Víkurfréttir - 06.01.1983, Blaðsíða 10
10 Fimmtudagur 6. janúar 1983
VIKUR-fréttir
nótt sem nýtan dag meö hug-
ann viö almenningsheill. Raf-
veitunefndin var aö sálast af
áhyggjum vegna lækkunar hita
stigs hjá Hitaveitunni. Lfklega
hefur þetta veriö gagnkvæmt
og Hitaveitustjórnin meö hjart-
aö ( buxunum vegna spennu-
falls hjá rafveitunni. f hnjúkana
tók svo þegar húsgagnalager-
inn brann og slökkvistjórarnir
fylltust brennandi áhuga fyrir
því aö samræma gerö allra
brunahana Suöurnesjum - en
slepptu vindhönum og öörum
skyldum tegundum. Annars
hafa menn veriö aö velta því
fyrir sór um þetta sama leyti
nvaöa áhrif Suöurnesjamenn
hafi haft á þorskastrföiö 1975-
1976, og glugga af þvf tilefni f rit
Sögufélagsins og ætla aö
margir hafi haft gaman af. Lfka
eru þeir til sem álita aö þorska-
stríöinu sé ekki lokiö enn, - hafi
flust upp á land, eins og gangur
mála á Suöurnesjum beri
glöggan vott um.
Bæjaratjórinn kvaö nlöur
hundafangarahækkunlna
Ár aldraöra var kallaö áriö
sem leiö. Stærsta framlagiö til
þess var sú hugljúfa ákvöröun
yfirstjórnar menntamála aö láta
öldungadeild Fjölbreutaskóla
Suöurnesja starfa áfram á
meöan allt var í óvissu um hvort
Gamla búöin yröi endurbyggö.
Hins vegar var vonaö aö gaml-
ingjarnir kæmu ekki í skólann
án góðrar undirstööu í stærö-
fræöi. Framámönnum okkar er
margt til lista lagt, eins og fram
kemur f Víkur-fróttum, vfsna-
dálki. Þeim veröur ekki skota-
skuld úr þvf aö bregöa fyrir sig
stökum f Bólu-Hjálmarsstíl, ef
svo ber undir. Svo kyngimagn-
aöur var kveöskapurinn aö
hundaföngurum var synjaö um
sjálfsagöa hækkun og hefur
ekki heyrst bofs f þeim síöan,
enda taldi vísnaskáldiö góöa,
stóru hættuna koma frá „sveit-
arstjórablesunum". Á bak viö
tjöldin er hleraö aö „hunda-
fangararnir" bjóöist til aö
bægja „blesa'-hættunni frá
fyrir ánægjuna eina - f sjálf-
boöavinnu eins og þeir sem
vinna aö brunavörnum. ( tali
um eyöingu hinna ýmsu dýra-
tegunda sem óskunda valda á
Suöurnesjum, þá mun mein-
dýraeyöirinn óttast mjög um
sinn hag. Allar Ifkur benda til
þess aö spara megi mikiö fé og
fyrirhöfn og hann sjálfan meö
nýrri og mjög þægilegri aöferö
- hinum „eitraöa tóni" Víkur-
frétta, spiluöum af verkalýösfé-
lögunum. Tónlistin á þóekkert
skylt viö hina kliömjúku upp-
skerutónlist heilbrigöisfulltrúa
Suöurnesja.
Ólaftvaka á Suöumetjum
( febrúarmánuöi var eins
konar Ólafsvaka á Suöurnesj-
um. Ólafur Björnsson og
Ólafur (. Hannesson voru mjög
snarir í útúrsnúningum og vitn-
uöu f Göbbels, en nafni þeirra
Jóhannesson hafði ekkert fyrir
þvf aö vitna í Keflvfkinga um
Helguvfkurmáliö, eöa Hæla-
vfkina eins og fariö var aö kalla
þetta þrætuepli þegar á leiö
vegna tréstikanna sem þöktu
bergiö. Ótti gerði vart viö sig
hjá mönnum um landleysi Kefl-
víkinga ef af framkvæmdum
yrði f Helguvfkinni. Keflvfking-
um ætlar seint aö lærast aö
halda á landsspildum sfnum, -
enda vfst lélegir landráöa-
menn. Þótt „olfugróöinn" þ.e.
geymarnir séu ofarlega f hug-
um manna fá útgerö og fisk-
Tvær bjartar hlíðar
á hverjum míða
Annars vegar: - góð von þín um veglegan vinning því nær 2/3
--hlutar veltunnarfara í vinninga, og meira en fjórði hver miði —
hlýtur vinning.
