Alþýðublaðið - 18.11.1924, Blaðsíða 2

1
ífyýða mdtmælir
ríkislðgreglu.
Á nýaf8töðnu 6. þingi Alþýðu-
sambands Islands var samþykt í
einu hljóðl svo hijóðandi mót-
mælaáiyktun gegn tliraunum auð-
valdsins til að koma upp með
logum hér handa sér og móti al
þýðu svo kailaðri >rikistögregiu<:
>6. þing Alþýðusambands Is-
lands mótmælir þvi harðlega, að
sett verðl á stoin hér ríkislög-
regla eða annað hervaid, svo
sem ihaldsliðlð ætlaði sér að gera
á sfðasta alþingi, — telur það
gert í þeim tllgangi einum að gefa
auðvaldinu vopn i hönd gegn
aiþýðu landsins í hinni óumflýj
anlegu baráttu um launakjör og
stjórnmál.
Sambandsþlngið skorar þvi
fastlega á íslenzka alþýðu að
vera á verði gegn öllum slfkum
tilraunum og að kretjast þess af
þingíulltróuú), að þelr hrindl 5II-
um frumvörpum á Alþingi, er
ganga kunna i þá átt.-c
Nýjasti ritstjdrinn.
(Frh.)
Kristján Albertsson gefursýn-
is'norn af rithætti mfnum með
því að tína til nokkur orð og
setningar úr Alþýðublaðinu. £n
þegar athugað er, að 511 dæmin,
sem hann tlifærir, eru úr grein-
um, sem bera það með sér, að
þær eru ekki eftir rltstjórann, þ.
e. ekki eftir mig, verður að segja,
Sð það sé á dálftið einkennllegan
hátt, að hann gerist forustumað-
ur um að innleiða drengtkapinn
í íslenzka blaðamensku.
Séu nú borin saman þessi Ijótu
orð, sem honum þykir, og hans
eigin ritháttur, verður ekki séð,
að munurinn sé mikill. Orðin, sem
Kristján hefir fundið f Alþýðu-
blaðinu, eru meðal annars orð
eins og >auraskríllinn< og >auð-
valdsþýin<. Kristján kannast auð
sjáanlega ekki við það, að nein-
ir, sem penlnga ha a, geti verið
skríli, og f svipinn hefir hacn
ekki komið því íyrir sig, að t!l
ALÞYÐUBLAÐIÐ
væru >auðvaldsþý<- Et h»nn
hugsaðl sig vel um, myndi hann
kann ske ráma f, að það muni
þó vera til menn, sem fyrir
borgun taki að sér að rita blöð
auðvaldsins með öllum tilheyc-
andi svfvirðingum um forgöngu-
menn aiþýðnnnar án þess|) að
láta sér bregða.
Annars mnn mðrgum gánga
erfiðiega að skilja, að orð eins
og >kúgarar<, >búðarlokur<,
>strunsandi strúthænur<, >vitlaus
hölðingjahópur< og fleira svipað,
er Kristján hefir tfnt upp úr
þessum aðsendu greinnm f Al-
þýðublaðinn, lé verra en orðbragð
Kristjáns sjálfs, þegar hann notar
orð og orðasamsetningar eins
og >forhertnr óheiðarlelkU,
>sorpblaðáorðbragð<, >froðusjór
heimskulegra íúkyrða<, >óvaldir
kjaft5skumar< og >5skur í óarga-
dýri<, alt um Alþýðublaðið og
þá, sem f það rita, En sumt af
þvf, sem Kristján skrifar, er
veriá en þettá. Hann segir t. d.,
að ég geri mlg >sakan um
óknytti í oplnberum rðkræðum<
og >prakkaraskap< f þeim, og
að stefna mín f Alþýðublaðinu
hafi verið >að reyna áð efla
heimsku Og rangsleltni< og
>sto‘ná til skrflæsinga<. Þessi
ummæli um mig eru þannig, að
þau myrfdu dæmd dauð og ómerk,
ef stefnt væri fyrir þan, eins og
Kristján Iíka myndi sæta sekt
fyrir þau.
Nú er það auðvitað ekkert
sjaldgæít, að blaðritarar séu
dæmdir fyrir meiðyrði, og ekki
tll þess tekið, en tremur er það
hlægileg hugsun, að maður, sem
kemur fram á sjónarsvið blaða-
msnskunnar til þess að bæta
orðbragðið og auka drengsk*p-
inn, sfenll sjáilur rita þannig. að
nugljóst er, að hann yrði dæmd-
ur til fésektr, ef það þætti ómaks-
ins vert að höfða mál. En ég
befi hlngað tll haft önnur ráð til
þess að rétta minn hlut gagn-
vart þeim, sem hafá vlóhaft um
mig óhæfiieg orð, en það að
stefna þelm, enda myndi ég ekki
finna neina sérstaka ánægju í
því, þótt ég sæl eitthvert svo
Iftið brot af Kveidúltsgullinu
renna sem meiðyrðasektarté f
Iandisjóðlnn (eða hvert það nú
f dt).
Mua það Vara tii þess að
AlÞÝðublaðlð
kemur ót 6 hverjum virkum degi.
Afg r eið «la
við Ingólfsstrœti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
91/j-lOV, árd. og 8—9 siðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
Verðlag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
Söngvarjafnaðar-
manna
er iítið kver, sem allir alþýðu-
menn þurfa að eiga, ©n eugan
muaar um að kaupa. Fæst f
Svelnábókbandinu, á afgrelðslu
Alþýðublaðsins og á fundum
verkiýðsfélaganna.
Nýtt. Nú þurfa sjómennirnir
ekki að fara langt i skóviðgerðir, því
nú er búið að opna skó- og
gúmmístígvóla- vinnustofu í Kola-
snndl (hornið á Kol & Salt),
1. flokks vinna. Sanngjarnt verð.
bætá fslenzka málið á blaða-
greinum yfirleitt, að Kristján fer
að fetta fiagur út í það, að ég
tala um að skrásetja á togurun-
um, en ekkl á toæarana, og að
það stendur í grein eitir mig
>elnhver ráð< fyrir eitthvart ráð?
Kemst hann að þeirri olðurstöðu,
að mér hafi aldrol verið sýnt um
að rita Islenzku, en ekkl varður
séð, hvað það kemur við ís
ÍeDzkri blaðamensku yfirleitt, því
ifklegast aegir hann þó ekki, að
ég fé ó ær til ritstarfa vegna
þess, *hve illa ísleDzku ég skrifi,
og er þá auðeéð, að tilgangurinn
með þessu skrifi hans um íslenzk-
una mfna er eingöngu að niðrá
mér persónuiege, Það má vafa-
iaust víða finna óvandað mál í
því, sem ég hefi skrifað, cn illa