feng-
ið bréfið, eða látið svo lítið að svara því, hafi hann
lesið það.
m
ill
ja
rð
ar
kr
ón
a
Ráðhúsið er fallegt en það
færi betur á því að borgarstjórn
fundaði í einum af leikskólunum
400
19
8
19
8
19
8
19
8 9
1 19
94
19
9
19
9
20
04
20
12
19
97
20
05
20
13
19
9
20
06
20
15
20
148
19
99
20
07
20
00
20
08
20
01
20
09
20
03
20
02
20
11
20
10
350
300
250
200
150
100
50
1 2
0
3
99 19 1
1 9 99
2 3 5 64
19
8
1
5
98
6
19
87
19
88
19
90
19
8
*
S R e y k j a v
í k u
r b
o r g a
r
k u l d i r
*Nýlega kom í ljós að ringulreiðríkir í daglegri fjármálastjórnborgarinnar. Í stað þess að snúa sér
að því forgangsverkefni þykjast borg-
aryfirvöld þurfa að taka yfir utanrík-
ismál landsins og hafa þau til að
nesta einn af pólitísum samherjum
sínum sem flyst á nýjar slóðir.
Reykjavíkurbréf 18.09.15