Alþýðublaðið - 30.12.1924, Blaðsíða 2

ÁLÞYÖUBLAÐIÐ
3
0 fbeldi við ,r itstj ó r a‘
„danska Mogga“
Eðlllega hafa burgelsar séð sltt
óvænna, eftir að Stefán Jóhann
Stefánspon lögfræðingur og bæj-
arfuiltrúi hafði f ítarlegri og rök-
fastri greln hér f blaðinu sýnt
óhrekjanlega fram á, að atvinnu-
rekendur á Akranesi hafa óheyri-
legá traðkað löghelguðu skoð-
ana- og hugsana-trelsi alþýðu
þar, og því hafa þeir skipað
>danska Mogga< að fara til og
bera í bætifláka fyrlr sig.
Vitanlega ®r þetta ofætlun
biaðinu og beint ofbeidi við það
að ætia því að verja óverjaniegt
mál, en hins vegar munu burg-
elsar hafa sér til afsökunar, að
>rltstjórarnir« muni ekki eft-
ir atvinnu sinni og að-
stöðu hafa sérlega næma til-
finningu fyrir hugsana- og skoð-
ana-frelsi og þess vegna láta
þetta yfír sig ganga eins og
annað.
>Ritstjórarnir< hafa líka gert
það, og það má virða þeim til
hróss, að þefr hafa séð, að ekki
þýddi að ætla sór að hrófla við
því, sem er mergurinn málsins f
þessu máli, að löghelguðu skoð-
anafreisl hafa atvinnurekendur á
Akranesi traðkað á hlnn herfi-
legásta hátt. í stað þess reyna
þelr að bjarga sér frá málinu
með þvf að saka alþýðu manna
hér í Reykjávík, sjómenn og
verkamenn, um ofbeldisverk.
Það var Ifka sfzt ur götunni(!).
Reykvíkingar vita, hversu al-
þýða hér er hneigð til harð-
neskjUverka, og hljóta að sjá,
án þess á það sé bent, hve
barnalegt það er, að ráðast á
meirl hluta bæjarmanua, stéttir
sjómanna og verkamanna, og
brigzla þelm um ofbeldisat-
haínír í því skyni að
leiða athyglina frá kúgunarat-
hæfi burgeisa á Skaganum, Eon
þá seinheppilegra verður þetta
bragð, þegar >ritstjórarnir< tengja
þennan ofbeldisdikt sitm vlð
kaupdeiiur sjómanna og verka-
manna við atvinnurekecdur í
fyrra og síðast liðið vor, þvf að
það hlýtur óumflýjanlega að rifja
upj> það ® elna kúgunarathæfi,
s@m menn kannast við f sam-
bandi víð þær deilur, þ. e. a. s.
það, þegar Eggert Claessen
bsnkastjórl kúgaði ýmsa útgerð*
armenn móti vilja þelrra tii að
synja kröfum sjómanns. Um önn-
ur ofbeldisverk var ekki að ræða
í þeim deilum, en Ifklega hafa
>ritstjórarnir< ekki ætlað að rifja
það upp.
Hitt nær ©ngri átt, þótt það
vlrðist óljóst tóra f danska >moð-
inu< f Austurstræti, að teija
varnarathafnir alþýffu, þegar á
haná er ráðist, ofbeldisverk, þvf
að það er ekki fremur otbeldi
en það væri ofbeldlsverk af
hálfu >ritstjóra< >danska Mogga<
að snúast tii varnar, et ölóður
burgeis, sem værl óánægður með
>íjólurnar<, réðist inn á skrif-
stofu þeirra og vildi henda þeim
út, því að þá ættu þeir hendur
sfnar að verja eins og alþýða,
þegar burgeisarnir vildu siga
lögreglunni á hana.
Væntanlega auðnast >rltstjór-
uoum< af þessu hlutlæga dæmi
að skiija, hversu afskaplega.
þeim hefír mistekist, þegar hús-
bændur þeirra kúguðu þá tii að
reyna að verja óverjanlegt mál,
tröðkun burgelsa á löghelguðu
akoðanafrelsi.
Tvær hendur tnllar
hefir enski auðmaðurinn og út-
gerðarmaðurinn Helyer gefið
Hafnfirðingum fyrir jólin. Úr
hægrl hendinnl gaf hann fátæki-
Ingum bæjarins iooo — eitt
þúsund — krónur, og er það
óefað vel gefið, vel þegið og
vel þakkað, enda á þaö svo að
vera. Hverjum hefir verið fellð
að úthluta, veit ég eigi. En þar
sem ég get um þeasa gjöf til
verkamanna, langar mig til að
geta um aðra stórfenglegri.
Stendur hún f sambandi við
verkiýðshreifinguna hér og er
belnt gjöf frá sjálfum aamtökun-
um. Upphæðin er hvorki meiri
né mlnni en 120000 — hundrað
og tuttugu þásund — krónur,
ef svipuð cða meiri framleiðsla
á sér stað en .í fyrra. Þetta er
upphæð sú, er samtökin hafs
$ Alþýðttblaðlfi
Ö kemur út á hverjum yirkum degi.
I
íl Afg reið »la
| við IngólfsBtræti — opin dag-
J lega frá kl. 9 árd, til kl. 8 eíðd. |
| Skrif.tofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) Opin kl.
* ®Ví—lO’/. árd. og 8—9 eíðd,
Simar:
633: prentsmiðja.
JJ 988: afgreiðsla.
X 1294: ritetjórn.
H
Í* Y 0 r ð 1 a g:
Aekriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm.eind.
ÚtbrsiSið Aiitf SuÉsIaSiS
hwar boím þiH ersð ©g
hvert mmsta ggiS fisrið!
útvegað alþýðu með aðstoð
nokkurra fátækra, áhugasamra
féíagsmanna í kauphækkun kom-
andi árs samkvæmt gerðum
samningl, og ég vona, að þegSr
Helyer verður þökkuð hans gjöf,
þá þakki aliur verkaíýður sín-
um eigin samtökum og forvígis-
mönnurn eianlg h!na stórfeng-
legu gjöf, er samniagurlnn hljóð-
ar um.
Þá er að gota um það, sem
Hslyer gaf með vinstri hendinni.
Það var boð u n að stækka sfna
eigin hafskipabryggju að því, @r
ég heyri sagt, gegu þvi, að ekki
verði byggð bryggja sú, er bær-
inn var búinn að samþykkja að
hyggja og búið var að tá nokkra
tryggingu íyrir fé til. Hvað
bæjarstjórn gerlr í þessu máli,
læt ég ósagt, þótt það iiggi f
hiutarins eðii, að hún noiti þessu
boði, þar sem sýoilegt er, að ein
hiyggja, þófct stækkuð aé, getur
aldrei fuilnægt uppltgnarþörf 14
til 16 togara, s«sm útiit ér fyrir
að gangi héðan auk alira annara
skipa til út- og inn flutnings,
sem verða í samband! við svo
stóran togarafiota,
Nú ®r spurningin. Ædar ráð-
andl hlutl bæjaratjórnarnar, meiri-
hlutinn, að fa'iaít í fangbrögð
við brezkt auðvaíd hafnfirzkri
framtíð tll bölvunar ? Ég iæt svo
útrætt um þetta mái hér, því að