Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.12.2015, Blaðsíða 46

Viðtal
46 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6.12. 2015
aræði og lestur. Við stöndum okkur ekki
nægilega vel á þessu sviði hvað varðar unga
fólkið eins og kemur reglulega fram í frétt-
um. 20% grunnskólabarna þurfa aðstoð
vegna tilfinningatengdra vandamála, 25%
þeirra þurfa á sérkennslu að halda og svo
framvegis.
Hvað erum við að gera til að bæta um
betur? Erum við að ræða þessa hluti í fullri
alvöru? Okkur er tíðrætt um að bjarga
heiminum en við þurfum að byrja á okkur
sjálfum. Þótt okkur langi til að stoppa öll
stríð í heiminum einmitt núna þá trúi ég því
að ef við vöndum okkur í uppeldismálum þá
sé það næsta kynslóð sem muni geta stuðlað
að friði. Hún skilur að við svörum ekki of-
beldi með ofbeldi og við bætum heiminn
með því að bæta okkur sjálf. Mér er það
hjartans mál að við vöndum okkur miklu
betur í umönnun barna, allt frá móðurkviði
upp í það þegar við teljum þau fullorðin. Ef
við gerum það ekki þurfum við að horfa upp
á vanlíðan þeirra, sjálfsmynd þeirra veikist
og þau finna sig síður í lífinu. Ég vil vinna
að þessum málum ötullega á bak við tjöldin.
Fá áhrifamenn í samfélaginu með mér, leiða
hópa saman og koma góðum málum í farveg
án þess að nokkur hafi hugmynd um það að
það komi frá Bessastöðum. Ég hef bara
mikla trú á unga fólkinu í dag. Þetta er
fólkið sem tekur við samfélaginu eftir örfá
ár og við megum ekki vanrækja það, ekki
frekar en eldra fólkið sem nýtur sjaldan
sannmælis.“
Þannig að þú munt leggja þunga áherslu
á málefni ungmenna?
„Mér finnst ég vera á heimavelli í gras-
rótarvinnu, íþróttum, heilbrigði og æskulýðs-
málum, af því að ég rætt við svo marga. Ís-
land hefur alla burði til að vera leiðandi í
heiminum á þessu sviði og ég tel að við
þurfum fyrst og fremst að einblína á mann-
gæsku, hvetja alla til að líta inn á við. Þann-
ig fáum við breytingar.
Þær spurningar sem ég hef fengið eru
margar pólitískar og mér finnst það dálítið
óþægilegt. Ég velti því fyrir mér hvernig
spurningar ég fengi í dag ef Vigdís væri for-
seti.
Ég ætla ekki að þykjast vera sérfræð-
ingur í öllu og það er margt sem ég mun
þurfa að leggjast yfir. Hins vegar veit ég að
ég verð óhræddur við að leita lausna, kynna
mér allt sem ég þarf að kynna mér og verð
ófeiminn við að hlusta á sérfræðinga sem
eru betur að sér en ég í ákveðnum mála-
flokkum. Ég ætla ekki að þykjast vera ann-
ar en ég er og þykjast hafa öll svör á
hreinu.“
Hvernig kemur það til að yngstu kynslóð-
irnar eru þér svo hugleiknar?
„Þegar maður er inni í skólastofu, kannski
tvisvar á dag, 80 mínútur í senn, með fyrir-
myndarkrakka fyrir framan sig og talar við
þau um kærleik og góðverk skynjar maður
sterkt þörfina fyrir því að þessum gildum sé
haldið á lofti. Kennarar leggja sig fram alla
daga en þeir geta ekki haldið í höndina á
börnum heimafyrir, ekki frekar en aðrir.
Fjöldi barna á bágt; tilfinningalega, andlega
og félagslega. En það skortir skilning, fjár-
magn og sérfræðinga til að hlúa betur að
þeim. Við vitum þetta öll en samt erum við
ekki að setja nógu mikið púður í þessi mál-
efni.“
Orðin óöruggur með góðverkin
Eftir að framboð Þorgríms var kunngjört
rúllaði svolítið skondinn bolti af stað. Á sam-
félagsmiðlum og víðar fór fólk, oft alls
ókunnugt Þorgrími, að rifja upp óvænt atvik
þar sem Þorgrímur varð á vegi þess og rétti
því hjálparhönd; aðstoðaði það við að laga
sprungið dekk eða pikkaði það upp í strætó-
skýlum þar sem það beið í hríðarbyl. Þor-
grímur hlær og segir að nú sé hann orðinn
svolítið óöruggur með sig og kominn í smá
klemmu með svona hegðun. Nú muni allir
halda að hann sé að reyna að ná sér í at-
kvæði.
„Einhver gæti líklegt sagt; Þorgrímur hóf
kosningabaráttuna 15 ára! En að öllu gríni
slepptu er þetta bara hluti af mér, einhverra
hluta vegna hefur verið ríkt í mér að vilja
hjálpa öðrum enda trúi ég því að það smiti
út frá sér að láta sér annt um náungann.
