Alþýðublaðið - 22.11.1924, Blaðsíða 3
XLI> YÐUBLAÐIÐ
maður í nokkurrl stjórnarráðs-
deildanna hefír séð það; allar
þær ráðstafanlr og framkvæmdir,
sem gerðar voru, byggðust á af-
rltinu.< Svo sem kunnugt er,
neltar rússneska stjórnin því
harðlega að hafa sent bréfíð,
fallyrðir, að það sé falsað. Nefnd-
in hefír engar sannanir eða iíkur
getað fundlð fyrir því, að þessi
yfírlýsing rússnesku stjórnarinnar
sé ekki i alla staði rétt.
Vlijl íhaldið brezka ekkl við-
urkenna, að það hafí notað
ósæmilegar kosningabreiiur með
því að blrta bréfið og hampa
því sem ófolsuðu, verður það nú
að sanna, að það sé ófalsað.
Auðvald og alþýöu-
mentnn.
Auðvaldlð er yfírleitt á móti
alþýðumentun. Það kom og ber-
lega f Ijós vlð atkvæðagreiðslu
um tiliögur um skólamál f sam-
bandi við tjárhágsáætlun bæjar-
ins á stðasta bæjarstjórnarfnndi.
Skal hér skýrt frá, hvérsu at-
kvæði féllu um þær tiilðgur, þvf
að nafnakall var viðhaft eftir
kröfu jafnaðarmanna.
Gunnl. Claessen bar fram til-
iögu um að tella niður skólagjald
fyrir óskólaskyld börn. Hún var
feld með 8 : 8 atkv. Með tlli. voru:
Ág. Jós., B. ÓI., G. Ci., Hallbj.,
H. Vald., Jónatan, Ólafur og St.
Jóh. St. Móti voru: Borgarstjóri,
Guðm. Áabj., Jón Ól., Pétur
Haild., Pétur Magn., Sig. Jónss.,
Þórður Bj. og Þórður Sv.,
Jafnaðarmenn báru fram tillögu
um að hækka framlagið til bygg-
ingar nýs barnaskólahúss upp f
500 þús. kr. Það var felt með
9 : 6 atkv. Með voru: Ág. Jós.,
G. C(., Hallbj., H, Vald., Ól. Fr,
og St. Jóh. St. Móti voru: Borg-
arstj,, B, Ól., Guðm. Áabj., J. ÓI.,
Jónatan, P. H., P. M„ Þ. B. og
Þ. Sv. Sig. Jónsson greiddi ekki
atkv,
Fjárhagsnefnd hafði eftir skila-
boðin frá íhaidsstjórninni um, að
hún myndl synja um Iántökuleyfi
til barnaskólabyggingarinnar, lagt
til, að sá liður skyldi orðast svo:
>Lagt frá til væntanlegs bárna-
skólahúss 300 þús. kr.< Að álitl
margra bæjarfulltrúa var með
- , 3
þessu orðalagi hægt að slá bygg-
ingu skólans á frest. Tókst að
fella það mfeð 8:8 atkv. Með
till. voru: Borgarstj, G. Ásbj., J.
Ól., Jónatan, P. H., P. M., Þ. Bj.
og Þ. Sv. Móti voru: Ág. Jós.,
B. ÓI., G. Ci., Hallbj., H. Vald.,
Ól. Fr„ Sig. J. og St. Jóh. St.
Pétur Halldórsson bar fram
tlll. um að lækká framlagið til
barnaskólabyggingarinnar niður
í xoo þús. kr. Það hetði verið
sama sem að fresta bygglng-
unni um ófyrirsjáánlegan tíma.
Þó voru með því: B. Ól., G. Ásbj„
Jónatan og P. H. Móti voru
allir aðrir.
Þá var sýnt, að allar tilraunir
til að hindra framgang barna-
skólabyggingarinnar yrðu drepn-
ar, og var þá liðurinn eins og hann
kom frá meiri hluta skóianefnd-
ar samþyktur með samhljóða
atkvæðum.
