Alþýðublaðið - 21.11.1924, Síða 3

ALÍ»YÐUBLAÐIÐ
í

W.D.&H.O.WILLS.
Brisiol & London.

,Capstan‘
vindlinga!
Smásöluverð 95 aurar.
Fðst alls staðar.
á
raakt framkvæmd þeirrá og gæzlu,
læknar, lyfsalar og launaalar,
burgelsar og brennlvínsberserkir
hafa óvirt þau og þverbrotið,
oftast óátalið al yfirvóidunum, og
hælt sér at.
Síðan hafa þessir sömn menn
og stallbræður þeirra fylt dálka
auðvaldsblaðanna, iátlst vera elns
konar siðferðispostular og heimt-
að, að Iðgiu væru afnumin, því
að þau kæmu ekki að tllætluðum
notum og hin tiðu bannlagabrot
gerðu þjóðina ólöghiýðna, drægju
úr virðingu hennar fyrir lögum
og rétti og eyðllegðu siðferðis-
þroska hennar. — Næst heimta
líkiega þjófarnir hegniogarlögin
afnumln af svipuðum ástæðum.
En þrátt fyrir öll skril og
skraf burgeisa; þrátt fyrir von-
brigðin, sem alþýða, vegna að-
gerða og aðgerðaleysis yfirvald-
anna, hefir orðið fyrir um ár-
angur bmnsins, hefir þeim enn
ekki lánast að fá það afnumlð
tii fuils, rakki lánast að gera al-
þýðu aíhuga banni.
íslenzkri alþýðu ér það full-
Ijóst, að ef banninu væri létt af,
myndi áfengisstraumurian til
landsins aukast stórkoatlega.
Henni dettur ekki í hug að trúa
því, að áíengið myndi bæta ijár-
hag og siðferði þjóðarinnar eða
anka dugnað hennar og atorku,
Burgeisum dettur heidur ekkl
í hug að trúa þessu, og þelr
vita líka fullvel, að drykkjuskap-
ur myndi aukast, ef bannið væri
afnumlð. Samt viija þeir aínema
það. Hvað veldur?
í fljótu bragði aéð vlrðaat er-
landir áfengiasálar vera þeir einu,
er græða myndu á afnámi bann-
laganna. Það er ofnr skiljanlegt,
að blöð, sem gefin eru út fyrlr
erient té, láti sér ant um hag
þeirra eins og annara erlendra
burgeisá, svo sem hluthata ís-
landsbanka og Hins íalenzka
steinolíuhlutafélags, sællar mlnn-
ingar. En hér eru fleiri og jafn-
vel veigameiri ástæður iyrir hendl.
Afleiðing afnáms aðflutnings-
bannsins hlyti að verða aukinn
drykkjuskapur, meiru fé varið
til átenglskaup \, meiri tíraa. eytt
( drykkjuskap, meira drukkið af
aterkum vlnum. Ýmsir þeir, sem
éru of vandir að virðlngu sinni
tll að leggja lag sitt við laun-
aala og lögbrjóta og ekkl glrn-
Pappír alls konar.
Pappírspokar.
Kauplð þar, sem ódýrast eri
Herlui Clausen.
Sími 39.1
Ódýr strausykur, fínn og
mjallhvítur, 53 aura Va kg. á
Holtsgötu 1.
i
Brauðin lækkuð á Hoitsgötu 1.
Rúgbrauð kr. o 70. Normalbrauð
kr. 0.70. Mjóik allan daglnn frá
Lágholti.
ast dönsk >Spánarvfn«, myndu
kaupa áfengl ef það væri heim-
llt og víða á boðstólnm.
Fæstlr verkamenn hafa svo
miklar tekjur, að þeir geti keypt
átengl, án þess að klfpa a(
beinum nauðsynjum sínum og
sinna. Störf þeirra eru oftast svo
érfið og vinnutíminn svo langur,
þegar atvinna er, að þeim veitir
ekki af hinam tímanum tíl hvíld-
ar, heimilis- og félags-starfa. I>eir
geta ekkl þjónað tveim herrum,
vinnuveitanda og vfnguðnum.
Hneigist verkamaður til drykkju-
skapar, hlýtur afieiðingin jatnan
að verða lakara húsnæði, lélegri
föt og íæðl fyrir hann og fjöl-
skyldu hans; í einu orði sagt,
aumaata fátækt með ölium henn-
Statsanstalten fos?
Ltlvsforslkflng.
Eina Ufsábyrgðarfélagið, er
danska ríkið ábyrgist.
Ódýr iðgjöld. Hár bonus.
Tryggingar í islenzkum krónum.
Umboðsmaður fyrir ísland:
0. P. Blöndal.
Stýrimannastíg 2. Reykjavík,
Nýít. Nú þurfa sjómennirnir
ekki aö fara langt í skóviögeröir, því
nú er búi8 aö opna skó- og
gúmmístígvóla-vinnustofu í Kola-
sundi (horniö á Kol & Salt).
1. flokks vinna. Sanngjarnt verð.
ar fylgifiskum, sjúkdómum, fá-
fræði og siðspllllngu.
Atengið er öilum hættulegt;
en það er margfalt hættulegra fyrir
verkamannlnn, sem hefir bæði
fé og hvífdartíma at skornum
skamti, heldur en burgeisino, sem
hefir hvort tveggja aflögu.
Alnám aðfiutningsbannsins væri
bein tilraun til að margfalda tölu
þeirra, sem nú þegar, vegna tll-
slakana og undanþágu frá bann-
(ögunum og eftlrlitsleysis með
þeim, eru orðnir hneigðir til
drykkjar. E>að væri tiiraun til að
gera alþýðu drykkíelda. Það
væri banatilræði við þá viðleitni
hennar að koma fram umbótum
á hag sfnura œeð aukoum a.-vm-
tökum og menningu.