Ljóðormur - 01.05.1986, Blaðsíða 22

TRISTAN TZARA:
III.
Þetía var söngur hjólamanns
sem haföi dadasál
og dada-heiti er hvers þess manns
sem hefur dada í sál
snákur einn með vöttu var
sem ventli lokaði strítt
hann setti upp höggormshanskana
og heiteaði páfa blítt
Hve bágt fyrir yður
að blómlegur kviður
ei bar lengur dada í sál
bergið fuglabjór
þvoið sykrið þrátt
dada
dada
drekkið vatn blátt
Jón Óskar þýddi
Kvæöi þetta, sem er nokkuð einkennandi fyrir galgopahátt-
inn í dada-hreyfingunni, birtist 1923 í Ijóöabók sem skáldið
nefndi „Af fuglum okkar'1 (De nos oiseaux). Þýðing mín, sem
ekki hefur birst áður, er úr handriti að þýðingabók sem ég
býst við aö láta frá mér fara seinna á árinu hjá Bókaútgáfu
Menningarsjóðs. Orðið dada var merkingarlaust hjá dadaist-
um á sinni tíð, nema hvað Ijá mátti því þá merkingu að vera
sprell á móti borgaralegum hugmyndum. Ef til vill ætti að rita
það „daða" á íslensku og bera þaö fram samkvæmt því, en
þá er hætta á ruglingi við mannsnafnið Daða, svo ég hef ekki
horfið að því ráði.
• Jón Óskar.
20