Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.12.2015, Blaðsíða 18

18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20.12. 2015
56 10 000
TAXI
BSR
Góð þjónusta
yfir 90 ár
Viðtal
ingasögunum skoða krakkarnir
meðal annars þau gildi sem per-
sónur saganna standa fyrir.
„Krakkarnir spyrja sig til dæmis
hvaða persónum þau samsami sig
með; friðarstillinum Njáli, hinum
vinamarga og höfðinglega Gunn-
ari, Hallgerði, Bergþóru, og svo
framvegis. Ástæðan fyrir því að
goðsagnir sem þessar eru að
deyja út er að krakkar tengja
miklu frekar við persónur úr
Hunger Games því þær ná fyrr
til þeirra – þær hafa tengingu
við nútímann. Við erum að reyna
að finna þessa tengingu fyrir
krakkana við Íslendingasögurnar
en þau fara líka í gegnum þær
með því að horfa gagnrýnum
augum á sögurnar og það sem er
að gerast þar og er ekki gott,
ofbeldið, kynjamisréttið, hefnd-
arskyldað og annað. Bókmennt-
irnar eru ákaflega gott tæki til
sýna okkur hvað heimurinn er
flókinn, hann er ekki svartur og
hvítur og hvað liggur að baki
ákvarðanatöku.
Forritið á að hjálpa okkur að
vera í tengslum við allan þann
fjölbreytta lærdóm sem lífið
kennir okkur; það getur verið
tónlistarmyndband, hetja úr Ís-
lendingasögunum, atvik á knatt-
spyrnuvellinum, hver og hvað
sem er – það á að hjálpa til við
að minna okkur á hvernig við
viljum haga lífi okkar; hvaða gildi
við teljum mikilvæg án þess að
eitthvað eitt verði sannleikurinn.“
Ólafur er einn mesti afreks-
maður í íþróttum sem Ísland hef-
ur átt. Ekki síður en í íþróttum
telur Ólafur lykil að velgengni og
því að líða almennt vel í lífinu
vera núvitund. Í því hafa heim-
spekingar á borð við Eckhart
Tolle og vinur hans, Þorvaldur
Þorsteinsson heitinn, sem ein-
blíndu á núið, haft mikil áhrif á
hann.
„Núvitund er besti leiðarvísir
að lífinu sem ég hef fundið. Sá
leiðarvísir opnar fyrir umræðuna
um tálsýn tímans og mögulega
vitund handan hugsunar. Ég hef
kannski hugsað allt of mikið um
ævina – velt mér upp úr fortíðar-
og framtíðarpælingum, sem er
ágætt að einhverju leyti en við
þurfum líka að geta slökkt á því.
Ein skemmtileg leið til að
þjálfa athygli á núið er leikspuni.
Ég er hluti af hóp sem hittist í
leikspuna tvisvar í viku og þar er
manni hent í núið. Þarna er sam-
an komið hreint frábært og hæfi-
leikaríkt fólk sem er að þróa
með sér þennan hæfileika, að
geta hlustað, samþykkt og brugð-
ist við óvæntum tilboðum áhorf-
enda og mótleikara og skapað úr
því helbera snilld.“
Eftir jól verður þessi hópur
með uppákomur í Þjóðleikhús-
kjallaranum einu sinni í viku.
„Nei, ég er ekki orðinn nógu
góður til að fara á sviðið en hver
veit. Þetta snýst samt ekki um
það. Þetta er ein leið til að tak-
ast á við óreiðuna sem lífið er;
að skynja hlutina jafnóðum en
ekki ákveða allt fyrirfram.“
Ólafur segir að það hafi alla
tíð nýst sér vel í handboltanum
að sækja í lestur og lærdóm.
„Kjarninn í öllu er þó líka að
hitta annað fólk. Maður þarf að
sjá sig sem hluta af heild og
eiga í samræðum. Ég held að
það þurfi nýja hugsun til að gera
heiminn að betri stað og þá
hugsun þarf fólk að tileinka sér
snemma. Ég tel að það sé hægt
að nýta tæknina í þá átt; ef við
náum því ekki erum við í vond-
um málum eftir nokkra áratugi.
Við þurfum öll að þróa með okk-
ur sterkan persónuleika en um
leið auðmjúkan og skilja að við
erum öll beintengd. Það erum
ekki við og Guð. Við, hugsun
okkar og handanhugsun, erum
Guð.“
Samtöl mikilvæg
Fyrr á árinu var heimildar-
myndin Óli Prik eftir Árna
Sveinsson um Ólaf sýnd. Hún
verður líka ein jólamyndanna á
RÚV. Í myndinni var meðal ann-
ars fylgst með því þegar Ólafur
þjálfaði handboltalið Vals og það
var augljóst að honum leið ekki
vel þegar annað tímabilið hóf
göngu sína.
„Þetta var togstreita sem ég
upplifði – að vera klofinn milli
verkefna; annars vegar að sinna
þjálfun og svo KeyWe. Ég valdi
óvissuleiðina með því að velja
KeyWe en ekki það sem margir
bjuggust við; eitthvað sem ég
kunni best. Ég varð bara að
koma þessu frá mér,“ segir Ólaf-
ur sem útilokar þó ekki að fara
aftur í þjálfun síðar meir. „Eins
og stendur er ég þó aðstoð-
arlandsliðsþjálfari. Það starf kall-
ar á helgun en er meira í törn-
um í stað stöðugrar hugsunar og
vinnu. Mitt aðalstarf er KeyWe
og það fyrirbæri tekur meira en
fullan vinnudag.“
Undir lok viðtalsins er hinni
hefðbundnu spurningu hent fram
hvort Ólafur sé ánægður með ár-
ið sem er senn að ljúka og lítist
vel á það sem framundan er. Um
leið og hún dettur af vörum
blaðamanns er auðvitað hlegið
þar sem Ólafur er að reyna að
leggja sig fram um að vera í
núinu en ekki að pæla í framtíð
og fortíð.
Lokaorð Ólafs fara út í aðra
sálma og ágætt veganesti inn í
nýja árið.
„Ég held að þau vandamál sem
heimurinn er að glíma við í dag
verði aldrei leyst nema í gegnum
fólk sem er skapandi, opið, orku-
mikið, óttalaust og glatt, og þykir
vænt um allar manneskjur. Við
þurfum að geta talað við næsta
mann eins og systur eða bróður.
Við þurfum að átta okkur á að
við erum öll tengd. Eða eins og
stelpan mín sagði um daginn
þegar amma hennar spurði hana
hverjar væru bestu vinkonur
hennar í bekknum. Hún sagði:
„Amma, hvað ertu að spá? Þær
eru allar vinkonur mínar. Af
hverju ætti ein þeirra að vera
betri vinkona.“ Það er mikill
sannleikur í þessu. Vissulega ná
sumir betur saman en aðrir en
okkur á ekki að þykja vænna um
einn umfram annan. Það þarf að
ríkja samkennd. Þar skipta fyrstu
mikilvægu skrefin okkar í lífinu,
grunn- og menntaskólaárin, öllu
máli.“
* Við þurfum öllað þróa meðokkur sterkan per-
sónuleika en um leið
auðmjúkan og skilja
að við erum öll
beintengd. Það erum
ekki við og Guð.
Við, hugsun okkar
og handanhugsun,
erum Guð.
KeyWe er leikjastílabók 21. aldarinnar þar sem nemendurnir ásamt kennurum
eru alltaf að móta námsefni á rauntíma í gegnum og inn í tölvurnar.