Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2015, Blaðsíða 62

Afmælisblað 8. september 2015 40 ára 5
„Afrugluðu“ fréttirnar
En hvernig var fréttaflutn-
ingurinn öðruvísi?
JBP: Við vildum hafa
almennar fréttir og skrif­
uðum mikið fréttir sem hin
blöðin höfðu sagt en „af­
rugluðum“ þær. Færðum
þær yfir á mannamál. Og
við vorum alltaf á móti
ríkisstjórninni, sama hver
var við völd. Við vildum
segja erfiðar fréttir um
siðlausar athafnir og aðr­
ar ánægjulegri í bland.
Allar fréttir okkar voru
skrifaðar eftir góðum heim­
ildum. Blaðið þurfti ekki að
standa í stappi við dómstóla.
Við vorum harðir þjóðfélags­
bætar, en réttlátir.
SRE: Blaðið var líka vand­
lega yfir lesið af íslensku­
fræðingum og við lögðum
mikla áherslu á gott málfar.
JR: Svo helltum við okkur í
neytendamálin og vorum frum­
kvöðlar á því sviði.
Lesendabréfin urðu fræg,
barst alltaf nóg af þeim?
JBP: Við sömdum sum þeirra
í byrjun, en þau fóru fljótlega að
flæða inn.
MH: Og smáauglýsingunum
hnupluðum við frá Vísi. Mest
urðu það fjórar síður. Við bjugg­
um til flokka í smáauglýsingun­
um sem var nýlunda.
SRE: Við fengum konu inni
á Laugalæk til að auglýsa barna­
vagn til sölu og birtum síðan frétt
um að örtröð hefði verið hjá henni
að skoða vagninn.
Ýmsar nýjungar
En dreifingin út um landið, hvernig
gekk hún?
MH: Blaðið var frá fyrsta degi öfl­
ugt alls staðar úti um land og við
urðum stærri en Vísir alls stað­
ar, nema á Ólafsfirði og Akureyri.
SRE: Ég hafði áður verið sölu­
stjóri hjá Skeljungi og fékk umboðs­
menn Shell úti um land til að sjá um
dreifingu Dagblaðsins. Við höfðum
líka viðburði úti um land til að vekja
athygli á blaðinu. Sjórallið var mjög
vinsælt og þá var komið við í kaup­
túnum hringinn í kringum landið.
JR: Það voru búnar til ýmsar
uppákomur. Þar á meðal var
stjörnumessan, sem haldin var á
Hótel Sögu, en þá voru poppurum
veitt verðlaun í 10 til 12 flokkum.
Ásgeir Tómasson sá um poppsíðuna.
JBP: Þetta varð mjög vinsælt
og við náðum vel til unga fólksins.
Skömmu áður en blaðið leit dagsins
ljós uppgötvaðist að myndasögurnar
vantaði. Fara þurfti utan til að semja
um kaup á myndasögum, en á þess­
um tíma var flugmannaverkfall.
Ég heyrði því í Guðna í Sunnu sem
var með leiguflugvél á leið til sólar­
landa sem hafði viðkomu í Kaup­
mannahöfn. Ég dreif mig utan með
þeirri vél, fór úr sólar ferðinni í Kaup­
mannahöfn og fékk keyptan bunka
af myndasögum í Kaupmannahöfn
og enn meira efni í Stokkhólmi.
Þetta voru flottustu myndasögurnar,
heil opna, og í fyrsta blaðinu létum
við fylgja með umfjöllun um
höfundana.
JR: Blaðamenn skiptu á milli sín
að þýða sögurnar og setja textann
inn, en það var mikil vinna.
Ég var með ljósborð heima
og konan mín sá lengi um
að setja inn texta í mynda­
sögurnar.
JBP: Ég þýddi Mumma
meinhorn, skemmtilegt
hrekkjusvín.
Eru fleiri viðburðir
minnis stæðir?
JBP: Eitt sinn var það apríl­
gabb hjá okkur að tékkneski
stórmeistarinn, Vlastim­
il Hort, léki fjöltefli síðar um
daginn. Ég stakk upp á því
hvort við ættum ekki bara að
gera alvöru úr þessu. Hort var
heldur betur til í að koma og
haldið var 500 mann fjöltefli
Dagblaðsins í Mýrarhúsa­
skóla. Fjölteflið stóð frá því
snemma morguns og fram á
nótt. Ég held að afrekið hafi
ratað í metabók Guinness.
