Skólavarðan - 01.09.2006, Blaðsíða 3

3
FORMANNSPISTILL
SKÓLAVARÐAN 6.TBL. 6. ÁRG. 2006
Svæðisþing tónlistarskóla standa nú yfir en þar hittast kennarar
og stjórnendur tónlistarskóla og fara yfir þau faglegu málefni
stéttarinnar sem hæst ber hverju sinni. Eftir bæði gagnlegar og
skemmtilegar umræður á svæðisþingi sem haldið var í Stykkishólmi
velti ég fyrir mér mikilvægi slíks samskiptavettvangs þar sem
félagsmenn deila reynslu sinni og viðhorfum í skólamálum.
Um þessar mundir standa yfir kjarasamningaviðræður hjá
Félagi tónlistarskólakennara og er því nærtækt að nefna
mikilvægi þess fyrir þá kjörnu fulltrúa félagsins, sem eru í forsvari
á þeim vettvangi, að geta byggt á samfelldri og djúpstæðri
umræðu meðal tónlistarkennara um hvaðeina sem snýr að starfi
þeirra. Að mínu mati er mikilvægt að kjarasamningur sé þannig
úr garði gerður að hann virki ekki hamlandi á þróun skólastarfs
heldur feli í sér umgjörð þar sem bæði kennarar og stjórnendur
hafa nauðsynlegt svigrúm og hvata til að þróa sig í sínu fagi og
um leið skólastarf. Þannig eru svæðisþing tónlistarskóla ein af
forsendum þess að vel takist til við gerð kjarasamnings sem ætlað
er að endurspegla fjölbreytt umhverfi tónlistarskóla.
Það fagumhverfi sem kennari býr við hefur áhrif á hvernig
hann þróast í starfi. Það hvernig fagvitund er ræktuð innan
hvers skóla sem og í samspili fleiri skóla, sbr. til dæmis svæðis-
þing tónlistarskóla, er bæði þýðingarmikið fyrir starfsmanninn
– persónuþroska hans og starfsánægju, fagvitund verkar gegn
einangrun og kulnun ásamt því að gera starfið meira spennandi
– og fyrir stéttina í heild og áhrif hennar út á við.
Samfélagið er á sífelldri hreyfingu þar sem hver hlutur orkar
á annan og segja má að framtíðin verði til með hverjum nýjum
degi. Tónlistarskólar fara ekki varhluta af þeim breytingum
sem samfélagið kallar á. Á afstöðnu svæðisþingi kom fram
Pælingar að loknu svæðisþingi tónlistarskóla
að sumir skólar þurfa að takast á við umhverfi þar sem stefna
sveitarfélaga gengur þvert á það fyrirkomulag sem fyrir er en
á öðrum stöðum er unnið í nánu samstarfi allra hlutaðeigandi
aðila. Við höfum það val að vinna með eða á móti breytingum.
Oftar en ekki virðist mér það síðar nefnda bera lítinn árangur
og stjórnvaldið bera á borð ákvarðanir sínar óbreyttar þrátt
fyrir hávær mótmæli. Víða ríkir þó gott andrúmsloft og unnið
er markvisst með tónlistarskólann sem lykilstofnun í því að gera
samfélagið samkeppnishæft. Þar sem ríkir traust á báða bóga
eru aðilar óhræddir við að tjá sig og unnið er faglega að þróun
skólans og um leið að þróun samfélagsins. Fagfólk setur mark sitt
á skólaþróun eftir sem áður.
Ég hef þá trú að kennarastéttina myndi upp til hópa hug-
sjónafólk og að það skipti okkur öll miklu að fá að hafa áhrif
á hvernig starf okkar þróast. Þau vinnubrögð sem tíðkast hjá
mörgu stjórnvaldinu þegar kemur að stefnumótandi þáttum í
skólastarfi, það er valdboð að ofan, er ekki aðferðafræði sem er
líkleg til að skapa ánægju meðal kennara og þannig áhuga og
ákveðni í að ná sem mestum árangri. Við eigum að gera okkar
í að vinna gegn slíkum stjórnarháttum og vera óhrædd að nýta
það vopn sem felst í fagþekkingu okkar.
Öflug fagumræða er til þess fallin að efla fagvitund og sam-
kennd stéttarinnar. Með framsækinni umræðu sköpum við jafn-
framt traust út á við og styrkjum stöðu stéttarinnar. Við eigum
að vera óhrædd við að byggja á því sem við kunnum best og er
fagmennska þar lykilhugtak - munum bara að hún er breytingum
háð eins og annað í umhverfi okkar, hún er háð tíma og rúmi,
hún er ekki föst stærð.
Sigrún Grendal
Formaður Félags tónlistarskólakennara
HVERS VIRÐI ER
FAGUMRÆÐA Í HÓPI KENNARA?
Sigrún Grendal