Ljóðormur - 01.06.1989, Page 59

Þórður Helgason 57
Þórður Helgason:
Heimur skíts og stjarna
Geklaugur Magnússbn: Itrekað
Útg. Norðan0
niður.
Sauðárkrókur 1988.
Geirlaugur Magnússon er ekki að beisla skáldfákinn fyrsta
sinni. Hann er enn að temja og greina þá kosti sem þessi
galni foli býr yfir geri menn sér grein fyrir að tamningu
hans er aldrei lokið.
ítrekað er 6. ljóðabók höfundar. Fyrstu verk hans voru að
mínu mati heldur hrá; stór orð og vígreif báru ljóðin gjama
uppi enda ort á tímum hinna skoiinorðu og opnu ljóða.
Með bókinni Þrítíð fannst mér verða talsverð breyting á.
Ljóðin urðu þar innhverfari, myndmálið beinskeyttara og
jafnframt margræðara og sjálf orðlistin meiri. Þann akur erj-
ar Geirlaugur enn í ítrekað.
I þessari nýju ljóðabók gerir höfundur tilveru nútíma-
mannsins að yrkisefni sínu og er ekki einn um það. Hvert
skáldið á fætur öðru fullyrðir að æðsta skepna jarðarinnar
hafi sett sig í slíkan vanda að vart verði út úr honum séð. En
hver er þá þessi tilvera og vandi mannsins? Gehiaugur svar-
ar því fyrir sig.
I ljóðum höfundar kemur fram að tilvist okkar er ógnum
hlaðin, slíkum ógnum að við enim hvergi óhult og þau öfl,
sem hefðin hefur gætt jákvæðu lífsmagni, eru ekki síður
hættuleg:
viðbúnaður
ekki koma þeir í ljósaskiptunum
hvorki þeir hempuklæddu
né þeir borðalögðu
ekki sitja þeir fyrir þér
í póstkassanum
undh þúngu innsigli
né svíkjast að þér
í síbyljunni
en gættu þín
á