JR: Fleiri uppákomur voru
skipulagðar, til dæmis svifdreka­
flug. Við vorum líka frumkvöðlar
um margt, til dæmis í umfjöllun um
bíla. Við gáfum út 12 blaðsíðna bíla­
blað og ég átti eftir að skrifa um bíla
næstu 30 árin.
SH: Bílaumfjöllunin varð sérstök
stofnun innan DV. Einu sinni gáfum
við út sérblað um vinnubíla sem
endaði í 56 blaðsíðum.
SRE: Svo var líka efnt til áskrif­
endagetraunar þar sem var bíll
í verðlaun, einn bíll dreginn út
mánaðarlega í heilt ár. Við vorum
líka með heimsreisu í verðlaun í
áskrifenda getraun.
JR: Og auglýsendur komu fljótt.
Ásgeir Hannes Eiríksson var líka
sölumaður af Guðs náð.
Albert skrifar tékka
Hinu nýja blaði var vel tekið og hlaut
á skömmum tíma mikla útbreiðslu.
Næstu árin ríkti hörð samkeppni
milli Dagblaðsins og Vísis. Segja má
að Dagblaðið hafi haft yfirhöndina
í þeim bardaga og varð næststærsta
blað landsins. Dagblaðið skilaði
jafnan hagnaði og reksturinn taldist
orðinn tryggur eftir fyrstu þrjú
rekstrarárin.
SRE: Fjárhagurinn var mjög erf­
iður í byrjun og fyrstu mánaðamótin
voru ekki til peningar fyrir launum.
Ég fór því út á Hótel Sögu og hitti
mann sem skrifaði út ávísun upp á
eina milljón króna. Þetta var Albert
Guðmundsson.
JR: Þetta var mikil vinna. Sér í lagi
á föstudögum. Þá mætti ég á skrif­
stofuna klukkan átta að morgni og
var kominn heim sólarhring síðar,
því klára þurfti hvort tveggja föstu­
dags­ og laugardagsblaðið. Svona
gekk þetta í mörg ár.
Flestir starfsmenn voru jafnframt
hluthafar í útgáfufélagi blaðsins.
Hvernig gengu aðalfundirnir fyrir sig?
JBP: Aðalfundirnir voru mjög
stuttir. Yfirleitt um sjö mínútur. Ein­
hverju sinni kom Albert Guðmunds­
son of seint á aðalfund og þá var
fundurinn búinn!
Bisnessmenn framtíðarinnar
En dreifingin?
JBP: Dagblaðið kom út klukkan
12.00 um líkt leyti og Vísir, en þeir
voru prentaðir á undan okkur í
Blaðaprenti.
JR: Blaðsöludrengirnir komu
strax og ákveðnar sjoppur voru með
forgang á dreifingu, sér í lagi sjoppur
þar sem margir komu við í hádeginu.
MH: Við gáfum blaðsöludrengj­
unum popp og kók meðan þeir biðu,
svo þeir færu ekki beint að selja Vísi.
Fyrsta daginn var upplag blaðsins
fjórfalt og sumir blaðsöludrengir
komu aftur og aftur að sækja auka­
skammt af blaðinu og sturtuðu pen­
ingunum á borðið.
JBP: Konan mín hringdi um
hádegis bil fyrsta útgáfudaginn og
sagði mér frá því að Austurstræti
væri fullt af fólki að kaupa blaðið og
lesa svo við sendum ljósmyndara
snarlega á staðinn sem náði þessum
frægu myndum.
SRE: Við ólum upp bisnessmenn
framtíðarinnar. Margir hafa sagt mér
síðan að þeir hafi hafið sinn feril sem
blaðsöludrengir eða ­stúlkur hjá okkur.
JBP: Í byrjun gengu blaðsölu­
drengirnir líka í hús og seldu blöð­
in, en áskrifendum átti eftir að fjölga
hratt.
SRE: Þeir voru um 4.500 í byrjun
og fóru brátt í 16 þúsund.
JR: Já, urðu rétt innan við 20 þús­
und. Dreifingin gekk mjög vel.
Verkföll prentara voru árlegur
viðburður á þessum tíma. Hvernig
gekk að koma blaðinu út á meðan?
JBP: Í verkföllum var blaðið
prentað í Kassagerðinni og á fjöl­
ritunarstofum, en það var minna
blað og minna upplag.
