Fréttabréf - 01.06.1995, Blaðsíða 5

innan þings og utan, og erfltt veröur aö láta tll sín taka á
öllum sviöum, nema aö grasrótin veröi þeim mun virkari.
Eftir líflegar umræöur var samþykkt aö fela Quörúnu Agneirs,
Quörúnu Vignis og Kristínu Halldórs aö skrá starfsreglur fyrir
þingflokkinn. sem fjallaö veiöi síöan um í samráöi og / eöa á
landsfundi næsta haust.
Kvennafarskóli (meO einu s-i) i undirbúuingi
Jóna Valgeröur haföi framsögu um starflö í öngunum og
framtíö Kvennalistans. Hún hvatti konur tii aö gefast ekki uþþ
fyrir aöstæöunum. heldur beita sér hvar og hvenær sem færi
gæflst, halda áfram aö hittast, halda góöu sambandi viö þing-
flokkinn, vinna aö þingmálum, skrifa í blöö. ganga í félög og
láta til sín taka, því kvennabaráttuna má heyja á svo maigan
hátt. Ótrúlega mlkil bjartsýni og baráttugleöi kom fram í
umræöunum, og virtust margar þelrrar skoöunar, aö á vissan
hátt heföi bæöi Kvennalistinn og þjóöin haft gott af því áfalli,
sem kosnlngaúrslitin óneitanlega vom.
Konur vom sammála um nauösyn víötækra umræöna og
fræöslu um kvennabaráttu og málefni kvenna, og var ákveöiö
aö undirbúa námskeiö, sem fariö yröi meö um landiö, eins
konar .kvennafarskóla' (ath. meö einu s-II). Settur var á
laggimar starfshópur til aö vinna aö málinu, og em í honum
þær Kristín Blöndal, Yrsa Þóröardóttir, Helga Qunnarsdóttir,
Ásdís Ólsen, Hansína B. Einarsdóttir og Quörún J. Halldórs-
dóttir. Þá var einnig rætt um aö efna til fundar eöa ráöstefnu
aö hausti í tengslum viö ráöstefnu Sameinuöu þjóöanna í
Peking um málefni kvenna. Ákveöiö var aö stefna aö því aö
fá erlendan gest á slíka láöstefnu.
Og svo var auövitaö ósvikln Kvennalistaveisla
Loks er þess aö geta, aö allEir nutu þess út í ystu æsar
aö vera á þægilegu hótell, gista í góðum rúmum og láta
sijana viö sig. Fariö var í gönguferö um bæinn, Qaröyrþju-
skólinn heimsóttur, svo og Qræna smiöjan, þar sem konur
selja fjölbreytta hEindgeiöa muni. Þar var boöiö upp á
gítarieik og íslenskt jurtate, og einhverjar uröu grípnar léthf
eyöslufikn, sem heimakonur kunnu vel aö meta.
Og ekki má gleyma veislunni á sunnudagskvöldiö, einni
af þessum ósviknu Kvennalistaveislum, þar sem ræöusnilling-
ar og brandarakellíngar og aörar hæflleikasprengjur fá aö
njóta sín tll hins ýtrasta. Af sérstökum ástæöum veröur þó
ekki frekar sagt Eif þeirri veislu hér og nú.
5