SÍBS blaðið - 01.11.2006, Blaðsíða 16

16
skinni, sem hann hafði hug á að eignast. Vísir
segi t.d.: ,,Sennilegt þykir mér að Snoddas yrði
móðgaður, ef einhver segði um hann að hann
væri fríður, því það er hann ekki, en hann er
viðfelldinn, blátt áfram og hann syngur sínar
vísur á sinn látlausa hátt.”
Í Alþýðublaðinu fer Álfur Orðhengils fremur
háðuglegum orðum um þessa heimsókn og
þá fyrst og fremst umboðsmanninn Adenby.
Þá sagðist Velvakandi Mbl. hafa orðið fyrir
,,ærlegum vonbrigðum” með hann, Mánudags-
blaðið taldi Íslendinga ekki deila söngsmekk
með Svíum að þessu leyti og í Þjóðviljanum
er komu hans og veru hér líkt við ,,eins konar
landfarssótt”, og að ,,sum Reykjavíkurblöðin
hafi orðið sér rækilega til skammar í þessu
sambandi”. Jafnframt segir Þjóðviljinn að eng-
inn muni erfa það við SÍBS þó Snoddas hafi
valdið vonbrigðum.
Á sviði Þjóðleikhússins
Þá var birt í blöðum frétt um að Adenby og
Snoddas hefði verið vísað af sviði Þjóðleik-
hússins, þar sem þeir hefðu ætlað að falsa frétt
af upptroðslu hans í Þjóðleikhúsinu. Þessari
frétt var vísað til föðurhúsa af stjórn SÍBS, sem
sagði hið rétta vera að þeir fóru um Þjóðleik-
húsið í boði forráðamanna stofnunarinnar og
skoðuðu það. Um þetta urðu nokkur skrif. Þá
var skrifað í lesendabréfum um að SÍBS fengi
aðeins hluta af hagnaðinum en einstakling-
ur ónafngreindur hirti stóran skerf fyrir sig.
Stjórn SÍBS birti því yfirlýsingu í marslok með
yfirliti um tekjur og gjöld af komu söngvarans.
Brúttótekjur urðu 144 þúsund krónur, kostn-
aður um 65 þúsund og nettótekjur alls um 79
þúsund krónur. Eins og fyrr sagði tók Snoddas
ekki laun fyrir komu sína en kostnaður við flug
og uppihald þeirra félaga varð um 20 þúsund
krónur.
Filmen om Snoddas
Sem fyrr segir lést Gösta Nordgren 1981. Jonas
Sima sem skrifaði bók um hann gerði einnig
mynd, Filmen om Snoddas. (www.sima.nu/
film-snoddas.htm) SÍBS blaðið varð sér úti um
eintak og þar kemur fram allt önnur mynd af
manninum á bak við Snoddasnafnið en flestir
fjölmiðlar hér drógu upp á sínum tíma. Ekki
er hér tækifæri til að fara yfir lífshlaup hans
nema stikla mjög á stóru, en hann virðist hafa
verið nægjusamur og hamingjusamur maður
sem lifði fyrir líðandi stund og hafði unun af
að gleðja aðra. Peningar skiptu hann litlu máli
og líf hans og yndi var að fiska á heimaslóð-
unum, leika bandy með félögum sínum og
sinna fjölskyldu sinni, en hann giftist nokkru
eftir Íslandsförina og eignaðist þrjú mann-
vænleg börn. Hann ferðaðist um Svíþjóð allt til
dauðadags til þess að skemmta og var sérstak-
lega tíður gestur hjá þeim sem minna máttu sín
í þjóðfélaginu, öldruðum, sjúkum og öryrkjum
enda var hann við þau störf þegar hann lést
skyndilega af hjartaáfalli fimmtíu og fjögurra
ára að aldri eins og fyrr segir.
„Prógrammið”
Á tónleikunum var afhent „prógram” með nota-
legri hugleiðingu. Það fer vel á því að enda
þessa grein með tilvitnun í þetta ágæta plagg:
„Ljusnaelfin fellur straumþung um skógi vaxin
Snoddas umkringdur Reykvískum blómarósum í
Íslandsferðinni. (Ljósm. Pétur Thomsen)
Snoddas um 1980.