Ljóðormur - 01.06.1989, Side 29

Sveinn Einarsson 27
Steinn og lauf
Það er svo miklu
auðveldara
síðan ég hætti að vera
steinn.
Ég veit vel,
að steinar eru misþungir
jújú,
misvel fastir
í jörðu og á.
Og víst var mér kastað
nokkrum sinnum
— eða var öðrum steinum
kastað að mér?
En það er léttara
að vera
lauf
og veit þó
að ég feykist burt
með vindunum
einn
eða með hinu laufinu.
Veit og
að ég er alltaf að fölna og deyja
gulur og grár
— einstaka sinnum rauður.
En viti menn:
ég lifna aftur
Við lifnum öll aftur
og erum græn
— einu sinni enn.
Mikið lifandis skelfingar ósköp
er það léttara.
Nú bærist ég svolítið,
til dæmis.