Jafnaðarmenn báru fram tll-
lögu um að hækka styrkinn til
kvöldskóia verkamanna upp í
1000 kr. úr 500. Það var felt með
11 atkv. burgeisa gegn 5 atkv.
jafnaðarmanna. Affcur var 500
kr. styrkurlnn samþ. mað 8
atkv. gegn 7. Msð voru: Ág.
Jós., G. Ci., Hallbj., H. Vald.,
Dan Griffiths: Höfuðóvinurinn.
Styrjöldin hafði ekki staðið lengi, er stjórnmála-
foringjarnir mynduðu styrjaldarnefnd til þess að
framleiða ættjarðaræsingu og ná valdi á henni til
hagsmuna fyrir styrjaldarbraskarana. Þessi nefnd
varð brátt að hvatningarráðuneyti, sérstakri stjórn-
máladeild með Beaverbrook lávarði i broddi fylkingar.
Hún stofnaði til þúsunda funda og dreifði út ótal
milljónum af bæklingum, pésum, ræðumönnum og
kvikmyndum hér og erlendis, i hlutlausum löndum
og löndum bandamannanna, i þeim eina tilgangi að
skapa hatrama ættjarðaræsingu gegn „óvinunum“.
Ráðuneytið eyddi miljónum af opinheru fó 0g hafði
um tima fast að þúsundi háttlaunaðra starfsmanna i
þjónustu sinni.
Ummæli Beaverbrooks lávarðar í opinheru hádegis-
áti, sem Bambandi, erlendra blaðamanna hélt honum
snemma á árinu 1918, sýna, að hann þekti ofurvel
skyldur sinar. Hann sagðl: „Til eru þrjir hvatningar-
leiðir: ræður, myndir og blöð. Ég er i engum vafa
um það, að blöðin gera mest gagn. Ég mun halda
áfram að brýna það fyrir mönnum, að það sé nauð-
synlegt að styrkja blööin eftir föngum. Starf blað-
anna er alveg eins mikilvægt 0g starf hersins."
Hinn bitri og heiftúðugi föðurlandsofsi striðsins
var þannig nær eingöngu tilbúin tilfinning, kveikt
og uppæst hjá fólkinu til hagsmuna fyrir kola-. járn*
óg oliu-bnrgeisana. Yér erum sammála Beaverbrook
lávarði um það, hve ráðuneyti hans var tiltölulega
mikilvægt, og vór efumst um, að striðið hefði getað
staðið eins lengi og raun var á án hjálpar þess.
Það, sem menn espuðust til að gera á strlðsárunum,
er einnig gert á svo nefndum friðartimum. Sórhvert
ráðuneyti hefir sina almenningsdeild til þess að
mynda og hafa áhrif á almenningsálitið eftir þvi1
sem æskilegt þykir.
Það er ef til vill merkilegast við auðvaldsskipulagið,
að einkaeign veraldargæðanna felur i sér einkaeign
andlegra gæða. Stéttin, sem 4 jörðina, járnbrautirnar,
námurnar, skipin, verksmiðjurnar og vinnustöðvarnar,
'á einnig kirkjurnar, kapellurnar, blöðin, leikhúsin,
sönghallirnar og bióin, og hún á hið siðar talda
vegna þess, að hún á hið fyrr talda, og til þess að
eiga það.
Lávarða- og auðmanna-stóttin gæti ekki átt jörðlna
og auðinn til lengdar, ef hún ætti ekki einnig blöðin
0g önnur tæki til þess að skapa almenningsálitið og
drottna yfir þvi. Vald auðmannanna felst ekki i
dugnaði þeirra i að kúga verkamennina. Það er auð-
velt. Vald þeirra felst I dugnaði þeirra i að drottna
yfir hugsunum 0g skoðunum þeirra, sem kúgaðir eru.
Skynsamur auðkýfingur rænir verkamanninn og
kennir honum um leið, að hann eigi nýlendurnar og
hálfan skipaflota heimsins. Vór verðum að brjótast
út úr þessari hringavitleysu. Það skiftir oss mestu
máli, og það hvetur oss til að ráðast á övininn öflugar
en nokkru sinni áður.
EaamaSSSSHHBiHHEHHHI
„Gimsteinar Opar-borgar“
komnir út. Fást á afgreiðslunni.