RM: Ritlist og myndlist - 01.06.1947, Síða 21

SMÁMUNIR
hafi aðeins verið stutt stund. Hún
hefði viljaö liggja þannig marga
klukkutíma. Það er gott að gráta,
bara gráta.
En nú blygðaðist hún sín fyrir
sjálfa sig. Á hann að koma að henni
svona liggjandi eins og druslu á
gólfinu? Hún bröltir á fætur, brosir
dauflega, hér um bil syfjulega. Hún
gengur að speglinum og ætlar að
laga á sér hárið. Þá rekur hún aug-
un í ferðatöskuna hans. Æ, hún verð-
ur að finna handa honum þurr föt.
Hún leitar uppi skyrtu, sokka . . .
Skyndilega hættir hún þessu og
gengur út að glugganum. Bátarnir
frá gistihúsinu eru enn úti á víkinni.
Og niðri á bryggjunum er fjöldi
fólks.
Nú heyrir hún rödd sjúku konunn-
ar neðan af svölunum.
En hvers vegna þurfti hann að
drukkna? Hvers vegna þurfti hann
að drukkna? sagði hún með grátstaf-
inn í kverkunum.
Drukkna? Hver? Drengurinn?
Var drengnum ekki lijargað? Hún
hafði sjálf heyrt hann kalla á móður
sína.
Og nú? Nú heyrir hún hvella rödd
drengsins:
Stefnið rakst í höfuðið á honum.
Og forstöðukonan endurtekur
þetta:
Já — stefnið rakst í höfuðið . . .
Hún starir'út. Fjórir bátar snúast
hægt hver um annan eins og í hátíð-
RM
legum dansi. Mennirnir kraka með
stjökum niður í sjóinn.
Hugsanir flykkjast allt í einu svo
ört að henni, að hún verður að halda
sér í gluggakistuna. Og til þess að
sigrast á þessum hugsunum, sem
dansa trylltan dans í höfðinu á henni,
fer hún að spyrja sjálfa sig:
Hvaða smámunir voru það —
— hvaða smámunir . . .?
Jón Helgason íslenzkaði.
Mynd: Kjartan Guðjónsson.
ÁriS 1903 var í Svíþjóð stofnaSur sjóSur,
helgaSur nafni ljóSskáldsins Gustafs Fröd-
ings. Naut Fröding vaxta sjóSsins meSan
hann lifSi, en eftir lát hans var skipulags-
skránni hreytt á þann hátt, aS stúdentar viS
sænska háskóla skyldu kjósa styrkþega
sjóSsins til fimm ára í senn. Leyfilegt var
þó aS endurkjósa sama skáld að fimm árum
liðnum, ef sérstök ástæða þótti til. Hefur
kjör þetta jafnan vakið nokkra athygli í
Svíþjóð, og þótt gefa bendingar um það,
livaða skáld næðu einkum eyrum hinnar
yngri kynslóðar. ESlilegast hefur verið taliS,
að ljóðskáld nytu styrksins, en þó er það
ekki fast skilyrði. Þessir sænskir rithöfund-
ar hafa notið heiðurslauna úr Frödingssjóði:
01 a Hansen ....... 1913—1925
Vilh. Ekelund ..... 1926—1933
J. Hemmer.......... 1934—1940
Hj. Söderberg ..... 1941
Niels Ferlin ...... 1942—1947
Nú í vor var nýr styrkþegi kjörinn. Fyrir
valinu varð Harry Martinson. Hlaut hann
776 atkvæði. Næstur að atkvæðafjölda varð
Ijóðskáldið og þýðandinn Gunnar Ekelöf
(162 atkv.), Arne Nyman hlaut 73 atkv.,
Eyvind Johnson 48, aðrir minna.
19