Ljóðormur - 01.06.1989, Page 9

Sigfús Bjartmarsson 7
og sjáðu —
þetta andlit
á glugganum heyrirðu •—■
hér sé ekki neitt
og við
við skulum láta
nið sem nemur
með lífi og lit
hæg bið
enda athygli öll
við ljósleika útí
í þokunni niður ána
og sprettur
stemning svo hæfi
fegurð beinkransa
fágætum kryppum
hljómfalli
útafdauðs háttar
og vatnshljóma
hi'ópin að handan
— að nú muni ekki lag
nú muni hver síðastur
þannig er nú það ,
með falli
— óráðshægt
og ófelískt fljótandi
grafskiiftarefnið
í þokunni niður ána