SRE: Verkfallsverðir prentara
reyndu eitt sinn að stöðva offset­
prentun blaðsins á fjölritunarstof­
unni í Ármúla. Við brugðum því á
það ráð að fá fíleflda júdókappa til
að standa vörð við innganginn. Og í
einu verkfallinu betrektum við pylsu­
vaginn í Austurstræti með blaðinu.
JR: Það var í tvöfaldri stærð og
fólk þusti að til að lesa. Því var líka
komið fyrir í glugga í Bankastræti.
SRE: Við gáfumst aldrei upp.
Varð aldrei stofnun
Prentarar héldu enn einu sinni í verk­
fall haustið 1981 og blöðin hættu að
koma út. Þeir Sveinn R. Eyjólfsson,
framkvæmdastjóri Dagblaðsins, og
Hörður Einarsson, stjórnarformaður
Vísis, notuðu tímann í verkfallinu til
að undirbúa sameiningu blaðanna.
Dagblöðin komu aftur út að verk­
falli loknu, 25. nóvember 1981, en
það varð síðasti útgáfudagur Vísis og
Dagblaðsins.
SRE: Ef við hefðum haldið áfram
hefði Vísir hugsanlega orðið gjald­
þrota. Mig langaði ekki til þess.
MH: Vísir var þá búinn að tapa
smáauglýsingamarkaðnum.
JBP: Við höfðum alltaf betur.
MH: Samheldni starfsmanna var
líka mikil. Við fórum í sumarferðir
á hverju sumri með fjölskyldunum
út á land og svo voru á hverju ári
haldin vegleg jólaböll – líka fyrir
blaðberana.
JR: Dagblaðið varð aldrei stofnun.
SRE: DV verður síðan framhald af
Dagblaðinu.
JR: 70% efnislega. Ég starfaði
samfleytt með Jónasi frá 1971 til 2000
og aldrei kastaðist í kekki milli okkar.
SRE: Við Jónas höfum þekkst
mun lengur, eða alveg frá því að við
vorum að vinna saman í Soginu við
byggingu Steingrímsstöðvar fyrir
bráðum 60 árum. Og við höfum
aldrei rifist í öll þessi ár.
SH: Á Vísi vantaði vinnugleðina.
Þetta var aftur á móti svo gaman hjá
okkur á Dagblaðinu og þarna mynd­
aðist þéttur vinskapur.
JBP: … enda fengust menn oft
ekki til að fara heim. Það lá við að
næturvörður á skrifstofunni fengi
slag eina nóttina er hann gekk fram
á blaðamann nokkurn sofandi á rit­
stjórnarskrifstofunni. Það var alltaf
gaman hjá okkur á Dagblaðinu.
JR: Já, það var mikið brallað. n
BJB
Hópmynd af starfsmönnum Dagblaðsins, tekin í október 1975 Talið f.v. Björgvin Pálsson (sitjandi), Ásgeir Tómasson blaðamaður,
Hallur Hallsson blaðamaður, Erna V. Ingólfsdóttir blaðamaður, Helgi Pétursson blaðamaður, Bjarnleifur Bjarnleifsson ljósmyndari, Þráinn Þor-
leifsson gjaldkeri, Bolli Héðinsson blaðamaður, Atli Steinarsson blaðamaður, Jónas Kristjánsson ritstjóri, Ásgeir Hannes Eiríksson auglýsinga-
stjóri, Jón Birgir Pétursson fréttastjóri, Jóhannes Reykdal útlitsteiknari, Ómar Valdimarsson blaðamaður og Hallur Símonarson blaðamaður.
Tekið á móti áskrifendum Heimilissýning í Laugardalshöllinni 1975.
„Við vorum
alltaf á
móti ríkisstjórn-
inni, sama hver
var við völd.
m
y
n
D
þ
o
r
m
A
r
V
ig
n
ir
g
u
n
n
A
r
ss
o
n
samfellt ævintýri
Auglýsingaturn Honum var komið fyrir utan
Laugardalshöll meðan heimilissýningin stóð yfir.
Aprílgabb varð að heimsmeti Eitt sinn var það apr-
ílgabb Dagblaðsins að tékkneski stórmeistarinn Vlastimil
Hort léki fjöltefli síðar um daginn. Dagblaðsmenn ákváðu að
gera alvöru úr þessu. Hort var heldur betur til í að koma og
haldið var 500 manna fjöltefli Dagblaðsins í Mýrarhúsaskóla.
Með fjölteflinu var sett heimsmet.