Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1978, Blaðsíða 50

ig var talað um tjóskipti og samtals-
tækni. Að loknum fyrirlestrum um
ofangreind atriði var þátttakendum
skipt niður i hópa og unnu 2 og 2
saman. Annar var i hlutverki sjúk-
lings með ákveðin einkenni og hinn í
hlutverki hjúkrunarfræðings, sem tók
hjúkrunarskrá. Unnu síðan hjúkrun-
arfræðingurinn og sjúklingurinn
saman að gerð hjúkrunaráætlunar
þar sem allir þættir ferlisins komu
inn í. Þótti þetta takast mjög vel og
var greinilega mikill áhugi fyrir
þessu.
I könnun sem var gerð í lok nám-
skeiðann, kom fram mikill áhugi og
jákvætl viðhorf til þessara nýju
starfshátta í hjúkrun. Töldu flestir að
hægt væri án umtalsverðra hreyt-
inga að byrja með einstaklingshjúkr-
un sem væri eðlileg byrjun þar sem
hjúkrunarferlið tekur mið af einstak-
lingum. Þá kom einnig fram að flest-
ir töldu sig tilbúna til að takast á við
þessi viðfangsefni, en töldu jafnframt
nauðsynlegt að kynna þessa nýju
starshætti hjúkrunar vel fyrir öllu
starfsliði á sjúkradeildum áður en
lengra væri haldið.
Það er ósk Hjúkrunarskóla Islands
að með þessari kynningu hafi hjúkr-
unarfræðingar fengið þá grundvallar
innsýn sem þörf er á til að halda ó-
fram og koma hjúkrunarferlinu í
framkvæmd, þar sem við teljum
þetta til mikillabótafyrir einstakling-
inn/sjúklinginn.
Styrkur
Síðastliðið vor barst HFI peninga-
gjöf, kr. 150.000 fró Gísla Sigur-
björnssyni, forstjóra Elli- og Hjúkr-
unarheimilisins Grundar, fyrir hönd
Styrktarsjóðs líknar- og mannúðar-
mála, með ósk um að styrkja hjúkr-
unarfræðing sem kynnti sér hjúkrun
aldraðra. Styrkurinn var auglýstur í
Hjúkrun Fréttablaði 3, í april sl.
Tvær umsóknir bárust og var styrk-
urinn veittur Helenu M. Ottósdóttur
hjúkrunarfræðingi, Blönduósi, sem
dvalið hefur í Kaupmannahöfn, að
mestu á Bispebjerg sygehus og kynnt
sér hjúkrun aldraðra og langlegu-
sjúklinga.
Jólatrésskemmtun HFÍ ’78
Jólatrésskemmtun fyrir börn hjúkr-
unarfræðinga verður á Hótel Sögu,
Súlnasal, fimmtudaginn 28. desem-
ber og hefst kl. 15.00.
Aðgöngumiðar verða seldir á skrif-
stofu félagsins og hjá nefndarkonum,
sem eru: Dóra Þorgilsdóttir, deild 9,
Kleppsspitala, Guðrún Ingibjörg
Jónsdóttir, Vistheimilinu Vífilsstöð-
um, Ragnhildur B. Jóhannsdóttir,
sími heima 75165, Margrét Magnús-
dóttir, röntgend. Landspítala.
Hjúkrunarfræðingar, fjölmennið
með börn ykkar. Heimilt er að taka
með sér gesti.
Sérfræðileyfi
HFÍ vill hvetja þá hjúkrunarfræð-
inga, sem sótt hafa um sérfræðileyfi
til heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytisins, og ekki sótt leyfisbréf-
ið, að gera það sem fyrst.
Athygli er vakin á því að sérfræði-
leyfið tekur ekki gildi fyrr en leyfis-
bréfið hefur verið afhent frá ráðu-
neytinu.
Aukin fræðsla á vegum
barnadeildar Heilsuvernd-
arstöðvar Reykjavíkur
Baknadeild Heilsuverndarstöðvarinn-
ar i Reykjavík hefur ákveðið að
beita sér fyrir aukinni fræðslu og
vekja athygli á helstu orsökum slysa
á börnum á heimilum og benda á
leiðir til úrbóta.
Af þessu tilefni hefur Heilsuvernd-
arstöð Reykjavíkur látið prenta blað
með minnisatriðum um slysavarnir
vegna barna, þar sem upp eru taldir
helstu slysavaldar og er í undirbún-
ingi að gefa út bækling. Hjúkrunar-
fræðingar Heilsuverndarstöðvar
Reykjavíkur munu ræða um þessi
atriði í heimsóknum sínum til for-
eldra ungbarna.
Með aukinni velferð á undanförn-
um áratugum og með tilkomu sýkla-
lyfja og ónæmisaðgerða, hefur bar-
áttan gegn mörgum alvarlegum smit-
sjúkdómum gefið góðan árangur og
dauðsföllum af völdum smitsjúkdóma
fækkað verulega, en á sama tíma
hefur dauðsföllum af völdum slysa
fjölgað.
Aukin tækni og vélvæðing nútíma
þjóðfélagsins og aukin notkun hættu-
legra efna, hefur gert umhverfi
barnsins margbrotnara og hættu-
legra lífi þess og heilsu.
Slys valda nú fleiri dauðsföllum
en nokkur sjúkdómur og á vissu ald-
ursskeiði valda slys jafnmörgum
dauðsföllum og allir sjúkdómar til
samans.
Alvarlegustu slysin eru yfirleitt
þau, sem eiga sér stað í umferðinni,
en flest slysin eiga sér stað á heimil-
unum.
Oryggi barnsins á fyrsta aldursári
er algerlega háð umhugsun og vernd
þeirra fullorðnu, en með uppeldi og
þjálfun lærir barnið smám saman að
þekkja og forðast hætturnar. Með
einföldum aðgerðum má oft gera um-
hverfið hættuminna.
Markmiðið með Jjessum áróðri er
ekki að breyta svo umhverfi harns-
ins, að það hindri eðlilegan þroska
þess og hreyfingaþörf, heldur að
auka árvekni foreldranna og annarra
sem hugsa um barnið og umhugsun
um þessi mál og benda á skyldur og
ábyrgð þjóðfélagsins á umhverfi
barnsins.
Flest slys er unnt að fyrirbyggja,
en Jiekking um hætturnar, góð athygli
og fyrirhyggja er nauðsynleg.
44
HJUKRUN