Ægir - 01.02.2017, Blaðsíða 10

10
Margir hafa komið við sögu hjá
Vinnslustöðinni í Vestmanna-
eyjum á sjötíu árum. Einn
þeirra er Bubbi Morthens. Hér
er gripið niður í frásögn hans í
afmælisriti VSV þar sem hann
rifjar upp sögur frá þeim árum
þegar hann vann í Eyjum.
– Sker samfélagið í Vest­
mannaeyjum sig að einhverju
leyti úr þegar þú berð saman
byggðarlögin á Íslandi?
„Já, já, fyrst og fremst er
þetta eyjasamfélag og eyjasam-
félög eru sérstök. Ég kom fyrst
til starfa í Vestmannaeyjum árið
1974, strax eftir Heimaeyjargos-
ið, og komst fljótlega að því að
ég varð að hafa þrennt á hreinu:
1. Dugnaður var dyggð, að
vera nógu duglegur til að
öðlast virðingu. Berserkir
til vinnu öfluðu sér virð-
ingar nánast sjálfkrafa.
2. Bardagaákefð þegar svo
bar undir. Slagsmál voru
þjóðarsport í Eyjum og
fastur liður að mynda
hringi utan við samkomu-
húsin eftir böll til að slást.
Sumir komu meira að
segja beinlínis til Vest-
mannaeyja til þess að tak-
ast á við þekkta slags-
málahunda í röðum
heimamanna. Þegar
loðnuflotinn var í höfn
vegna brælu flykktust að-
komusjómenn á böllin og
tóku þátt í slagsmálum á
eftir. Þetta var eins og í
villta vestrinu.
3. Söngur og gítarspil. Í Eyj-
um er gríðarsterk söng-
hefð og ég hafði stundum
á tilfinningunni að til væri
gítar í hverju húsi og þar
væri sungið og trallað. Ég
spilaði á gítar, var vel
partíhæfur og hafði meira
að segja samið lög og
texta í anda samfélagsins
okkar í verbúðinni: Ís-
bjarnarblús, Stál og hnífur,
Þorskacharleston og fleiri
lög sem tekin voru upp og
gefin út á plötum mörg-
um árum síðar. Ég tók eftir
því að þegar venjulegir
partíslagarar voru sungnir
og spilaðir sló lítið á klið-
inn í samkvæmum en
þegar ég tók lögin mín sló
alltaf þögn á mannskap-
inn. Fólk hlustaði og
sagði: Ég skil þetta, þú ert
að syngja um mig og
mína veröld. Þetta eru
lögin mín. Ég hugsaði: Vá,
þetta virkar!
Hjólaði í Stebba Run en játaði sig
sigraðan
„Vestmannaeyingar eru af-
burðaduglegt fólk. Það er mikill
dugnaður í samfélagi þeirra og
samheldni, sem birtist reyndar
bæði sem jákvæðir og nei-
kvæðir þættir. Við aðkomu-
mennirnir töluðum til dæmis
stundum um þöggunina í Eyj-
um um hluti sem við höfðum
ekki vanist að væru þaggaðir
niður og gátu tengst heimilisof-
beldi, kynferðisofbeldi og fleiru
af því taginu. Þetta áttum við
erfitt með að skilja.“
– Það liggur nú ekki í augum
uppi að þú hafir verið liðtækur í
lið númer tvö á listanum þínum
yfir eiginleika sem æskilegt var að
vera búinn í Vestmannaeyjum.
– Varstu virkilega slagsmála­
hundur?
„Ég slóst mikið, já, bæði í