Víkurfréttir - 15.12.1983, Blaðsíða 48

JÓLABLAÐ
VÍKUR-fréttir
Framför, og það leiö ekki
svo ár lengi vel, að þessi
félög settu ekki upp leikrit.
Það hélt fræðandi fyrir-
lestra og var þá vanalega
ball á eftir.
Það hefur haldið hér jóla-
trésskemmtanir frá því
1920. Skemmtunin hefur
aðeins fallið niður í eitt
skipti. Hérna áður fyrr var
meira fyrirtæki að halda
jólatrésskemmtun en nú er,
það þurfti aö smíöa jóla-
tréð og búa til blööin á það,
búa til skraut og fylla jóla-
tréspokana af sælgæti, því
hvert barn og gamalmenni
fékk sinn jólatréspoka."
Svo er það annaó, sem
kvenfólagið hefur gert, það
reisti hér barnaheimili?
,,Já, það er nú svo, að þó
tímarnir hafi breyst og vel-
megunin hér sé orðin mikil,
þá hefur kvenfélagið ekki
skort verkefni. Þá er þaö
einu sinni að hér hjá félag-
inu er starfandi hlutaveltu-
nefnd, en hlutavelta hefur
verið ein helsta tekjulind fé-
lagsins frá upphafi, en þessi
hlutveltunefnd fer að tala
um það sin á milli, að nú
þyrfti að fara að reisa hér
dagheimili. Þá er það orðiö
svo, að margar konur eru
farnar að vinna úti og voru í
vandræðum með að koma
börnum sínum fyrir á
meðan. Þessar konur bera
þettasvo upp á næstafundi,
hvort félagið ætti ekki að
reisa hér barnaheimili.
Þetta er samþykkt strax og
farið að hefjast handa. Það
gekk mjög vel og lögöu
margir hönd á plóginn,
mjög margir. Mest allt var
unniö í sjálfboðavinnu. Við
kvenfélagskonur rekum svo
þetta dagheimili og það er
opið fyrst þrjá mánuöi yfir
sumartimann, en þetta var
ekki nóg, því það var alltaf
biðlisti, og við förum út í að
stækka, og þá breytist
þetta, þannig að þetta verö-
ur leikskóli, sem starfar
allan daginn allt árið. Sveit-
arfélagiö kemur inn í þetta á
þessum tima og við feng-
um fyrst þá peninga frá rík-
inu og nutum einnig alveg
sérstakrar velvildar Spari-
sjóðsins í Keflavík meðan á
stækkuninni stóð. Sveitar-
félagið styrkir starfsemina
núna, en við sjáum um dag-
legan rekstur heimilisins.
Við eigum húsið og höfum
þar aðstöðu fyrir félagiö.
Við teljum að með þessum
rekstri spörum viö sveitar-
félaginu heilmiklar fjárupp-
hæðir. Það er ábyggilega
ekki víða á landinu, sem
þetta er rekið svona í dag.“
Nú hefur verið mikið rætt
um það, hvort það sé ein-
hver þörf fyrir svona fólög,
eins og kvenfólög?
„Þessi orðrómur var hér
uppi fyrirnokkrum árum, en
þagnaöi fljótt. Ég man sér-
staklega eftir samtali sem
þessari spurningu var kast-
aöfram. Þetta varsamtal við
þáverandi formann Kven-
félagasambands Gull-
bringu- og Kjósarsýslu,
Freyju Norðdal, þar sem
hún segir að konur finni sig
í þessum félögum og vilji
láta gott af sér leiða, en vilji
kannski ekki fara inn á
önnur svið, eins og stjórn-
málaflokka. Ein merk kona
sagði nú líka, að þó kvenfé-
lögin hefðu ekki annað á
stefnuskrá sinni en aö kon-
ur kæmu saman og skipt-
ust á skoðunum, þá ættu
þau fyllilega rétt ásér. Þetta
sagði hún Halldóra Bjarna-
dóttir, þá orðin nær hundr-
aðára. Ég tek undirþettaog
min skoðun er sú, að á
meðan félögin láta eitthvaö
gott af sér leiða fyrir sitt
byggðarlag, og þá landið í
heild, þá eigi þau svo sann-
arlega rétt á sér. Það er allt-
af nóg af verkefnum til að
starfa að og kvenfélögin
hafa haft einstakt lag á að
laga sig eftir aðstæðum á
hverjum tíma."
Þú ert fyrsta og eina kon-
an sem hefur verið kosin i
hreppsnefnd Gerðahrepps.
Hvernig var að koma inn i
karlaveldið i hreppsnefnd-
inni?
„Jú, ég er eina konan sem
hef verið kosin í hrepps-
nefnd hér sem aðalfulltrúi.
Það var leitað til mín á sín-
um tíma um að gefa kost á
mér í þetta, og ég lét til leið-
ast, því ég hef aldrei skor-
ast undan þvi að reyna að
gera mitt besta fyrir mitt
byggðarlag. Ég sat í hrepps-
nefnd í tólf ár og hafði bæði
gagn og gaman af því. Að
koma inn í hreppsnefndina
fyrst fannst mér alls ekki
óþægilegt, þvi þarna voru
fyrir algjörir höföingjar og
rótgrónir sveitarstjórnar-
menn, Björn Finnbogason,
Þórður Guðmundsson, Þor-
lákur Benediktsson og
Guðmundur Jónsson á
Rafnkelsstööum, allt saman
ágætismenn."
