Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1969, Blaðsíða 25

• (■•)• •C'9- 'PO' • (•■■)• •(■)• .QO* • O• • (••)• .(.-•). • ()■ • (•-)• -(•■)• •(). •(••)• •(-)• ■(). •(-)• •(-•)• •0r0* • (-0• • (*•)• ■(•)■ • Q)• •(')•
• íW* • • (t-V • (A-V • (UV í<Qv • -V • íAV JíLV ifiS* Wi-V iftS? • «'--0 • W'.-V • C'vV W"- -V -sr YfUíT • «< -N • •(■*? -
f
B
Mk
w
jgj
i®5
i
íQ9í
ío<É
•tó-
íffi?
jSó
i
f
i
f
w
m
fgf
S^E
f
i
J4j úL
runar,
'Lonur !
Jólatrésskemmtun
verður haldin
30. desember á
Hótel Loftleiðum kl. 15.00.
Aðgöngumiðar fást
á skrifstofunni
•<tó-
f
8
s8&
g®s
^C'V
#
1
€?
?1
8*8
•<v>-
#
i
i
8
i<?9i
€?
8
i
i
Þetta er nú það helzta um
gjörgæzludeildir og hlutverk
þeirra.
En eigum við nokkrar gjör-
gæzludeildir á Islandi?
Því er ekki að neita, að skiln-
ings á þeim málum hefur orðið
vart á nokkrum stöðum. Á lyf-
læknisdeild Landsspítalans hafa
fullkomin hjartarafsjártæki
verið í notkun, en því miður
vantar margt á, að þau séu nýtt
eins og vera skal. Veldur þröng-
sýni eða kannski skilningsleysi
viðkomandi yfirvalda. M. a. er
hjúkrunarkvennaskortur til-
finnanlegur, en stendur vonandi
til bóta. Af þessum sökum hefur
deildin ekki verið hlutverki sínu
vaxin sem fullkomin hjarta-
gjörgæzludeild, en er vissulega
mikið í áttina. Á svæfingardeild
Landsspítalans er postopera-
tivt herbergi opið hálfan sólar-
hringinn. Svo er einnig á Borg-
arspítalanum, nema hvað þar
taka hjúkrunarkonur gæzlu-
vaktir á acut viku. Lengi hefur
staðið til, að stofnuð væri al-
menn intensivdeild við stærstu
sjúkrahús borgarinnar, en þeim
málum hefur þokað hægt áfram.
Hér er það skylda hjúkrunar-
stéttarinnar að vera samtaka
um að hraða gangi mála sem
og í öðru. Afla okkur menntun-
ar og reynslu, sem verður að
nokkru leyti fyrst í stað að fást
í nágrannalöndum okkar. Það
er líka svo vinsælt og nauðsyn-
legt 'fyrir hjúkrunarkonur sem
og aðra, að kynnast öðrum sið-
um og því ekki að nota tæki-
færið og afla sér menntunar
jafnframt. Á þann hátt verður
hjúkrunarkonan virkari þátt-
takandi í heilbrigðismálum
þjóðarinnar.
Wnnið nð tilkynna broytt
heimillsföng.
NÝRNAFLUTNINGUR -
Framh. af bls. 111.
ingarnir verða þó að vera á lyfj-
um ævilangt og undir góðu eft-
irliti. Hins vegar batnar líðan
þeirra að miklum mun og
margir hafa orðið vel vinnu-
færir á ný. Um árangurinn í
stórum dráttum er það að
segja, að eins og er lifa um
75% þeirra, sem fá nýra úr lif-
andi ættingja í eitt ár, en 67%
í tvö ár. Ef um nýra úr líki er
að ræða, lifa um 45% í eitt ár
og 37% í tvö ár. Þessar tölur
fara þó batnandi, einkum má
búast við að þær síðari batni
við framfarir þær sem átt hafa
sér stað á síðustu árum. Þessar
tölur virðast ekki sérlega glæsi-
legar, en hafa verður í huga, að
fyrir aðeins örfáum árum dóu
allir þessir sjúklingar.
Ef taka þarf nýra úr sjúkl-
ingi, er alltaf möguleiki að reyna
aftur. Er dæmi til þess, að sami
sjúklingur hafi fengið allt upp
í þrjú nýru. Þeir sjúklingar sem
lengst hafa lifað með aðflutt
nýru eru komnir yfir 10 ár og
allmargir sjúklingar eru lifandi
eftir 5—6 ár með nýru úr lík-
um.
Enda þótt mikil fyrirhöfn sé
við þessa sjúklinga og árangur-
inn oft lélegur, þarf maður ekki
annað en að sjá nokkra þeirra
sem vel hefur tekizt til með, til
að sannfærast um að meðferð
þessi sé vel þess virði að hún
sé reynd.
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 115