Þjóðmál - 01.03.2014, Blaðsíða 45

44 Þjóðmál voR 2014
núverandi forsætisráðherra . Skilningsleysið
leiðir til þess að næstum ekkert af því sem
þeir segja nú um þjóðaratkvæða greiðslu um
„Evrópu“ á sér stoð í veruleikanum . Þegar
þeir tala um nauðsyn þess að ESB verði
„breytt“ og að „Bretar nái til sín verkefnum
til baka frá Brussel“ þá hafa þeir ekki neina
raunverulega hugmynd um hvernig þetta
vegur að heilagasta regluverki ESB: acquis
communautaire . Af þessum sökum lætur
José­Manuel Barroso sér nægja að hnussa
þegar hann er spurður hvort hann ætli
að verða við óskum Camerons um meiri
völd . Þeir stjórnmálamenn sem tala á
þann veg eins og unnt sé að breyta ESB í
það viðskiptabandalag sem við tengdumst
árið 1973 hafa ekki skilið að sameiginlega
mark aðnum (Common Market) var aldrei
ætlað annað en vera fyrsta skrefið til raun­
verulegrar „ríkisstjórnar Evrópu“ .
Það sem er þó kvíðvænlegast af öllu er
að einmitt þegar stjórnmálamenn okkar
tala enn um nauðsyn nýs sáttmála til að
„ná valdi til baka“ virðast þeir með öllu
ómeðvitaðir um að háttsettir menn í
Brussel ræða nú í sinn hóp um nýjan
sáttmála að þeirra skapi, sáttmála sem á að
marka enn eitt mikilvæga skrefið í átt að
lokamarkmiðinu . Þegar Viviane Reding,
vara forseti framkvæmdastjórnarinnar, seg­
ir að kosningarnar til ESB­þingsins í maí
[sjá að neðan] gefi kjósendum færi á að
styðja „Bandaríki Evrópu“ hefur hún ná­
kvæm lega hið sama í huga og Monnet og
Salter ræddu fyrir 80 árum . Ástæðuna fyrir
því að stjórnmálamenn okkar geta ekki
enn áttað sig á þessu má rekja til lykil ­
ákvörðunar Spaaks og Monnets fyrir 60
árum — að þeir gætu aðeins náð endan­
legu mark miði sínu með því að fela eins
lengi og kostur væri hvað í raun vekti fyrir
þeim . Þarna má einnig finna ástæðuna
fyrir því að við Richard North kölluðum
bókina okkar The Great Deception —
Blekking una miklu — eftir að okkur tókst
að ná öllum þráðum þessarar sögu saman .
Nú er hins vegar svo komið að háttsettum
embættismönnum í Brussel finnst í lagi
að tala opinber lega um áhuga sinn á að
koma á fót „Bandaríkjum Evrópu“ . Þegar
málum er þannig háttað er óhjákvæmilegt
að við vöknum af værum blundi og
horfumst í augu við veruleikann og það
sem við okkur blasir . Það er ekkert annað
en endataflið . Tími blekkinga rinnar — og
sjálfsblekkingarinnar — er liðinn .
Viviane Reding, varaforseti fram­kvæmda stjórnar og dómsmálastjóri
ESB, flutti svonefndan Mackenzie Stuart­
fyrir lestur við lagadeild Cambridge­háskóla
í Bretlandi mánudaginn 17 . febrúar 2014 .
Mackenzie Stuart var fyrsti Bretinn sem
varð forseti ESB­dómstólsins . Í fyrirlestri
sínum fjallaði Reding um spurninguna
hvort óhjákvæmilegt væri að Bretar
fjarlægðust ESB . Hún taldi svo ekki vera, að
auki væri aðild Breta að ESB til þess fallin
að skapa meiri breidd en ella innan ESB
vegna andstöðu þeirra við að mikið vald
væri í höndum framkvæmdastjórnar ESB
eða annarra stofnana ESB .
Í ræðu sinni fjallaði Reding um þróunina
á evru­svæðinu undanfarin ár og boðaði
Bandaríki Evrópu . Hún sagði:
Draumurinn um Bandaríki Evrópu lifir