Þjóðmál - 01.03.2014, Blaðsíða 90
Þjóðmál voR 2014 89
dagbókarfærslur mætti gefa út í sérprenti . En
á milli utanríkisráðherrans og Ólafs Ragnars
liggja gamlir þræðir trausts og vináttu,
þótt ýmsir aðrir foringjar á vinstrivæng
stjórnmálanna muni væntanlega aldrei
fyrirgefa forsetanum „löðrungana“ .
Í fyrirsögn þessa ritdóms, „Þetta er að verða
eins og vitlausraspítali“, er vísað í orð, sem
Kristján Möller alþingismaður lætur falla við
dag bókarhöfund 30 . maí á ári drekans, en
þau lýsa þeirri togstreitu, illindum, fláræði
og undir ferli, sem svo mjög einkenndu þetta
stjórnar samstarf Samfylkingar og VG . En
Össur Skarphéðinsson lætur engan bilbug
á sér finna: „Ég hef þykkasta skrápinn í
íslensk um stjórnmálum . . .“ og bætir örlítið
við til áhersluauka: „Í Samfylkingunni er ég
„survivor“ dauðans .“ Þessi orð leiða hugann
að því hvers vegna Samfylkingin valdi til
forustu pólitískt „dauðvona þunnskinna“ .
Össur er ritfær með afbrigðum og orð
færið á köflum snilldarlegt og stundum
fornt . Það „blæs í svarra“ og „slær í gadda“
hjá honum . Ritmálið á bókinni ber þess
merki að vanur maður og vígfimur heldur á
stíl vopninu . Mér finnst Össur nokkuð hug
aður að gefa okkur viðlíka innsýn í hugarfar
valdastreitustjórnmála á vinstri kantinum
og engir áhugamenn um stjórnmál eiga að
láta þessa bók framhjá sér fara, enda tekst
höfundi á einlægan hátt að gera lesandanum
grein fyrir því að óvarlegt er að binda trúss
sitt við „hreina“ vinstristjórn, þótt hann segi
það ekki berum orðum . Ekki verður annað
sagt en að árið 2012, sem rammar inn Ár
drekans, hafi verði viðburðaríkt í lífi og
starfi ráðherrans og hann haft í mörg horn
að líta og þykir mér nú bara vanta framhald
dagbókar hans fram að stjórnarskiptum
vorið 2013 . Það yrði fengur að slíku
framhaldi, enda gæti hann þá kannski
upplýst hvers vegna skjaldborgin, margum
talaða, reis aldrei .
Kannski stóð það aldrei til?!
Fundinum [í ríkisráðinu] vindur fram með hefðbundnu sniði þangað til
ráð herrar hafa lokið flutningi mála . Þá
byrjar ballið . Forsetinn tekur upp stjórnar
skrár drögin sem nú liggja fyrir þinginu .
Ráð herrar, sem hafa engan pata af þessu
fyrir fram, réttast í stólnum . Hann byrjar á
að segja að margt sé í þeim gott og tiltekur
sér staklega auðlindaákvæðið og ákvæði um
þjóðar atkvæðagreiðslur . Hvort tveggja hafi
hann jafnan stutt .
Að loknum þessum menúett hefst hörð
hríð gegn þeim atriðum sem forsetanum
finnst goðgá . Hann er afar lítið hrifinn
af ákvæði draganna um persónukjör og
kveður sér fyrirmunað að skilja að þessir tveir
flokkar ætli að koma á stjórnarskrá sem í
reynd rífi niður hlutverk flokka með því að
skapa svigrúm fyrir að menn hasli sér völl
sem einstaklingar og byggi sig upp ekki í
krafti félagslegra hreyfinga heldur á einleik
og eigin persónu . Hann rifjar upp að bæði
Samfylkingin og Vinstrihreyfingin — grænt
framboð séu félagslegir stjórn mála flokkar
sem standi á félagslegum merg og hafi sjálfir
stutt og byggst á fjölda hreyfi ng um . Öll
okkar hér við borðið hafi tekið þátt í þeim
með mismunandi hætti, bæði í sam vinnu
hreyfingunni og hreyfingu launa manna .
Forsetinn kryddar þetta með því að rifja upp
þátttöku margra okkar, þar á meðal hans
sjálfs, í Samtökum herstöðva andstæðinga .
Hann kveðst heldur ekki með nokkru
móti geta skilið að þessir tveir flokkar ætli
að standa að breytingum sem gæfu for
sætisráðherra eins stjórnarflokks agavald yfir
ráðherrum hinna . Hann þyrfti að láta segja
sér það tvisvar að flokkar sem spretta m .a .
úr Alþýðu bandalaginu og Alþýðuflokknum
ætli að láta það í stjórnarskrá að
forsætisráðherra úr Sjálfs tæðisflokki gæti
skipað ráðherrum þeirra fyrir og haft vald til
að setja þá út úr ríkisstjórn .
Ár drekans 31 . desember, bls . 376377)