Víkurfréttir - 15.12.1983, Blaðsíða 24

JÓLABLAÐ
VÍKUR-fréttir
Dagstund með sjúkrabílnum
- Viðtöl við lækni og hjartasjúkl-
inga nýkomna frá London
Þaö hefur lengi verið draumur okkar hjá Vikur-
fréttum, að fá að fylgjast með starfsmönnum við
öryggisþjónustu og gefa um leið lesendum smá
innsýn istarf þessara manna. En afýmsum ástæðum
hefur ekkert orðið af þvi fyrr en nú, að okkur gafst
kostur á að fara með sjúkrabil í útkall, og hér kemur
árangurinn, en tekið skal fram strax, að bæði þeir
sjúklingar sem rætt var við svo og aðrir málinu viö-
komandi, gáfu fullt samþykki fyrir birtingu þessari.
Hjartasjúklingar
frá London
Blaðamaöur var mættur á
Slökkvistöðina í Keflavík kl.
16 á miðvikudag í síöustu
viku, en skömmu síöar fór
sjúkrabíllinn i ferð þá sem
um ræðir, undir stjórn
þeirra Lárusar Kristinsson-
ar og Ingimars Guðnason-
ar, en sá fyrrnefndi sá um
aksturinn en Ingimar um
sjúklingana. Var ferðinni
heitiö upp á Keflavíkurflug-
völl, en þangað var von á
flugvél frá London með tvo
sjúklinga, sem gengist
höföu undir hjartaaðgerð
ytra.
Aðgerð sú sem hér um
ræðir snerist um að flytja til
bláæðar sem teknar eru úr
fæti, nánar tiltekið ýmist
hægri eða vinstri kálfa, og
settar í stað ónýtra krans-
æða við hjartað. Áður höfðu
mennirnir gengist undir
hjartaþræðingu hér heima.
Skömmu eftir að sjúkra-
bíllinn rann í hlað við Flug-
stöðina, brautar megin,
lenti TF-FLG, sem er
Boeing 727 flugvél frá Flug-
leiðum, sem fengið hefur
nafnið Heimfari. Og eftirað
sjúkingarnir, sem voru tveir
að þessu sinni, höfðu
gengið frá borði með að-
stoð þeirra Lárusar og
Ingimars, var haldið af stað
til Reykjavíkur, en slíkir
flutningar eru all tíðir, eða
um 180 á ári.
„Ekkert að óttast“
Voru sjúklingarnir all
hressir þrátt fyrir flugið
heim og féllust strax á að
ræða við blaðamann um að-
gerðina, aðdragandann og
heimferðina, en þeir heita
Ragnar Steinbergsson frá
Akureyri og Sigurbjörn
Jónsson úr Reykjavik.
Sagði Ragnar að hjá sér
hefði þetta tekið 9 daga,
hann hefði verið skorinn
upp 27. nóv. sl. og þegar
viðtalið var tekið var 7. des-
ember. ,,Það tel ég vera
fljótt, og ef viðförum út í að-
geröina sjálfa, þá veldur
hún ekki neinum þjáning-
um eða neinu sem þörf er
að óttast. Maður er löngu
sofnaður áður en komið er
inn á skurðstofu og ég
vaknaöi ekki fyrr en löngu
eftir að ég kom inn á gjör-
gæsludeild".
Fyrir þá sjúklinga sem
eftir eiga að fara í slíkar að-
gerðirsögðu þeirfélagarað
ekkert væri að óttast, nema
þá helst að varast að vera i
nokkurri spennu. Starfs-
fólkið væri mjög vel þjálfað
þannig að það útskýrði fyrir
fólki áður á hverju það
mætti eiga von þegar það
vaknaði, og því gengur allt
vel. Veran á gjörgæsludeild
tæki síðan um einn sólar-
hring, síðan fer hjúkrunar-
fólkið með manni yfir á þá
deild sem manni erætlað ai
vera á og fylgist með manni
annan sólarhring, en á
þessu sjúkrahúsi sem við
vorum eru eingöngu eins
manns herbergi, en síðan
tekur hin almenna sjúkra-
þjónusta við.
Um heimferðina er bara
gott að segja, því Flugleiðir
sjá yfirleitt til þess að maður
fái fremstu sætin i vélunum,
til að maður geti teygt úr
fótunum, sem er mikið
atriði vegna þess að ef sá
fótur sem æðarnar eru
/ lok hverrar ferðar er bíllinn yfirfarinn fyrir þá næstu.
HJÁ OKKUR FÆRÐU
ALLAR
NÝJU BÆKURNAR!
GLEÐILEG
JÓL
við lestur
góðra bóka.
BÓKABÚÐ
KEFLAVÍKUR
- DAGLEGA í LEIÐINNI í 40 ÁR -