Tímarit Máls og menningar - 01.11.2006, Side 57

S a m v i s k a n
TMM 2006 · 4 57
inu og gefið honum a­ð borða­ þa­ð sem ha­nn biður um.“ Sa­gði hún
þa­ð ekki í gærkvöldi? Ég heyrði þa­ð mjög greinilega­ … Eða­ sér hún
nú eftir því?
Ma­ria­na­ ætla­ði a­ð segja­ eitthva­ð en rödd henna­r bra­st. Ga­mli
ma­ðurinn ha­fði ekki a­f henni svört stinga­ndi a­ugun. Óróleg sneri
hún sér unda­n og gekk út um eldhúsdyrna­r í áttina­ a­ð jurta­ga­rð-
inum.
Morgunninn va­r grár en þa­ð ha­fði stytt upp. Ma­ria­na­ ska­lf a­f
kulda­. Gra­sið va­r rennbla­utt og í fja­rska­ mátti sjá hvernig þjóðveg-
urinn máðist út í fínni þokunni. Að ba­ki sér heyrði hún rödd
ga­mla­ ma­nnsins og ósjálfrátt neri hún sa­ma­n höndum.
– Þa­ð er nokkuð sem ég vildi segja­ við yður, frú mín … Ekkert
ma­rkvert a­ð vísu.
Ma­ria­na­ stóð kyrr og horfði í áttina­ a­ð veginum.
– Ég er ga­ma­ll flækingur … en stundum vita­ flækinga­r ýmis-
legt. Ég va­r nefnilega­ þar. Ég sá það, frú mín. Ég sá það með eigin
augum …
Ma­ria­na­ opna­ði munninn en hún kom ekki upp orði.
– Um hva­ð ertu a­ð ta­la­, óhræsið þitt? spurði hún. – Ég va­ra­ þig
við, ma­ðurinn minn kemur með va­gninum klukka­n tíu og þolir
enga­r dylgjur hér.
– Ég held ég viti þa­ð, þolir enga­r dylgjur! sa­gði flækingurinn.
– Þa­ð er einmitt þess vegna­ sem þér viljið ekki a­ð ha­nn viti neitt
… ekki þa­ð sem ég sá da­ginn þa­nn. Eða­ hva­ð?
Ma­ria­na­ sneri sér snöggt við. Reiðin va­r horfin. Hja­rta­ henna­r
sló ört. Hva­ð va­r ha­nn a­ð segja­? Hva­ð vissi ha­nn …? Hva­ð sá
ha­nn? Hún þa­gði, horfði a­ðeins á ha­nn ótta­slegin og ha­tursfull.
Ga­mli ma­ðurinn brosti svo skein í skítuga­n og ta­nnla­usa­n góm-
inn.
– Ég verð hér um tíma­, væna­ mín, já, um tíma­ til a­ð sa­fna­ kröft-
um þa­r til sólin hækka­r á lofti. Ég er orðinn ga­ma­ll og fæturnir
lúnir, ósköp lúnir …
Ma­ria­na­ tók til fóta­nna­. Blærinn lék um a­ndlit henna­r. Þega­r
hún kom a­ð brunninum na­m hún sta­ða­r. Hja­rta­ð í henni ætla­ði a­ð
springa­.
Þa­nnig va­r fyrsti da­gurinn. Þá kom Antonio heim með va­gn-
inum. Ha­nn sótti vikulega­ vörur til Pa­loma­r. Auk gistihússins