Fréttabréf - 01.04.1992, Blaðsíða 3

nútíð og framtíð, samstarf við baltnesku löndin, ríorðurlönd og
þriöji heimurinn, innflyyendahatur og töluvert var rætt um hvemig
grelöa má fyrir ungu fólki t.d. í sambandi við atvinnu-, ferða- og
skólamál. Við íslendingamir reyndum að dreifa okkur sem jafnast á
milli nefnda og ég fór í hópinn sem fjallaöi um þriöja heiminn. Þar
var mikið rætt um þróunaraöstoö og fannst mér leitt að verða að
leiðrétta þann misskilning aö íslendingar greiddu 1% þjóðartekna í
þróunaraöstoð. Umræöur vom fjömgar og ég er nokkuð sátt við
lokaniðurstöðu hópsins.
Magadans, búksláttur og glóöarauga
Um kvöldið var sameiginlegur kvöldverður og finnski undirbún-
ingshópurinn lagði mikla áherslu á menningarþáttinn. Finnsk maga-
dansmær sýndi listir sínar í óratíma en svo kom hvert land meö
atriði. Viö sýndum að sjálfsögöu hinn þjóölega en framsækna
búkslátt við mikinn fögnuð viöstaddra. Á eftir var stiginn dans og
gleöi mín var mikil þegar ég geröi mér grein fyrir aö innan íslensku
sendinefndarinnar leyndist frábær samkvæmisdansari. Ég gat þvi
stundaö aðra af tveimur uppáhaldsíþróttum mínum í feröinni. Því
miöur varð fulltrúi íslenskra krata fyrir því óhappi aö slasast illa á
augabrún. Þar lýsing var slæm í salnum vissi enginn almennilega
hvað geröist en ýmsar kenningar eru á lofti um tildrög slyssins.
SveiflaOi kratanum yfir öxlina
Ein kenningin er sú að hann hafi dansað á dyrastaf, önnur að
hann hafl ekki gripið dansdömu sína nógu vel og þau því misst
jafnvægið, en sú þriöja aö hann hafl veriö aö reyna .trix' nýsjá-
lenska forsætisráöherrans sem strauk niöur eftir baki Bretadrottn-
ingar til aö kanna hvort hún væri í brjóstahaldara. Ungkratinn var
svo óheppinn aö lenda á Kvennalistakonu sem var nýkomin af
sjálfsvamamámskeiöi og sveiflaöi honum yfír öxlina þannig að hann
lenti á dyrastaf. Hann bar sig mjög vel og skartaöi fögru glóðarauga
alla vikuna en mun því miður bera ör æviiangt.
Hirst í herfangelsi
Á sunnudag héldum við inn í Helsinki. Siv og Jóhann Pétur
bjuggu á stórglæsilegu hóteli í miöbænum en viö hin máttum hírast
í gömlu herfangelsi lengst í burtu. Um kvöldiö var gala-kvöldveröur
meö söng og hljóöfæraslætti. Veislan var á annarri hæö í ævagömlu
húsi og norræna samvinnan brást ekki þegar þurfti aö bera Jóhann
Pétur og hjólastólinn sem er rúm 100 kíló upp allar tröppumar. Siv
flutti bráöskemmtilegt minni norrænna karla og síöar um kvöldið
3