Víkurfréttir - 15.12.1983, Page 14

JÓLABLAÐ
VÍKUR-fréttir
kvæöur, að maður fékk oft
að fylgjast með meðhöndl-
un á því fólki sem maður
kom með, og sú meðhöndl-
un læknanna kenndi manni
mest og best.
Eitt það fyrsta sem ég
lenti í var slys hér á Hring-
brautinni, þar sem maöur
var svo illa farinn, að maður
sér ekki verra eftir umferð-
arslys, og því gefur þetta
manni góða innsýn, ef
maður þolir að sjá það,
hverju maðurmáeigavon á.
Þetta varö til þess að maður
vildi fylgjast betur með og
þar sem Kristján var einn,
nýtti hann þá aðstoð sem á
framfæri var og því fékk
maður að sjá það sem hann
var að gera, og það varð
manni góður skóli."
Hvaö hefur þú tekið þátt í
mörgum sjúkrafiutningum
frá upphafi?
,,Ja, ég veit það ekki, ætli
það hafi ekki verið að jafn-
aði um 500 á ári, þar til við
urðum þrír i starfinu, en þá
dreifðust flutningarnir á
fleir menn og þá hafa komið
3-400 flutningar á hvern á
ári, þannig að á 13 árum
ætti þetta að vera nálægt
6500 flutningum."
Ef við tölum um versta
flutninginn, hver var hann?
„Jú, það hafa komið upp
slæmir flutningar í ófærð,
t.d. tók einu sinni ferð af
slysstað á Vogastapa og inn
á Slysavarðstofu fjóra og
hálfan tíma. Það var að vísu
ekki mikið slys í þvi tilfelli,
en samt voru þeir fjórir og
öllum hrúgað inn í sjúkra-
bílinn bæði liggjandi, sitj-
andi og standandi. Þetta var
í norð-austan skafrenningi
og mikilli ófærð.
Nú náttúrlega versti flutn-
ingurinn sem ég hef lent í
var þessi eini sem plataði
okkur á leiðinni og dó, við
höfum verið það heppnir í
þessu að við höfum ekki
misst mann fyrren ásiðasta
ári. Hér var um að ræða
hjartasjúkling og vorum við
komnir inn á Miklatorg
þegar honum versnaði
skyndilega, en þá var stutt
eftir því hann átti að fara á
Landakot. Við vorum í tal-
stöðvarsambandi við lækna
sem biðu eftir honum niðri,
en það dugði ekki til, þó
enginn tími hafi farið til
spillis, þetta er því sá flutn-
ingursem verðureftirminni-
legastur."
Fáið þið nægjanlega til-
litssemi frá vegfarendum
þegar þið akið með blikk-
Ijós?
„Það er nokkuð misjafnt.
Vandaðar jólagjafi
Herraúr, dömuúr, vasaúr, hálsúr, skólaúr,
vekjaraklukkur, eldhúsklukkur, skákklukkur,
loftvogir, skartgripakassar, barnahnífapör,
silfurhringir, silfureyrnalokkar, silfurfestar,
gullhringir, gullhálsmen, gulllokkar, gull-
festar, demantshringir, demantshálsmen,
demantslokkar.
GEORG V. HANNAH
Úr og skartgripir
Hafnargötu 49 - Keflavík - Sími 1557
^\Vl\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\Vl\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\y
§ \
Suðurnesjamenn
Konur - Karlar
Enn aukum við úrvalið
af snyrtivörunum.
Nú getum við boðið
hinar heimsþekktu
vörur frá
guerlain
Berta Guðjónsdóttir
snyrtifræðingur,
aðstoðar og leiðbeinir
á laugardögum.
VERIÐ VELKOMIN
í APÓTEKIÐ.
Apótek Keflavíkur
í :
r/ ’
Suma daga sjá ökumenn
okkur langar leiöir og víkja
vel fyrir manni, en aðra
daga er maður kominn
alveg að bílunum án þess
að þeir gefi möguleika. Hitt
finnst mér þó hættulegra,
þetta með bílana sem koma
á móti, þvi þeir hljóta alltaf
að sjá blikkljósin, en oft er
það þannig að þeir víkja allt
í einu þegar við erum að
mætast, og þá kemur sá
næsti og ætlar fram úr,
þetta er það hættulegasta á
Reykjanesbrautinni í sam-
bandi við þennan hraða
akstur."
