Ægir - 01.02.2017, Blaðsíða 14

14
Hafið okkar er okkar dýrmæt-
asta auðlind og virðing fyrir því
verður að vera okkar helsta
baráttumálefni. Þið ágætu sjó-
menn berið mikla ábyrgð á því
að auðlindin og lífríki þess end-
ist okkur vel og lengi.
Milljónir tonna af plasti í hafið
Núna eru blikur á lofti í málefn-
um hafsins. Það eru stöðugar
ráðstefnur um alls konar hættur
sem steðja að lífríki hafsins og
skal engan undra. Umgengni
við hafið hefur ekki verið uppá
marga fiska undanfarin ár og
áratugi. Talið er að á hverju ári
fari um 10% af því plasti sem
framleitt er beint eða óbeint í
hafið. Þetta eru risatölur og tal-
að er um milljónir tonna. Víða
eru strandlengjur svo þaktar af
rusli og drasli að það sést ekki í
sandinn. Svo eru heilu plast-
flekkirnir fljótandi í straum-
hvörfum og þar eru flekkirnir
sem eru taldir stærstir á stærð
við Frakkland, svo dæmi sé tek-
ið. Svartsýnustu skýrslur segja
að það muni ekki líða nema fáir
áratugir þangað til að meira
plast verði í hafinu en fiskar.
Hvað er til ráða gætu sumir
spurt sig. Það þarf auðvitað að
finna lausnir svo ekki fari mjög
illa.
Meira en nóg á hafsbotinum
Fyrir rúmum 20 árum hóf undir-
ritaður að benda á umgengni í
og við hafnir og strendur lands-
ins. Í byrjun var þessi barátta
mjög svo erfið og fórnarkostn-
aðurinn var mikill. Alls kyns fólk,
örugglega hið besta fólk, kall-
aði mig klikkaðan og sjúkan
mann sem greinilega vantaði
athygli. Ég var menntaður
sportköfunarkennari og hafði
stundað köfun í hartnær 20 ár.
Köfunarferill minn byrjaði þeg-
ar ég var 16 ára árið 1973 og
– hagur Íslands
Tómas J. Knútsson, skrifar.
U
m
h
v
erfism
á
l