Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1976, Blaðsíða 35

Kennarafundur i Munaðarnesi
Það hefur lengi verið ósk okkar, sem
stundum kennslu í hjúkrunarfræði
að fá tækifæri til að samræma
kennsluaðferðir í hjúkrun, sem
byggja á notkun hjúkrunarferlis í
starfi. Helgina 8.-10. október sl. fór-
um við því, 15 manna hópur kennara
úr Hjúkrunarskóla Islands, Nýja
hjúkrunarskólanum og Námsbraut í
hjúkrunarfræði við Háskóla íslands,
upp í Munaðarnes, til þess að ræða
þessi mál. Markmið ferðarinnar var
að:
1. kynna hjúkrunarferlið,
2. samræma hjúkrunarferli fyrir
kennslu og starf,
3. að hjúkrunarkennarar tileinki sér
hjúkrunarferli, sem kennslu- og
starfshátt.
Akveðið var að unnið yrði í starfs-
hópum að loknum framsöguerindum,
en þau voru:
Kynning hjúkrunarferlis.
Tjáskipti.
Gagnasöfnun,túlkun gagna og skrán-
ing vandamála.
Markmiðsgerð.
H j úkrunaráætlun.
Mat.
Framsöguerindi fluttu Gréta Aðal-
steinsdóttir, Bjarney Kristjánsdóttir
og Sigþrúður Ingimundardóttir.
Unnið var í þrem hópum og tók
hverhópur hina einstöku þætti hjúkr-
unarferlisins fyrir. Á eftir voru nið-
urstöður lagðar fram og þær ræddar
sameiginlega og fara þær hér á eftir.
Allir voru sammála um, að hjúkr-
unarferlið væri starfsháttur, sem
byggði á góðri kunnáttu í faginu og
rökréttri hugsun. Starfsháttur, sem
miðaði að betri skipulagningu starfs-
ins og þar með bættri þjónustu við
skjólstæðinginn. Hjúkrunarferli er
lítið notaður starfsháttur hér á landi
og þyrfti því að kynna hann rækilega
og vinna að því að sem flestir hjúkr-
unarfræðingar tileinki sér hann og
noti.
Þar sem forstöðukonur sjúkrahúsa
og annarra heilbrigðisstofnana eru
yfirstjórnendur hjúkrunarmála, hver
ásinni stofnun,er eðlilegt að þær sjái
um að kynning og kennsla í notkun
hjúkrunarferlis hefjist þar sem fyrst.
Mætti hugsa sér að kennslunni yrði
sett markmið og tímamörk (t. d. einn
vetur) og að öllum hjúkrunarfræð-
ingum stofnunarinnar yrði gert að
skyldu að mæta í kennslustundirnar.
Því næst mætti reyna aðferðina á
einni eða fleiri deildum og að feng-
inni reynslu þar, væri tímahært að
hanna eyðublöð, sem skrá mætti á
allar upplýsingar um skjólstæðiug-
inn og hjúkrunaráætlun fyrir hann.
Þessi eyðublöð með upplýsingmn og
hjúkrunaráætlun, gætu leyst af hóhni
eldri form skriflegrar skýrslugerðar
(rapportbók). Líka kom fram sú
hugmynd, að óþarft væri að hanna
sérstök eyðublöð. Hjúkrunarfræðing-
urinn ætti að vera fær um og mundi
fljótt öðlast leikni í að afla allra
nauðsynlegra upplýsinga um sjúkl-
inginn og byggja áætlunargerð á
þeim. Þessi hugmynd hlaut ekki al-
mennar undirtektir, þar sem greini-
legt er, að bæði nemendur og hjúkr-
unarfræðingar eru misjafnlega í
stakk búnir til að meta hvaða upp-
lýsingar eru nauðsynlegar hverju
sinni til að byggja á góða áætlun.
Mikilvægt er að skipuleggja vinn-
una vel og hníga rök að því, að hóp-
hjúkrun sé það fyrirkomulag, sem
auðveldi notkun hjúkrunarferlis (sjá
grein í Tímariti HFÍ, 2.-3. tölublaði
1975, bls. 65).
Varðandi einstaka þætti hjúkrun-
arferlisins, þykir rétt að leggja á-
herslu á eftirfarandi atriði:
1. Upplýsingasöjnun
Söfnun upplýsinga er vandasamt
verk, sem krefst skilnings og þekking-
ar á tjáskiptum, auk annarrar hjúkr-
unarþekkingar. Stærsti hluti gagna-
söfnunar fer fram um leið og, eða
rétt eftir að skj ólstæðingurinn kem-
ur á stofnunina og þar með í umsjá
hjúkrunarfræðings. Það er því nauð-
synlegt, að það sé hjúkrunarfræðing-
ur, eða hjúkrunarnemi í umsjá
hjúkrunarfræðings, sem tekur á móti
skjólstæðingnum, skrifar hann inn
og aflar þeirra upplýsinga, sem fáan-
legar og nauðsynlegar eru til áætlun-
argerðar.
Þó gagnasöfnun fari að verulegu
leyti fram um leið og skjólstæðing-
urinn kemur inn á stofnunina, verð-
ur að hafa í huga, að á meðan á dvöl
skjólstæðingsins stendur, bætast sí-
fellt við nýjar upplýsingar, sem
skráðar eru í hjúkrunarskrána jafn-
óðum og þær berast.
Hversu ítarlegar upplýsingarnar
eiga að vera, fer eftir ástandi skjól-
Framh. á bls. 161.
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS
157