Alþýðublaðið - 08.12.1924, Blaðsíða 3
ALÞ1? ÐÚBLAÐ2Ð
í
hafa komið óþægilega við kaun
ýmsra >máttarstólpanna«, Víst
er um það, að einhverjum seija
launsalarnir vínið; sennilega hafa
þeir stærstu >finustu sambondin<,
það gæti vitaskuld komið sér
ilia, et þau sambönd yrðu lands-
lýð ljóa.
Aonað gott dæmi um rogg-
semi yfirvaldanna er rannsóknin
á farml Veiðibjöilunnar. Hún kom
fyrst tii Vestmannaeyja, þaðan
til Hafnarfjarðar og síðan hing-
að. Þegar hér kom, var loks
hafin rannsókr; vitaskuid fanst
ekkert, því áð hún hatði haft
bæði tfma og tækifæri til að
koma áfenginu á öruggan stað.
Um það bll, áð sklpið var að
fara,— stjórnarblaðið sjálft segir
það tarlð, hvitþvegið af öiium
grun, acð/ltað, — kemst það af
hreinustu tilviijun upp, að það
hefir hait meðferðis margar
smálestir af áfengi, sem affarmt
var i Hafnatfirði og siðan flutt
hingað. Sagan segir, að einum
sklpverja hafi BÍnn.st vlð skip-
stjóra og þvi Ijóstrað þessu upp.
Ella hetði enginn ienglð neltt
að vita. —
Þetta ástand htýtur að vera
ölium góðum mönnum hið mesta
áhyggjuetni. Ait bendlr tll þess,
að ef yfirvöld og landsstjórn
halda áfram uppteknum hætti
um iélegt eftirlit með lögunum
og vorkunnsemi við þá, sem brjóta
þau, þá omgnist enn stórkaup-
menn og innflytjendur ólögiegs
áfengis, likt og hinir smærri hafa
gert til þessa, og þá mnn og
verða reynt j iínframt að græða
fé á innflutningi annarar bann-
vöru og tollsvikum, þvi að ekki
ar útilt fyrlr strangari retsingar
eða eftirlit f þeim efnum.
Hvers konar spilling og lög-
leysur þróast og dafna jatnan í
skjóll dáðlausrar stjórnar. Þá
verðar það keppikefli iögbrjót-
anna að fá sem mest ítök f
stjórnarflokknum og syoga svo
upp á náðina. Þar sem fé, hvernig
sem það er fengið, er meira
motið en menn, verður slikum
jafnan auðvelt um inngöngu.
Enn þá er hægt að binda
enda á þennán ófögnuð, — ef
landastjórn og yfirvöld vilja og
hefja t hsnda nú þegar.
Alþýðan viil það; hún heimt-
ar, að það sé gert strex.
— Hún biður aðgerða stjórn-
arvaldanna og leggur sfðan
slnn dóm á þær.
General Statf
endarborlnn.
Þaö má segja, aö þaö sésæmi-
lega samvalinn flokkur manna,
sem skrifar f Morgúnblaöiö. f*8Ö
virðist vera sama, hvort þeir eru
hór heima eöa eru fyiir utan
pollinn; alt af eru valtýsfjóiurnar,
kjartansenskiímensgrasiö og fen-
gersfiflarnir blómstrandi 1 blaölnu.
í Mgbl. 4. dez birtiat eitt
blómstriö, og er þaö að sínu leyti
eins merkilegt eins og hinn
frægi general Staff, sem hór
Papplr alls konar.
Papplrspokar.
Kaupið þar, sem ódýrast eri
Herlui Clausen.
Síml 39.
um áriö skemti Reykvíkingum.
Það er fróttaritari blaðsins í Khöfn,
Tryggvi Svörfuður, sem í grein
um Bretland og Egyptaland ritar
þær eftirtektarverðu linur, er hór
standa:
>Sannast að segja haföi Zughlal
Pasha búist við að Mac Donald
gerði boö fyrir hann og bæði hann
aö koma. Þar sem þetta drógst,
tókst Pasha af sjálfsdáðum ferð á
hendur og heimsótti Mac Donald
í september og bar upp
erindi sín. — Meðal annars fór
Pasha fram á, að her Breta, sem
gætir réttinda þeirra við Zúes-
skurðinn, yrði skipað burt þaðan.<
Það má segja, að hór sé general
Staff endurborinn. Svörfuður held-
ur auðsjáanlega, að pasha sé nafn,
og skrifar það alls staðar í grein-
inni með stórum staf, þó flestar
vinnukonur hór í Reykjavík viti,
að pasha er titill. Og með ósvik-
inni Morgunblaðsnákvæmni er hinn
frægi egypzki sjálfstæðismaður alls
staðar í greininni nefndur Zughlal
í stað Zaghlul, sem er álika eins
og ég skrifaði nafn þessa ágæta
fróttaritara Morgunblaðsins Svörð-
ufur í stað Svörfuður.
Hvernig ætli þætti, ef svona
klausa kæmi í blaði:
Dan Griffiths: Höfuðóvinurinm
Það, sem skilur oss, eru verkin, sem vór viljum
gera, og aðstæðurnar, sem vér viljum bua við. Ef
kristinn maður væri „góður“, þá ætti hann að berjast
fyrir undirstöðubreytingum á þjóðfélaginu, sem gerðu
eiustaklingnum fært að lifa „góðu lifi“. Ef kirkjan
tryði á bræðralag mannkynsins, þá ætti hún að vinna
að fjárhagsbræðralagi á jörðinni. Ef hún tryði á
ótakmarkað gildi mannssáiarinnar, þá ætti hún að
berjast fyrir Bkilyrðum, sem gerðu einstaklingunum
fært aö þroska það bezta, sem i þeim býr. Ef hún
væri bér til þess að „frelsa sálir", þá ætti hún að
hjálpa til að afnema það þjóðfólagsástand, sem
myrðir sáiir.
Ráðið til þess að gera menn „góða“ er ekki að
biðja þá aö vera góða, heldur að gefa þeim þjóð-
félagsaðstæður, sem gerir þeim fært aö vera góðir.
Eini boðskapurinn, sem hefir nokknð verulegt verð-
mæti, hver sem játar hann og hvaðan sem hann
kemur, er sá, sem leggur undirstöðu að þjóðfólags-
róttlæti. Og ef „synd“ er ill breytni, þá er það stærsta
syndin á jörðinni að vinna ekki að þjóðfélagsréttlæti.
Það felur 1 sér allar aðrar syndir.
Það dregur skamt að gera sitt bezta eftir ástæðum.
Vér verðum að gera það, sem vér getum, til þess
að breyta ástæðunum.
Ef kirkjan ætlar sér að lifa, verður hún að þjóð-
nýta kenningu slna og predika sannleikann, allan
sannleikann og ekkert nema sannleikann.
Fyrii? lólin
þurfa allir að kaupa >Tarzan og gimsteinai*
Opar-borgarc og >Skógarsögur af Tarzam
með 19 myndum. — Pyrstu sögurnar enn fáanlegar.