Kvennalistinn á Vesturlandi - 01.05.1995, Síða 4

Viljum við
vera til færri
fiska metnar?
ítil 10 ára vinkona mín
kom að máli við mig einn
daginn og spurði: „Hvað
þýðir það að stelpur séu ódýrari
en strákar?“ „Hvað ertu að tala
um?“ spurði ég. „Ég heyrði
mömmu segja þetta við vinkonu
sína, þetta var eitthvað í sam-
bandi við dóma og peninga-
mál,“ svaraði sú stutta.
Ég áttaði mig strax á því sem
hún var að tala um og varð að
viðurkenna að samkvæmt ný-
gengnum dómi Hæstaréttar þá
mætti með sanni segja að stúlk-
ur séu minna virði en drengir.
Hún varð hugsi og síðan
runnu tár niður kinnar hennar
og hún sagði: „Þýðir þetta
kannski það að pabba þykir
minna vænt um mig en Svenna
bróður af því að ég kosta
minna?“
Forsaga þessa máls er sú að
fyrir nokkrum mánuðum felldi
Hæstiréttur úrskurð þess efnis
að stúlka sem hafði orðið fyrir
hundsbiti fyrir nokkrum árum
fengi ákveðnar skaðabætur. Við
útreikning skaðabótanna var
haft til hliðsjónar hver væru
meðallaun kvenna í samfélag-
inu.
Eins og alþjóð veit hafa kon-
ur, í mörgum tilfellum, aðeins
65% - 70% af launum karla og
í þessu tilfelli var tekið mið af
því.
Ef reiknaðar hefðu verið út
skaðabætur fyrir dreng sem
hefði orðið fyrir samskonar
slysi hefði hann hlotið 30%
hærri bætur þar sem hans bætur
hefðu verið reiknaðar út frá
meðallaunum karla í samfélag-
inu.
Hér er búið að lögfesta þann
launamun sem þekkist hér á
landi og er slíkt óhæfa.
Breytingar voru gerðar á
skaðabótalögunum árið 1993.
Með þeim breytingum var staða
heimavinnandi kvenna bætt
nokkuð frá því sem áður var, en
staða útivinnandi kvenna hefur
lítið breyst. Þannig er t.d. áfram
miðað við þau laun sem konur
höfðu á þeim tíma sem slysið
varð. Þá er ekki tekið tillit til
þess að margar konur búa við
tvöfalt vinnálag, s.s bamaupp-
eldi og heimilisrekstur og ekki
er tekið tillit til skertrar starfs-
getu við þessi störf ef kona
verður fyrir slysi.
Hér er enn og aftur verið að
undirstrika að heimilis - og um-
önnunarstörf séu lítils virði.
A meðan launamisréttið er
eins alvarlegt og raun ber vitni
hefur það margvíslegar afleið-
ingar fyrir fjölskylduna.
Karlmenn þessarar þjóðar eru
okkar menn. Vegna launamis-
réttis þurfa þeir oft að vinna
alltof langan vinnudag til þess
að afla tekna fyrir heimilið. Þeir
era mun verr á sig komnir
heilsufarslega en karlmenn á
öðrum Norðurlöndum. Sjálfsvíg
eru tíðari á meðal íslenskra
karla en kvenna og þeir hafa
sáralitla möguleika til þess að
taka þátt í uppeldi barna sinna
vegna of mikils vinnuálags.
Þessu vill Kvennalistiim
breyta - körlum, konum og
börnum til hagsbóta.
Alþingiskosningar 1995
Akranesi
Kjörfundur vegna alþingiskosninga 8. apríl 1995 á Akranesi fer fram á eftir-
farandi stöðum og hefst kjörfundur kl. 09:00 og lýkur í síðasta lagi kl. 22:00
a) í íþróttahúsi við Vesturgötu
I. kjördeild Akurgerði til og með Grundartúni.
II. kjördeild Háholt til og með Skagabraut.
III. kjördeild Skagabraut til og með Vogabraut
ásamt Akurprýði, Garðsholti,
Klapparholti, Steinsstöðum og
Innsta-Vogi.
b) Á dvalarheimilinu Höfða:
IV. kjördeild Dvalarheimilið Höfði, Höfðagrund
ásamt Sólmundarhöfða.
Kjósendur eru hvattir til að kjósa snemma á kjördag.
Sérstök athygli er vakin á breyttum opnunartíma kjördeilda.
Sími yfirkjörstjórnar á kjördag er 11843.
Akranesi, 23. mars 1995
YFIRKJÖRSTJÓRN AKRANESS:
Einar Jón Ólafsson. Ólafur J. Þórðarson. Hugrún O. Guðjónsdóttir
inu í nokkur ár og tók jafnframt
mikinn þátt í félagsstörfum og
gegndi trúnaðarstörfum í stétt-
arfélögum kennara. 1981 flutti
ég í Bifröst og gerðist kennari
við Samvinnuskólann og síðar
Samvinnuháskólann. A síðustu
10 áram hef ég einnig bætt við
menntun mína jafnt og þétt
Eg er fædd og
uppalin í Súg-
andafirði. For-
eldrar mínir eru Jó-
hannes Pálmason og
Aðalheiður Snorra-
dóttir. Faðir minn var
prestur í Staðarpresta-
kalli í 30 ár áður en
hann flutti í Reykholt í
Borgarfirði. I Súg-
andafirði bjuggum við
ýmist á prestsetrinu í
Staðardal eða á Suður-
eyri. Ég fór snemma að
vinna fyrir mér og
byrjaði 11 ára gömul
að vinna í frystihúsi og
má segja að ég hafi
unnið fyrir náminu allt
til kennaraprófs með
fiskvinnslu að undan-
skildum tveim sumr-
um, en þá vann ég á
sjúkrahúsi. Alla skóla-
göngu eftir 12 ára ald-
ur varð á þeim áram að
sækja annað og má
segja að ég hafi farið
að heiman um 13 ára
aldur. Fyrst fór ég á
Héraðsskólann á Núpi
í Dýrafirði og þaðan í
Menntaskólann á Ak-
ureyri.
