Alþýðublaðið - 22.12.1924, Page 1
1924 Minudaglan 22. dezember. 300, töiublað.
Notiö nú tæki f æri Ö!
Leggið leið yðar inn á Laugaveg 49 og lítið í gluggana þar. Ódýrustu jólagjafir borgarinnar. Sparið anrana, ekki sporinl
Sími 843. ÚTSALAN LaQgareg 49:.
íhætta verklýhsins.
>Morgunblaðið< var látið búa það
til í gær, að &lþýðublaðið heíðl
>með fagnaðarhreim< skýrt frá
því, að maðurinn, sem slasaðist á
togaranum >í*óró]fl<, væri dauö-
vona. Auövitað vita allir skynbærir
menn, að þetta er venjuleg auð-
valðslygi, sem sómir sór vel í
dálkum þess blaðs, er meira metur
fépyngjur erlendra gróðamanna en
,líf og limi íslenzkra verkamanna.
En það er alveg furðuleg ó-
svífni af blaðinu, jafnvel þótt það
eigi vísan stuðning auðvalds og-
íhalds, að það skuli leyfa sór að
hafa í flimtingi áhættu verklýðs
ins. Hin afartíðu manntjón og
slysfarir á sjó eru vissulega meira
alvoruefni en svo, að ófullveðja
piltungum megi þola að hafa
slíkt að f flskaparmálum.
Menn, sem ekkert sjá nema
aura og krónur, skrafa og skrifa
títt um ábyrgð og áhættu atvinnu-
rekendanna, framleiðenda, sem þeir
kalla. Áhættu verklýösins meta
þeir að engu. Oftast eru þó eigoir
atvinnurekenda vát^yggðar, en
jafnvel þótt þeir verði fyrir tjóni,
geta þeir ekki ööru t<pað en fónu,
stundum eigin fó, sem þeir þó
venjulega hafa grætt á öðrum, en
lika ósjaldan íé lánaidrottna sinna.
fetta er þeirra áhætta; á móti
kemur svo gróöavonin.
Sjóinennirnir aftur á móti hwtta
lífl sínu og limum; þaö er oftast
aleiga þeirra; gróðavon hafa þeir
enga, að eins von um daglegt
viðurværi. Meðan útgerðarmenn-
irnir sitja í landi og reikna út
arðsvon sina og >áhættu< eöa
semja um ný lán eða eftirgjaflr,
heyja sjómennirnir oft harða og
hættulega baráttu við ósjó og of-
veður. far er ekki barist um
aura eða krónur; þar et barist um
líf og dauða.
Mönnum eru i fersku minni
bátBtaparnir síöustu; þeir sýna á-
takanlega áhætfeu verkalýðsins.
Meiðsl og slysfarir á sjó og landi
eru daglegir viöburðir. Hverjir
verða aðallega fyrir þeim? Verka
lýöuritm.
Stundum efna góðhjartaöir menn,
oft atvinnurekendur, til samskota
fyrir konu og börn þeirra, sem
farast eða melðast. Auðvaldsblöð
in róma þá mjög fyrir örlæti og
mannkærleika. En nokkrar krón-
ur eru smáar eiginmanns- eða
fööur-bætur, ogflesfcum fellur þungfc
er Þuifa að lifa á brjóstgæðum
annara.
Áhætta verklýðsins íslenzka er
svo gífurleg, að allir góðir menn
ættu að leggjast á eitt til að reyna
að draga úr henni og tryggja af-
komu þeirra, sem missa sína nán-
ustu. En engum ætti að þolast að
drepa slíkum hugleiðingum á dreif
eða hafa þær að fiflskaparmálum.
IF lólagjöfum. '»s
Smekklegir hlatir, sem allir
girnast.
if* Veggklukkur "»«
prýðilegt úrval. — Hver ©g
einn getur sannfærst nm
sanngjarnt verð.
Allir velkomnir að skoða og
spyrja.
Vænt þætti mér nm,
ef þú ættlr leið um Lauga-
vógino, að þú vlldir líta
inu hjá mér,
Hannes Jónsson,
Laagavegi 28.
Nokkrir
ge|T Grammófónar
seldir með uiðursettu verði.
PlötUP
með söng og hljóðiæraslátt
eftir fræguatu Ustamenn
hæði lífs og iiðna.
Hl|óði»rahúsið.