Tímarit Fjelags íslenskra hjúkrunarkvenna - 01.03.1934, Blaðsíða 5

-5-
unnar, sem góðfúslega leyfði, að Þessi *
fræðsla færi fram í skólaeldhúsunum, Því
að til hennar Þurfti bæð’i húsrúm og útbúnað.
B.B.H., með sína mörgu nemendur, er enn Þá
til húsa í Syesgsdes-skóla, en Það vsr ósk
fröken Ivfuncks að Þessi fræðsla flyttist til
spítalans sjálfs, jafnskjótt sem húsrúm
spítalans leyfði Það. K,H. hefir Þegar
eignast snoturt skólaeldhús ássmt Dkst.
er líka veitir Þessa fræðslu. Pyrir 2 árum
bættist Amtssjúkrahúsið x Gentofte i hópinn.
Þ?r er nemendunum veitt kennsla í hinum
prýðilegu skólum Gentofte-bæjar.
Frá Þeirri stundu, sem fraðsl8 Þessi
komst á, var ekki tekið á móti nemendum Þeim,
sem að minnsta kosti höfðu enga Þekkingu á
matartilbúningi. Præðslan er í 12 Þáttum
og hverjum Þætti ætlaðar 3 kennslustundir.
Pyrsta kennslustund er höfð til að skýra
hugmyndina fyrir nemendunum, sumpart veitt
fræðsla um næringarefnin og um matarhæfin,
sumpart almenn fræðsla um Það meringarefni,
sem fyrir hendi liggur Þann daginn. Við
skiftum sem sé námsköflunum Þannig niður,
að fyrsta daginn byrjum við á vatninu og
vctnsréttum, næsta dag á mjólk og mjólkur-
réttum, síðan á eggjum og eggjaréttum, kjöti,
fiski o. s. f rv.
Þegar Þessari almennu fræðslu er lokið,
Þá er hinum ungu nemendum gefið færi á að
æfa sig verklega, er Þá hverjum einum feng-
ið eitt eða fleiri verkefni. Næst kemur borð-
lagningin og um hana gjörum við oss mikið fai
framreitt er á bakka, ef hægt er að koma Því
við, á bakkanum er allt, sem Þarf til Þess
að bera matinn fyrir sjúklinginn. Hæfilega
stórir skamtar eru framreiddir og að öðru
leyti með allri Þeirri nákvæmni, sem oss er
lagin. Það leiðir af sjálfu sér, að á sjúkra-
deildunum, erum við neyddar til að slaka til
a kröfunum. Slðan er smakkað á matnum, og
ekki aðeins á Þeim rétti sem nemandinn hefir
sjálfur búið til, heldur á Því öllu saman,
við töl\im svo um Það, svo að nemendurnir
fái góða grein a hvað Það er, sem Þeir
borða og hverskonar sjúkrafæðu rétturinn
geti talist til. Síðast er tekið af borðum
og talning fer fram.
Þau 10 árin sem ég hefi kennt, hefir Það
orðið reynsla mín, að Þeir nemendur sem erm
orðnar hjúkrunarkonur hafa efalaust mesta
gagnið af Þessari fræðslu og hafa mestar mæt-
ur á henni, Því að Þær finna, að Þeim er
hennar Þörf á degi hverjum. Þar á móti er
erfitt að vekja raunverulegan áhuga á Þess-
ari fræðslu hjá undirbúningsskólanemendunum.
íær eru oft hissa a Því, að feer skuli vera
settar við matreiðslu Þegar til spitalans
kemur. Þær koma iðulega •með Þessa viðbáru:
"Þegar við kom\rm á sjúkradeildina, Þa höfum
við enga Þörf á að matreiða". Og ég verð
aftur og aftur að gera Þeim grein fyrir, að
Þótt svo fesr aldrei Þurfi að spæla egg, Þa
myndu Þær samt Þurfa á fræðslunni að halda,
og ennfremrir gera Þeim ljóst, að viti ein-
hver glögg deili á Því sem hann hefir með
höndum, Þá leysir hann verfcið betur af hendi,
Þáð verður honum ánægjulegra, en ekki eitt-
hvert viðutan. "Sá maður hefir aldrei verið
uppi, sem vissi glögg deili á Því, sem hann
hafði engar mætur á".
Þessi fyrirlestur hefir gefið tilefni
til Þess að á einum spitalanum hefir Þeirri
spurningu verið beint til nemendanna, að
hve miklu leyti Þeim virtist Þær hafa gagn
af Þessu námsskeiði í sjúkrafæðu og matreiðslu.
Allar kváðust Þsr ■ hafa gagn af fiæðslunni.
Deildarhjúkrunarkonurnar svöruðu okkur á Þá
leið, siðan nemendurnir hefðu gengið á náms-
skeiðið, Þa yrðu Þær varar við meiri áhuga
og meiri skilning á mat og sjúkrafæðunnar
"Diæterre" og einkeim væri auðsæ framför
Þeirra á matarframreiðslunni.
Ég vildi óska að Þessi fræðsla vildi kom-
ast á sem vióast í Provinsen, Þar sem góð
skóiaeldhús eru fyrir, svo að hún mætti kom-
ast í framkvæmd, án mikilla útgjalda af
hálfu sjúkrahúsanna.
Ef Það skyldi takast, Þá vil ég ráða ykk-
ur til að haga fræðslunni svo, að nemendúm-
ir fái Þá fyrst að njóta hennar, er Þeir
hafa verið tvö ár að námi að minnsta kosti.
Samkvæmt Þeim upplýsingum, sem ég hefi
fengið, Þá hefir hvergi í Provinsen farið
fram fræðsla i matartilbúningi, handa
sjúklingum við nokkurn spítala eða sjúkra-
skýli, nema við spítalann í Arósum. Þar
starfa alltaf 2 nemendur í "Díætt'-eldhúsinu,
sem stendur í beinu sambandi við sjúkradeild-
ina. Að Þessu starfi eru nemendurnir í 3
mánuði, og fá Því rækilegri fræðslu en Þa,
sem nemendur i Kaupmannahöfn ’eiga kost á.
En Þar á móti eru Það ekki nema 8 nemendur
á ári, sem vinna eldhússtörfin, eða 24 á
kri&gj3 ára tímabili, og Það er, Því miður,
ekki nema l/4 af öllum nemendunum, -
Væri Það e$ci góð hugmynd, að hafa náms-
skeið í sjukrafæöu "Diætetik" og verklegri
matreiðslu í hauatnámskeiði D. S.R. ? Það
yrði Þó nauðsynlegt að stytta Það mikið
vegna txmaskorts. Hjúkrunarkonurnar mundu
Þannig fá tækifæri til Þess, að rifja upp