-Hin-hliðin, jafnvel enn hjartari: Hverseldur miði á-
þátt í því aðvonir annarra rælasl. Þeina hundtuða sem
þurfa á endurhæfingu og þjálfunarstarfi á Reykja-
lundi að halda.
Auk þeirra 70 öryrkja sem daglega stunda
vinnu sína í nyjum húsakynnum Múlalundar.
Það eru tvær goðar hliðar á þessu máli.
Happdrætti SÍBS
verkun sína umfjöllun • í
fjölmiölum staöarins. Hátt í 70
þilfarsskip eru í eigu Keflvík-
inga og Njarðvíkinga, með til-
heyrandi hafnarskilyröum, þótt
hafnarstjórnir vanti enn aö því
er Vfkur-fréttir upplýsa. Garö-
menn eru þó dálftiö sér á parti
og slungnir. Eitt fiskverkunar-
hús á hvert skip, enda hafa þau
ekki týnt tölunni eins og frysti-
húsin í Keflavik, átta af ellefu á
nokkrum árum. En svo kemur
leyndarmáliö mikla. Engin höfn
er í Garöinum, svo Ifklega eru
þeir meö skipin á hjólum og aka
þeim meö aflann upp á land.
Atlasmynd af höfundl
„Bláa lónslns"
Stjórnmálalegar hræringar
geröu vart við sig þegar leiö á
miöjan vetur, meö nokkrum
brosmildum Njarövfkingum í
Víkur-fréttum. Hvort þaö helst
eftir kosningar skal ósagt látiö.
Heilsufari manna og málefnum
aldraöra var gert nokkuö hátt
undir höfði. Atlasmynd yar birt
af Vali Margeirssyni, höfundi
„Bláa lónsins" f Svartsengi,
sem var sannfæröur um lækn-
ingarmátt lónsins. Hugsjóna-
menn héraösins ætla heldur
ekki aö lóna neitt viö aö byggja
upp aöstööu fyri r sjúka í Svarts-
engi. Talaö hefur veriö um aö
mynda annaö lón, til aö
kælamenn, þegarsvoberundir
og kalla þaö Kaldalón(s). öldr-
uöum barst höfðingleg gjöf, sn
þaö voru ekki 59% sem Kefla-
víkurbær greiöir út f Garö
vegna Garövangs. Alltaf séöir,
Garðmenn. Var þaö nokkur
furða þótt SSS réði áfram fjár-
gæslumanninn þegar viö þá er
aö eiga.
Léleg lestrarkunnátta
fjölmiölafólks
Efasemdir um lestrarkunn-
áttu fjölmiölamanna settu
nokkurn svip á Víkur-fréttirnar
framan af árinu, en líklega
hefur verið um sjóndepru aö
ræða, því skömmu síðar var
opnuö gleraugnaverslun við
Hafnargötuna. Þá var og ritað
um Keflavíkurborg, en liklega
hefurhúnfengiösnögganendi,
því tilkynnt var í frétt, aö „Kefla-
víkurborgarinn" væri hætturog
vera kann aö Skúli Magnússon
kunni einhver skil á þeim
ósköpum. Um sama leyti drápu
Víkur-fréttir Fiskiöjuna endan-
lega og eignirnar seldar burtu,
meö eitthvaö traustari viöskipt-
um en Djúpuvíkur-vélarnar.
Þótti mörgum skarö fyrir skildi
og menn voru uggandi um
hvort hægt væri aö vinna allan
þann aflasem Flakkarinn þurfti
aö bera aö landi til aö hafa þó
ekki væri nema fyrir vöxtum, -
fjórtán þúsund tonn. Þeim til
huggunar var árlegur biblíu-
dagur þann 14. febrúar og nýr
héraöslæknir var skipaöur, án
nokkurra undirskrifta eöa mót-
mæla, enda situr hann fjarri
skarkala Suöurnesjanna i
brandarabænum Hafnarfiröi.
Ýmis vandræöi tóku aö steöja
aö Keflavíkurhöfn og annars
staöar. Olian haföi greinilega
hertekiö hugann, fiskiskipin
út, - olíuskipin inn.
Kauptélaglö vann land af
Varnariiðlnu
án þeas aö skjóta
Ýmsar fleiri efasemdir komu í
Ijós þegar sól fór aö hækka.
Ovist þótti hvort hús Kaupfé-
lagsins yrði tekiö í notkun í
haust. „Aronskan" var farin aö
segja til sín í bæjarstjórninni i
Keflavík og Suöurnesjamenn
aö veröa háöari hernum, en
KSK tókst samt aö næla sér í
land af Varnarliöinu, án þess aö
hleypa af einu einasta skoti.
