Fréttatíminn - 21.10.2016, Blaðsíða 38

38 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 21. október 2016
Uppáhalds ljósmyndin:
Hélt alltaf að þetta væri amma
Ljósmyndir geta átt sérstakan
stað í hjarta fólks. Minningar
sem festar hafa verið á filmu
sem gott er að horfa á stöku
sinnum þegar grátt er úti eða
þegar maður er lítill í sér. Iona
Sjöfn Huntingdon-Williams
deilir sinni uppáhalds ljós-
mynd.
„Afi minn tók þessa mynd. Hann
dó árið 1991 og ég náði ekki að
kynnast honum, en ég hef alltaf
haldið mikið upp á ljósmyndir
frá honum. Hann tók rosalega
mikið af myndum og ég náði að
fá að kynnast honum í gegnum
myndirnar. Hann tók ekki mikið
af venjulegum myndum, hann
tók bara myndir af hlutum sem
honum fannst fallegir. Þetta hefur
mikil áhrif á það hvernig ég tek
myndir í dag.“
Myndin sem um ræðir er af
ókunnugri konu sem enginn í fjöl-
skyldu Ionu þekkir. Hún er samt
ekki alveg viss um hvort þetta sé
ástkona afa síns eða bara vin-
kona en hún hefur eytt mörgum
stundum að horfa og spá til um
hver þessi kona er: „Ég hélt alltaf
að myndin væri af ömmu minni,
Jónu, sem ég er skírð í höfuðið á.
En fyrir svona 3 árum þá benti
mamma mín mér á þetta væri ekki
amma mín. Eftir að ég vissi að
þetta væri ókunnug kona þá varð
myndin ennþá fallegri því mað-
ur býst alltaf við því að foreldrar
manns eða ömmur og afar hafa
aldrei átt aðra maka, þetta er bara
einhver kona.“ | hdó
Permanent:
Lítið, meira,
mest
Gömul auglýsing gengur
milli manna á netinu
um þessar mundir. Þar
er aug lýst permanent
hjá Rak arastofunni
á Klappa stíg, en aug­
lýsingin er frá árinu
1981.
Á níunda áratugnum var gríðar-
lega vinsælt að skella sér í
permanent. Karlar, konur og börn
gengu um bæinn með krullaða
lokka, eins og tískugoð þess tíma.
Þuríður Ævarsdóttir, starfsmað-
ur Rakarastofunnar á Klappastíg,
segir að permanentið liggi í dvala í
dag: „Ég held að það komi jafn fáir
núna og komu margir þá. Það er
alveg gjörsamlega búið að breyt-
ast. Konur, sem voru með lagn-
ingu, voru allar með permanent
en núna er lagning eiginlega alveg
horfin. Það er bara ein og ein eldri
skvísa sem kemur hingað og fær
sér lagningu.“
Heldurðu að permið komi aftur í
tísku?
„Ekki eins mikið og það var þá
en maður getur aldrei verið alveg
viss. Það kom smávægileg bylgja
en hún var voðalega lág. Það er til
dæmis enginn í þessari viku með
pantað í permanent, ég set það
ekki í, nema kannski einu sinni
annan hvern mánuð. En þegar
þessi auglýsing kom út var fullbók-
að allan daginn, bæði í permanent
og lagningu.“
Auglýsing frá Rakarastofunni á Klappastígnum frá níunda áratugnum.
Enginn í þessari viku með pantað
í permanent hjá Rakarastofunni á
Klappastíg. Mynd | Hari
Frægur fyrir verstu
mynd í heimi
Greg Sestero er bandarískur leikari, módel og rithöfundur. Hann
er best þekktur fyrir leik í myndinni The Room frá árinu 2003
sem vinur hans, Tommy Wiseau, gerði. The Room er yfirleitt
kölluð versta kvikmynd allra tíma en er samt orðin stórmerkilegt
menningarfyrirbæri. Nú heimsækir Sestero Ísland í tengslum við
sýningu myndarinnar í Bíó Paradís.