Starf mitt snýst auðvitað að miklu leyti, í
skólum og með landsliðinu, um að hvetja
fólk til dáða. Ég þarf ekki að fá neitt til
baka þótt mér þyki auðvitað vænt um að
heyra þegar fólk telur sig hafa notið góðs af
einhverju eða að eitthvað hafi komið því
vel.“
Góðverk og innri rödd skipa stóran sess í
nýjustu krakkabók Þorgríms, Ég elska
máva, en hann á tvær bækur í jólabókaflóð-
inu í ár; Nía fýkur burt, sem er samstarfs-
verkefni hans og Línu Rutar myndlistar-
manns, sem hún myndskreytir og er ætlað
yngstu aldurshópunum. Þegar blaðamaður
hringdi í Þorgrím mælti hann með því að
hann læsi Ég elska máva áður en viðtalið
færi fram. Sú bók væri einfaldlega hans
boðskapur í hnotskurn.
Bað eiginkonunnar á kirkju-
tröppum Bessastaða
Þorgrímur segist ekkert vera farinn að
hugsa til forsetahallarinnar sjálfrar; Bessa-
staða. Þess má hins vegar geta að Bessa-
staðir voru baksvið stórrar stundar í lífi
hans en örlögin höguðu því þannig til að
hann bað konu sinnar á kirkjutröppunum á
Bessastöðum.
„Og svo er eitt í viðbót sem ég þori varla
að segja frá en skrifstofuhúsnæði forseta Ís-
lands heitir Staðarstaður. Húsið er nefnt
eftir æskuheimili mínu, Staðarstað, en afi
Sveins Björnssonar forseta, Sveinn Níelsson,
var prófastur að Staðarstað eins og afi
minn.“
Börnum og eiginkonu Þorgríms í næstum
þrjátíu ár, Ragnhildi Eiríksdóttur, hvernig
líst þeim á þessar fyrirætlanir?
„Eiginkona mín er eins og ég; fiðrildi sem
er yfirleitt til í hvað sem er. Henni er margt
til lista lagt, hlý og gefandi og ég held hún
yrði frábær forsetafrú. Örugglega miklu vin-
sælli en ég þannig að vilji ég auka mögu-
leika mína á að verða kosinn verð ég sífellt
að tefla henni fram. Þú ættir kannski frekar
að tala við hana. Yngsti strákurinn minn
spurði mig hreint ekki sáttur hvort við yrð-
um þá að flytja. „Ég er ekki að fara að
flytja á Bessastaði, það er ógeðslega langt í
burtu.“ En þau eru annars með mikið jafn-
aðargeð og kippa sér lítt upp við þetta,“
segir Þorgrímur en börnin hans eru 15, 19
og 23 ára gömul.
Þrátt fyrir að Þorgrímur segist vita að á
margan hátt sé hann að henda sér út í
djúpu laugina sé forsetastarfið sjálft afar
skýrt í hans huga. „Mig langar að ferðast
um landið og halda mínum fyrirlestrum
áfram, sem er nokkurs konar hugvekja. Nái
ég að hreyfa við nokkrum í hvert skipti sem
taka þá upp á því að hlusta á rödd hjartans
og bera sig eftir draumum sínum, væri ég
sáttur.“
Þorgrímur hefur verið fjölbreyttur bakhjarl strákanna okkar síðustu átta árin þar sem hlutverk
hans er að hvetja þá til dáða og vera til staðar þegar þeir þurfa á því að halda. Eða eins og Þor-
grímur segir sjálfur: „Þetta snýst um þægilega nærveru og þeir geta alltaf leitað til mín.“ Hér er Þor-
grímur með Eiði Smára Guðjohnseni fyrir landsleikinn gegn Kasakstan síðastliðið vor.
Þorgrímur Þráinsson fagnar bikarmeistaratitli Vals í sumar. Þorgrímur lék í áraraðir með meist-
araflokki Vals í knattspyrnu og varð þrisvar sinnum Íslandsmeistari með félaginu.
Morgunblaðið/Eva Björk
* Einhver gæti líklegt sagt; Þorgrímur hóf kosn-ingabaráttuna 15 ára! En að öllu gríni slepptu erþetta bara hluti af mér, einhverra hluta vegna hefur
verið ríkt í mér að vilja hjálpa öðrum enda trúi ég því
að það smiti út frá sér að láta sér annt um náungann.
Með landsliðinu árið 1990. Aftari röð frá vinstri: Sigurður Grétarsson, Guðni Bergsson, Þorgrímur Þráinsson, Sævar Jónsson, Pétur Pétursson og Atli
Eðvaldsson fyrirliði. Fremri röð: Þorvaldur Örlygsson, Pétur Ormslev, Ólafur Þórðarson, Bjarni Sigurðsson og Arnór Guðjohnsen.