Félagsbréf - 01.12.1961, Blaðsíða 23
En þín er þögnin,
þinn er friðurinn,
kyrrð þín ofar öllu.
Frá blýþungum sorgum,
frá blóðugum tárum,
frá örfoka söndum
endalausra vonbrigða
verndarðu þá.
Sonnetta
Á liörpu trjánna hátt í fölum greinum
haustblærinn leikur dánarkveðju sína
til heitra sumardaga er óðum dvína,
sem dvöldu stutt og unnað var í meinum.
Lauftónaregn að höfði mínu hrynur
með hrjúfum, stríðum, tregablöndnum ómi,
mín veika harpa svarar sama rómi,
sorgbitin undan höndum mínum stynur.
Ó, kæra sumar, gef mér ennþá einn
einasta sólskinsdag úr hendi þér
eins og þú sendir áður fyrr til mín.
„Nei, vinur, þú ert orðinn alltof seinn
og enginn slíkur dagur til hjá mér.
Nei, haustsins bleika sól er sólin þín.“
Pall H. Jónsson var tæp 30 ár kennari við héraðsskólann á Laugum. Hann liefur
nú nýlega látið af því starfi. Páll hefur áður gefið út ljóðahókina Nótt fyrir norðan
og á næstunnl er von á nýrrl ljóðabók frá honum.