Guðni Tómasson
gudni@frettatiminn.is
Kvikmyndir eiga sér líftíma, eins og flest önnur listaverk. The Room, eftir Tommy Wiseau, stendur vel
undir því að vera kölluð versta
mynd allra tíma. Samtölin eru
einkennilega vond og illa leik-
in, dramatíkin yfirdrifin, allar
tímasetningar í rugli og leik-
myndin skelfileg, svo eitthvað
sé nefnt.
Engan grunaði að The Room
myndi eiga sér framhalds-
líf. Greg Sestero, sem leikur
persónu Marks í myndinni, seg-
ir að hann hafi áttað sig á vin-
sældunum árið 2009. „Þá rakst
ég á grein í Entertainment
Weekly sem fjallaði um það
krakkar í bandarískum háskól-
um væru að pæla í myndinni
og að í kringum hana hefði
myndast einhvers konar „költ.“
Ég var auðvitað steinhissa en
áttaði mig líka á því að ég hefði
sögu að segja,“ segir Sestero.
Hann gaf út bók um reynslu
sína af því að leika í myndinni
árið 2013. Bókin heitir The Disa-
ster Artist og nú er mynd sem
byggð er á henni í eftirvinnslu.
The Room hefur líka undið upp
á sig með tölvuleik, heimildar-
mynd, leikriti og sjónvarpsefni
fyrir netið.
Greg Sestero hefur byggt
feril sinn að nokkru leyti á
þátttöku sinni í þessari mynd.
„Mig langaði að skrifa bók um
gerð myndarinnar af því að
það var bara svo margt um
leikstjórann og þessa sögu sem
ég vissi að aðdáendur vissu
ekki,“ segir Sestero. „Á sínum
tíma ákvað ég að vera með í
myndinni og gerði mér ekki
miklar væntingar um hana. Ég
var bara að hjálpa sérvitra vini
mínum, Tommy, að gera mynd
og ef ég á að segja alveg eins og
er þá bjóst ég við því að enginn
myndi sjá hana.“
Líflegt bíó
Sýningar á The Room eru mik-
ið sjónarspil og mikið stuð.
Áhorfendur kunna að spila
sitt hlutverk á meðan myndin
er í gangi. Þeir kalla frasa úr
myndinni upp á réttum stöð-
um, kasta plastskeiðum að
hvíta tjaldinu þegar það á við
og jafnvel amerískum fótbolta
á milli sín þegar persónurnar
eru að gera það sama. Í einni
senunni í myndinni, sem er
algjörlega úr öllu samhengi við
söguþráðinni, kasta karlkyns
persónurnar boltanum á milli
sín í smóking-jökkum og ekkert
sem sagt er skiptir neinu máli
um framvindu sögunnar.
„Áhorfendur eru það besta
við The Room. Þeir hafa
breytt myndinni í bíóupplif-
un á heimsvísu,“ segir Sestero.
„Þetta með að kasta amerískum
fótbolta var eitthvað sem ég og
Tommy tengdum við. Hann sá
þetta sem einhvers konar tákn
um vináttu. Af hverju boltan-
um er oft kastað af mjög stuttu
færi veit ég ekki, en það eykur
bara við það hvað The Room er
dularfull.“
Í Bíó Paradís mun Greg Se-
stero fjalla um The Room og
reynslu sína af því að hafa orðið
frægur fyrir að leika í verstu
mynd allra tíma. Hann les úr
bók sinni um gerð The Room,
segir frá kvikmyndun hennar
og fjallar um það hvernig var að
taka þátt í verstu mynd í heimi.
Kvöldstundirnar með Sestero
hefjast í kvöld og á morgun
klukkan 20 og auðvitað er The
Room sýnd í framhaldinu.
Greg Sestero er
einn aðalleik-
ara í myndinni
The Room, sem
hefur verið
kölluð Citizen
Kane vondu
myndanna.
The Room, eftir Tommy Wiseau, lifir góðu lífi þrátt fyrir að vera vond mynd. Aðdáendur myndarinnar halda henni á lífi og skemmta sér konunglega aftur og aftur.
Alltaf haldið upp
á myndir frá afa.
Bætt blóðflæði
Betri heilsa