Eftir þennan hljóölega sigur
KSK, draga menn í efa styrk
Varnarliösins til aö verja landiö
og sú spurning vaknar, hvort
Kaupfélagiö sé ekki rétti
aöilinn til aö annast varnir
landsins og landvinninga. Angi
friöarhreyfingarinnar á Suöur-
nesjum hefur tekiö hugmynd-
ina til rækilegrar athugunar.
Kvennakórinn lét þaö frá sér
fara aö engir tónleikar yröu fyrr
en á næsta ári. Hávaöaherinn,
þotur varnarliðsins, veröa því
einráðar meö aö fara yfir
hávaöamörkin þann tíma. Ann-
ars eru Njarövíkingar búnir aö
uppgötva hávaöamengunina
og hafa vonandi meiri kjark til
aö taka á þeim málum en
hreppsnefndin í Sandgerði á
skúramálinu.
Útgeröarmenn höfnuöu
gálganum
( framhaldi af frétt um aö
enskur miöill væri væntanlegur
til Suöurnesja, þá fannst hafn-
arstjórnin, og Suöurnesin uröu
að stórveldi . . . . í körfuknatt-
leik, enda komu hernámssnd-
stæöingar í skoöunarferö til að
sjá veldiö, en þaö voru samt
ekki þeir sem geröu byltingu í
Nýja-bíói. Árni Sam. var þar
sjálfur aö verki meö peningana
sem hann flutti ekki í Mjódd-
ina, - hressti aöeins upp á
fornfálegt og slitiö húsnæöi.
Annar athafnamaöur, sem ekki
gat komiö híbýlagróöanum í
lóg í Keflavík, fór aö dæmi Árna
og reisti stórhýsi í Kópavogi.
Svo bar þaö til tföinda aö á
meöan Fjölbrautarnemendur
sungu aö „Grágás væri besti
vinur barnanna" eins og Jesú
bróöir besti, þá fékk Sigmund-
argálginn litlar undirtektir hjá
útgerðarmönnum, enda hafa
þeir áreiðanlega engan hug á
neinum vistaskiptum á meöan
Steingrímur annast þeirra málll
Svfnln ekkl tekin fram
yflr mannlnn
Þegar þaö svo spuröist út aö
1608 atvinnuleysisdagar heföu
veriö í Keflavík einn mánuöinn,
sagöi Hilmar Hafsteinsson
Njarövíkingur: ,,/Etlum að
vinna tvöfalt". Saltverksmiðjan
átti á sama tfma undir högg aö
sækja, einhverjir vildu lemja á
henni, - vegna fimmföldunar á
kostnaði. Geri önnur fyrirtæki
betur, enda var þetta sagt æfin-
týri líkast - Kröfluævintýrinu.
Ekki voru svínin alls staðar
tekin fram fyrir mannskepnuna
í marsmánuðinum. Kaupfélag-
iö gaf 1000 manns kaffi og
meðlæti í tilefni af 100 ára af-
mæli Samvinnuhreyfingarinn-
ará fslandi. Kom þettaengum á
óvart, en aftur á móti kom ýmis-
legt spánskt fyrir sjónir í próf-
kjörunum sem þá voru í fullum
gangi. Árangur kvenna var
hörmulegur og því ekkert jafn-
rétti á milli kynjanna aö mati
eins kvenskörungsins. Aukið
eftirlit var boðað með sorp-
hreinsuninni. Sigurjón Vikars-
son blaðaútgefandi vildi því aö
Oddbergur Eiríksson hugsaöi
áöur en hann henti, - líklega til
aö orsaka ekki sprengingu í
Sorpeyöingarstööinni eins og
varnarliöiö, sem varö aö borga
brúsann fyrir gáleysiö. Vegna
sinna hugleiöinga um sam-
skipti, tengsl og blaöaútgáfu
sveitastjórna, varö Sigurjón
bæöi „sæll og líklega blessaö-
ur“ af Oddbergi, - hversu lengi
sem þaö kann aö endast
honum.
Sandgerölngar setja
heimsmet f húsasmföl
Meltuverksmiöjan vartilbúin
í byrjun vors. Nokkuö vaföist
fyrir mönnum hvaða hlutverki
hún þjónaöi. Nafniö benti helst
til að hún ynni fyrir Veisluþjón-
ustuna, sem matreiddi fyrir
1250 manns yfir eina helgi og
vill selja sem mest fullunniö.
Aörir héldu aö hún ætti m.a. aö
melta framboð Gunnólfs Árna-
sonar hjá Alþýöuflokknum, en
þeir önnuöust þaö sjálfir og