Dagblaðið Vísir - DV - 29.10.2015, Qupperneq 17

Fréttir 17Helgarblað 29. október–2. nóvember 2015
Sviðin jörð svikula veitingamannsins
grein um Grím þar sem meðal annars
kemur fram að hann sé orðinn 100%
öryrki eftir vinnuslys í skipasmíða­
stöð í Noregi. Þann 3. september 2011
birtist viðtal við Grím í sænska dag­
blaðinu Tidningen Ångermanland
þar sem hann fer yfir sögu sína. Í
dramatískri frásögn segir hann að
slysið hafi átt sér stað sex árum fyrr,
árið 2003, um borð í bát í hans eigu
sem var við veiðar í Norður sjó. Þó að
tímasetning og atburðarás séu á reiki
þá er engum blöðum um það að fletta
að Grímur lenti í alvarlegu slysi. Sam­
kvæmt sænska dagblaðinu voru fæt­
ur hans byggðir upp með einhvers
konar silíkonefni og í líkama hans er
rafhlaða sem gerir honum kleyft að
hreyfa útlimi sína.
Í viðtalinu grínast Grímur með að
hann sé „stærsta gervityppi veraldar“.
„Slysið átti sér stað árið 2003. Það
eru til læknaskýrslur um það,“ segir
Grímur og kemur af fjöllum varðandi
fréttaflutning DV fjórum árum fyrr.
Hundeltur af barna-
verndaryfirvöldum
Grímur bjó í Noregi og Svíþjóð í tæp
tuttugu ár, með hléum. Áður en hann
flutti endanlega út var hann hins
vegar undir eftirliti barnaverndar­
yfirvalda sem gekk afar hart fram
gegn honum vegna gruns um líkam­
legt og kynferðislegt ofbeldi
gegn eigin börnum. Þann 12. sept­
ember 1994 birtist umfjöllun í DV
um meintan kynferðisafbrotamann
sem framvísaði fölsuðum prófgráð­
um þegar hann falaðist eftir störf­
um við menntastofnanir úti á landi.
Í fréttinni kom fram að maðurinn
væri grunaður um kynferðisafbrot
gegn eigin börnum og hefði verið úr­
skurðaður í 28 daga gæsluvarðhald í
Noregi vegna málsins. Skömmu síð­
ar birtist viðtal við Grím í dagblaðinu
Eintaki þar sem hann bar harm sinn
á torg varðandi fréttaflutning DV og
sagði að um „skipulagðar persónu­
legar ofsóknir“ væri að ræða.
Stormasamt samband
við tengdafjölskylduna
Grímur á þrjú börn með fyrri eigin­
konu sinni, Birgittu Huld Birgis­
dóttur. Þau giftust í Noregi þann 17.
júní árið 1985 en þar bjuggu
foreldrar hennar. Í viðtalinu
lýsir Grímur stormasömu
sambandi sínu við tengdafjöl­
skyldu sína og segir að hún
hafi aldrei tekið sig í sátt enda
voru þau 7. dags aðventistar
sem fordæmdu meðal annars
notkun hans á áfengi og sígar­
ettum. Tvíburasystir Birgittu,
Alda Líf, lagði meðal annars
fram kæru til Félagsmálastofn­
unar Hafnarfjarðar sem snerist
um að Grímur beitti elsta son
sinn andlegu og líkamlegu of­
beldi sem og að báðir foreldr­
ar vanræktu son sinn. Á þeim
tíma var elsti sonur þeirra hjóna
í fóstri hjá foreldrum Gríms í
Hafnarfirði. Í greinargerð um
málið á sínum tíma voru Grím­
ur og Birgitta hreinsuð af ásök­
ununum.
„Slyppur og snauður,
rúinn mannorði“
Grímur flutti svo til Íslands 9.
júní 1989 þegar hann fékk starf
við Menntaskólann á Egilsstöð­
um. Hann starfaði við skólann í eitt
skólaár en yfirgaf bæinn vegna „of­
sókna félagsmálayfirvalda“ og þess
að „bærinn var byrjaður að tala um
að ekki væri allt með felldu“. Grímur
sótti um störf um allt land, meðal
n Svikið tugi manna um laun n Kveikt í húsi hans í Svíþjóð og hann barinn með hafnaboltakylfu n Tvívegis tekið við viðurkenningu úr hendi forseta Íslands
Tvær viðurkenningar
úr hendi forseta
Þrátt fyrir stuttan en vafasaman feril í veitingarekstri hérlendis þar
sem hvorki eru greidd laun, staðið í skilum við leigusala né birgja þá
vekur það óneitanlega athygli að Grímur Vilhelmsson hefur tvisvar
fengið viðurkenningu úr hendi Ólafs Ragnars Grímssonar, forseta Ís­
lands. Verðalaunin heita „Fyrirtæki mannúðar“ og eru veitt árlega.
Í svari frá forsetaembættinu kemur fram að Fjölskylduhjálp Íslands
beri alfarið ábyrgð á því hverjir séu tilnefndir og forsetinn afhendi
aðeins viðurkenningarnar fyrir samtökin.
Anna Valdís Jónsdóttir, verkefnisstjóri útibús Fjölskylduhjálpar
Íslands í Reykjanesbæ, segir að Grímur hafi boðið skjólstæðingum
samtakanna í nokkur skipti í mat á veitingahúsi sínu og að mikil
ánægja hafi ríkt með framtaks. „Hann hefur reynst okkur vel,“ segir
Anna Valdís og bendir á að yfirleitt fái allir þeir sem styrki sam­
tökin um ákveðna upphæð mannúðarverðlaunin. „Viðmiðið er 100
þúsund krónur. Við höfum ekki burði til þess að fara í ítarlega bak­
grunnsskoðun á gjöfum til Fjölskylduhjálpar,“ segir Anna Valdís.
„Sagði að
um „skipu­
lagðar persónu­
legar ofsóknir“
væri að ræða