„Manstu eftir sérstökum
dæmum um slæm við-
brögð?
„Já, í einu tilfelli t.d. vor-
um við á leið inn eftir með
hjartasjúkling, og þegarvið
vorum komnir að Kópa-
vogsbrúnum ókum við fram
á göngu frá hernámsand-
stæðingum og virtist hóp-
urinn skipta sér i tvo hópa,
annars vegar þeir sem vildu
hleypa okkur framhjá og
hinir sem hreyfðu sig
hvergi. Þarna voru til staðar
lögreglumenn úr Kópavogi
og Hafnarfirði, en þaðgekk
samt ekki og þetta tafði
okkur um dýrmætt kortér
þar til við komumst inn á
Reykjanesbrautina. I öðru
tilfelli vorum við með konu
sem hafði verulegar blæð-
ingar og því lá henni á að
komast undir læknishend-
ur. Það var geysileg hálka
og því fannst mér ekki vit í
að aka meira en á 50-60 km
hraða, því ef eitthvað bját-
aði á gerði maður ekkert á
meiri hraða. Við vorum með
Ijósin á og vonuðum að
menn gæfu okkur meiri
möguleika á að vera inn á
veginum. Þegar við komum
í Kúagerði kemur bíll á mikl-
um hraðaafturundirsjúkra-
bílinn og framúr, og þegar
hann er að verða kominn
með hægra framhornið
fram fyrirsjúkrabilinn, kem-
ur bíll á móti, þannig að ég
varð að leggja á sjúkrabíl-
inn út í kantinn til að forða
árekstri.
Hann hélt síðan áfram og
ég gat ekki stillt mig um að
hafa samband við lögregl-
una í Hafnarfirði út af
þessu. Nú, maðurinn brást
hinn versti við og átti ekki
orð til að lýsa yfir vanþókn-
un sinni á því að vera að aka
eftir Réykjanesbrautinni á
50-60 km hraða á rauðum
Ijósum og draga þannig
niður umferðina. Sá tók því
ekki tillit til aðstæðna."
Að lokum sagðist Lárus
vilja brýna það fyrir vegfar-
endum að sýna fulla tillits-
semi i umferðinni, því jafn-
vel þó ekki sé verið með
blikkandi Ijós gæti þeim
legið á. Sem dæmi þar um
sagði hann að einu sinni
hefðu þeir verið á leið i
Reykjavík með hjartasjúkl-
ing sem var mjög illa farinn.
Hann bað um að ekki yrði
ekið með blikkljós eða
sírenu, en þar sem mjög
mikil umferð var notaði
ökumaður blikkljósin. Þeg-
ar komið var inn í Kúagerði
sá hinn sjúki glampa af Ijós-
unum í hrauninu. „Við höf-
um sennilega aldrei verið
nærri því að drepa sjúkling
úr hræðslu," sagði Lárus,
,,því sjúklingurinn tók
þessu þannig, að úr því
farið væri að aka á Ijósum
væri hann nánast dauð-
vona.“
Hér með Ijúkum við við-
tali við Lárus A. Kristinsson,
sem hefur í því gefið okkur
aðeins innsýn í starf
sjúkraflutningsmanns. Þó
hann hafi eflaust frá meiru
að segja, þá látum við hér
staðar numið að sinni, en
minnum vegfarendur jafn-
framt á að sýna sjúkrabiln-
um og öðrum neyðarþjón-
ustutækjum fulla tillits-
semi. - epj.
GLEÐILEG JÓL
Fengsælt komandi ár
Þökkum viöskiptin.
Þeir sem ætla aö fá felld net hjá okkur fyrir
komandi vertíð, hafið samband sem fyrst.
NETANAUST
Iðavöllum 2 - Keflavík - Simi 3275