Eftir stúdentspróf fór ég í
Kennaraskólann og kenndi í
þrjú ár áður en ég flutti til Sví-
þjóðar. Þar lagði ég stund á
uppeldis- og sálarfræði við Há-
skólann í Lundi. Eftir það
kenndi ég á höfuðborgarsvæð-
bæði með nánskeiðum
og lengra námi t.d. í
bókasafns- og upplýs-
ingafræði, uppeldis-
fræði, heimspeki og nú
síðast menntunarhönn-
un og menntunarstjórn-
un sem ég lagði stund á
í Bandankjunum. Þar
lagði ég fyrst og fremst
stund á fullorðins-
fræðslu og notkun upp-
lýsingatækni við
kennslu, fjarkennslu.
Ég hef alveg frá því
að ég man fyrst eftir
mér verið jafnréttis-
sinnuð. Ég finn ennþá
fyrir reiðinni sem
gagntók mig þegar ég
fékk ekki að læra smíði
í barnaskóla. Allar göt-
ur síðan hef ég fundið
fyrir því að konur hafa
ekki sömu möguleika
og karlar. Þær era
metnar með öðram
mælistikum og ekki á
réttum forsendum. Mér
líkuðu ekki baráttuað-
ferðir rauðsokkanna þó
ég væri að ýmsu leyti
sammála þeim en þegar
Kvennalistinn kom fram fann
ég að hann var aflið, sem gæti
breytt viðhorfum og venjum.
Enn hefur ekkert annað stjóm-
málaafl sýnt mér fram á að það
muni taka betur á misréttinu
sem enn ríkir. Þess vegna kýs
ég að starfa með Kvennalistan-
um.
Réttarkerfið og
ofbeldismálin
vennalistinn vill réttar-
kerfi sem mismunar
ekki kynjum og tryggir
öllum - óháð efnahag og kyni -
eins góða stöðu og hægt er. A
meðan launamisréttið er eins og
það er eiga konur mun erfiðara
en karlar með að sækja ýmis
einkamál fyrir dómstólum. Þeg-
ar kona þarf að höfða einkamál,
t.d. við skilnað, skaðabótamál
vegna nauðgunar eða vegna
kynferðilegs ofbeldis á sér eða
börnum sínum, þarf hún að geta
ráðið sér lögfræðing og reynsl-
an sýnir að margar konur hafa
ekki haft fjármagn til þess að ná
fram rétti sínum fyrir dómstól-
um. Þó að hér sé tekið dæmi um
stöðu kvenna þá á þetta auðvit-
að við um alla þá sem þurfa að
leita réttar síns fyrir dómstólum.
Slæmur fjárhagur fólks kemur
oft í veg fyrir að það geti náð
fram ýmsum réttindamálum.
Kvennalistinn hefur allt frá því
árið 1985 beitt sér fyrir úrbótum
í málefnum sem varða ofbeldi
og kynferðislega misnotkun
barna. Við getum fullyrt að
vegna baráttu Kvennalistans er
búið að: - Opna umræðuna um
ofbeldi gegn konum og börnum.
I mörg ár hefur verið rekið
kvennaathvarf fyrir þúsundir
kvenna og bama sem þangað
hafa sótt aðstoð og skjól. -
Tryggja rekstrargrundvöll
Kvennaathvarfsins. - Opna og
tryggja rekstrargrandvöll Stíga-
móta en þangað er hægt að leita
eftir aðstoð fyrir böm sem hafa
orðið fyrir kynferðislegri mis-
notkun. - Breyta fjölmörgum
lagagreinum í þá átt að bæta
réttarstöðu þolenda kynferðis-
brota og auðvelda og einfalda
málsmeðferð þessara brota fyrir
dómstólum. - Opna neyðarmót-
töku fyrir fórnarlömb nauðgana
þar sem þolendur geta fengið
aðstoð og upplýsingar um rétt-
indi og stöðu sína fyrir dómstól-
um. - Tryggja ríkisábyrgð á
skaðabótunum til þolenda kyn-
ferðisafbrota - en áður var stað-
an þannig að þolendur þurftu að
sjá um að innheimta skaðabætur
frá gerendum.
Viðhorf þeirra sem fást við
þessi mál hafa verið að breytast
og nú hefur t.d. einn dómur ver-
ið felldur í tengslum við heimil-
isofbeldi.
Talið er að mörg hundruð
konur og börn verði fyrir grófu
og alvarlegu ofbeldi á ári hverju
í heimahúsum.
Kvennalistinn vill vinna
markvisst að þessum mála-
flokkum í framtíðinni. Það er
blettur á íslensku samfélagi að
aðrir flokkar hafi ekki vakið at-
hygli á þessum málaflokki fyrr
en Kvennalistinn kom til skjal-
anna. —
Kosningaskrifstofa Kvennalistans er að Skúlagötu 17, Borgarnesi. Þar er opið alla daga frá kl. 15.00 -18.00
Sími: 93-71506. Ef þú vilt senda okkur símbréf þá er bréfsíminn 93-71524
Kosningaskrifstofa á Akranesi er á Skólabraut 25a. Sími: 93-12650. Opið frá kl. 16.00-18.30
Kosningaskrifstofan í Búðardal er að Ægissíðu 11. Sími: 93-41660