Það hefur verið frekar
óvanalegt á þessum tima,
að konur sætu i hrepps-
nefndum?
„Það var frekar sjaldgæft
á þessum tíma, já, en ekki
veit ég hvað það hafa verið
margar konur á landinu öllu
sem sátu í stjórnum sveitar-
félaga. Ég var kosin ritari
hreppsnefndar strax og gat
kannski þess vegna haft
mig minna í frammi svona
fyrst, vegna þess að ég
þurfti að fylgjast með öllu
þvi sem sagt var á fundun-
um. Ég kom inn í hrepps-
nefndina algerlega ókunn-
ug sveitarstjórnarmálum og
það tók tíma að komast inn í
mál og venjast þeim vinnu-
brögðum sem þar voru. Þó
maður hefði áhuga á ýms-
um málum var það kannski
annað að vinna að þeim í
sveitarstjórn."
Þetta timabil sem þúsituri
hreppsnefnd hér i Garðin-
um, er það ekki eitt mesta
uppbyggingartimabil i
plássinu? Það stórfjölgar
hér ibúunum, hvernig
fannst þér að vera i hrepps-
nefndinni á þessum upp-
gangstimum?
„Mér fannst afskaplega
gaman að vinna að sveitar-
stjórnarmálum, því ég hef
alltaf reynt að gera mitt
besta fyrir sveitarfélagið
mitt, og allir þeir sem sátu
með mér í hreppsnefnd
þennan tima, hvorum
megin sem þeir voru í póli-
tíkinni. Þetta voru allt sam-
an ágætismenn og var gott
að vinna með þeim öllum.
Mér fannst alltaf mjög
skemmtilegt að vinna að
þessum málum, auðvitað
hefði maðurviljað að meira
væri gert, en þetta er eins
og að stjórna heimili, mað-
ur verður að vega og meta
hvað á aö gera, því ekki eru
til ótakmarkaðir fjármunir
og alltaf er eitthvað látið
sitja á hakanum."
Þú ert nú ekki alveg hætti
sveitarstjórnarmálunum,
þú situr i fegrunarnefnd,
sem veitir verðlaun fyrir
snyrtilega garða og þvi um
likt?
„Já, ég var í fegrunar-
nefnd. Þetta er fyrsta kjör-
tímabilið sem hún er sér,
áður var hún sameiginlega
með heilbrigðisnefnd. Ég er
þar formaður og við höfum
veitt verðlaun fyrir snyrti-
lega garða í tvö ár.“
Einhvern tima sagði mér
maður, að hér væri ekki
hægt að rækta neitt, hvorki
trjágróður eða blóm, það
væru svo erfið skilyrði?
„Já, þetta var hugsun
margra, en það er rétt, að
það er erfitt að rækta hér,
því bæði er hér vindasamt
og svo er líka svo mikil
sjávarselta. Það hefursamt
sýnt sig, að það er hægt, og
héreru margirfallegirgarð-
ar nú í dag, sérstaklega þar
sem byggð er farin að þétt-
ast og komið kannski svo-
lítið skjól."
Sigrún þá eru það mál-
efni kirkjunnar og kirkju-
kórsins, þú ert búin að
starfa lengi þar?
„Ég kom í kirkjukórinn
1961, á hundrað ára afmæli
kirkjunnar, og fórfljótlegaá
eftir í sóknarnefndina, og
núna seinustu árin hef ég
verið safnaðarfulltrúi. Það
er alveg ólýsanlega gaman
að starfa fyrir kirkjuna og
að vera i kirkjukórnum. Það
er þó mikið erfiðara að
halda uppi kirkjukórnum
heldur en var hér áður fyrr,
það vantar t.d. tilfinnanlega
karlaraddir í kórinn, og það
er miklu öðruvisi en var, því
hérna áður fyrr var starf-
andi karlakór, Karlakórinn
Vikingur, en þetta stendur
nú til bóta og verður
kannski kominn góður
blandaður kóráðurenlangt
um líður. Það er eins með
þetta og annað, fólk er í svo
mörgu, að það er erfitt að
sinna mörgum verkefnum,
þvi allt tekur þetta tíma."
Þá erum við kannski kom-
in að lokaspurningunni. Nú
ertu sex barna móðir og
hefur verið meó stórt heim-
ili, var ekki oft erfitt að sinna
þessu öllu?
„Jú, það var oft erfitt að
vera í þessu öllu, og ýmis-
legt hérna heima sem
maður þurfti að leggja til
hliðar til þess að geta sinnt
þessu eins og þurfti. En það
borgaði sig samt. Þegar það
hefur gefið manni svo mikið
í staðinn, þá sér maðurekki
svo mikið eftir þeim tíma
sem fór í félagsstörfin. Það
er nú kannski minnsta verk-
ið aö fara á fundina, eins og
margir vita, það er vinnan
sem maður tekur að sér
milli funda, sem er mesta
vinnan. Ég séekki eftirþeim
tíma sem hefur fariö í þetta,
síður en svo."
Ó.J.
..Kvenfélagið hefur ekki skort verkefni þótt velmegunin sé
orðm mikil"
Sendum öllum íbúum
Miðneshrepps,
suo og öðrum
Suðurnesjamönnum
bestu jóla- og nýórsóskir
Sueitorstjórn
Miðneshrepps