SÍBS blaðið - 01.01.2006, Blaðsíða 15

15
að Reykjalundi. Síðar varð að draga úr sundinu
vegna vaxandi þarfar Mosfellsbæjar fyrir skóla-
sund. Kom þannig fram knýjandi þörf fyrir eigin
sundlaug. Ekki má gleyma Hermanni Ragnari
Stefánssyni danskennara, sem kom um árabil,
nánast frá upphafi, einn dag í viku og kenndi
gömlu dansana o.fl.
Ekki ætla ég mér þá dul að lýsa starfi heilsu-
þjálfanna í heild, en vil nefna helstu greinar nar:
Hópganga í fjórum miserfiðum hópum.
Leikfimi í tveimur miserfiðum hópum, annar
með þol- og þrekhringum, en hinn hópurinn er
fyrir fólk sem gerir æfingar sitjandi.
Vatnsleikfimi daglega.
Spaðatímar, bæði borðtennis og badminton.
Sundþjálfun 4 daga vikunnar.
Sundkennsla 5 sinnum í viku.
Einstaklingssundþjálfun þar sem þjálfar-
inn er með sjúklingnum í lauginni.
Boccia 4 daga í viku, þjálfar jafnvægi,
einbeitingu, bæði líkamleg og félagsleg
þjálfun.
Boltatími 3 daga í viku.
Golf daglega að sumrinu.
Reiðhjól í nágrenni Reykjalundar með
aðstoð heilsuþjálfanna eða á eigin vegum.
Reiðþjálfun hefur verið í höndum verktaka 2
daga í viku.
Róður á Hafravatni daglega, á sumrin.
Gönguskíði og fjallgöngur þegar veður og
aðstæður leyfa.
Fyrir utan fyrrnefnda fyrstu heilsuþjálfa hefur
margt frábært fólk starfað við Heilsusportið eins
og það er líka oft kallað. Bjarki Bjarnason tók
við af Lilju og Loga, svo bættist við Sigurjón
Elíasson, sem var síðar einyrki í heila 8 mánuði
er starfið hafði undið talsvert upp á sig. Síðan
bættust við íþróttakennararnir Ingólfur Freys
son, Wolfgang Sahr, Lárus Marínusson, Hjörd-
ís Magnúsdóttir, Heimir Bergsson og Ágúst Már
Jónsson. Fleiri hafa komið að starfinu í sumar-
afleysingum. Þann 1. maí 1988 var Heilsusportið
viðurkennt sem sérstök starfseining sem Lárus
Marínusson hefur stýrt frá upphafi. Fram að
þeim tíma var undirritaður talinn stjórnandi
þess. Fyrst voru oft 1-2 heilsuþjálfar í starfi í
senn en í áratug hafa 3 heilsuþjálfar verið í fullu
starfi. Strax í upphafi varð mjög gott samstarf
við sjúkraþjálfarana og iðjuþjálfana að nokkru
leyti líka og varð ákveðin verkaskipting milli
þeirra. Í heildina var mikil aukning á vinnu
sjúklinganna sjálfra við eigin endurhæfingu.
Áður fyrr var starfsemin oftast aukin á sumrum,
en þá voru nokkur námskeið fyrir hópa fatlaðra
barna. Einnig voru gerðar tilraunir með þjálfun
astmaveikra barna. Starfsemi heilsusportsins
hefur breyst mikið á undanförnum árum í takt
við breytingu á starfsemi Reykjalundar. Nú heyr-
ir það til undantekninga ef einhver innritast ein-
göngu til þess að kynnast íþróttum, en tilkoma
sviða eins og hjarta-, lungna-, næringar- og
verkjasviðs að öllum öðrum sviðum ógleymdum
hafa gert það að verkum að sjúklingasamsetn-
ingin er allt önnur. Hæfingarsviðið sendir þó
alltaf ungt fólk til íþróttahreyfingarinnar þegar
við á.
Uppbygging heilsusportsins var sniðin að fyrir-
mynd Beitostølen Helsesportsenter í Noregi.
Fyrstu árin var verið að smá bæta við hug-
myndum þaðan, en síðan hefur starfið þróast
hér að þörfum stofnunarinnar og síðustu árin
hefur það verið í nokkuð föstum skorðum þótt
ýmsar nýjungar hafi litið dagsins ljós. Má þar
nefna líkamsgreiningu (mælingar á fituhlutfalli
líkamans), 6 mínútna og 2 km göngupróf og
sjá heilsuþjálfar um fram-
kvæmd, skráningu og skil á
prófunum til sjúkraþjálfara
og sjúklinga.
Samstarf tókst við Beitost-
ølen varðandi heimsóknir
frá Reykjalundi og fóru
Birgir Johnson yfirsjúkra-
þjálfari og Valgerður Gunn-
arsdóttir sjúkraþjálfari þan-
gað til mánaðar starfs. Þá
fóru heilsuþjálfarnir Bjarki, Ingólfur og Lárus
einnig þangað til nokkura vikna starfa. Einn
heilsuþjálfi frá Beitostølen dvaldi að Reykjalundi
í mánuð og hafði ýmsar góðar hugmyndir fram
að færa, en kvaðst einnig sjálfur hafa lært ýmis-
legt nytsamlegt hér.
Að lokum væri ekki úr vegi að geta frumherj-
anna í íþróttum fatlaðra. Í SÍBS bókinni frá 50
ára afmæli SÍBS 1988 sést að Oddur Ólafsson,
hinn mikli brautryðjandi í endurhæfingarmálum
berklasjúlklinga og baráttumaður í öryrkja-
málum, hefur verið einstaklega framsýnn. Þar
segir að sumarið 1972 hafi hann haldið erindi á
þingi Íþróttasambands Íslands um íþróttir í þágu
fatlaðra. Hann sagði m.a. „Íþróttir eru öllum
nauðsyn. Íþróttir eru fötluðum meiri nauðsyn en
heilbrigðum. Íþróttir fyrir fatlaða hafa skipað sér
sess á alþjóðavettvangi. Skipulögð íþróttastarf-
Árlegt Reykjalundarhlaup var fastur l iður í starfinu um áraraðir