Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.11.1985, Blaðsíða 30

Formaður Hjúkrunarfélags
íslands Sigþrúður Ingimundar-
dóttir bauð gesti og þátttakendur
velkomna til fundarins og sagði
m.a.:
„Saga hjúkrunar er jafn gömul
manninum, en hjúkrunarfræði
sem markviss fræðigrein er ung.
Nútíma hjúkrun er rétt hundrað
ára gömul, en grundvöll að henni
lagði Florencé Nightingale.
Miklar breytingar hafa átt sér stað
í starfi og starfsháttum hjúkrun-
arfræðinga og stöðugt unnið að
framþróun. Hjúkrunarfræðingar
á Norðurlöndum hafa í 65 ár
haldið uppi skipulögðu samstarfi
til mikils ávinnings fyrir íslenska
hjúkrunarstétt.“
Formaður SSN Ulrica Croné setti
fundinn.
Kristinn Sigmundsson söng við
undirleik Jónasar Ingimundar-
sonar við mikinn fögnuð áheyr-
enda. Ríkti óvenjulegur hátíða-
blær yfir setningu þessa SSN’s
fundar.
Framsöguerindi fluttu: Vilborg
Ingólfsdóttir hjúkrunarfræðingur,
fulltrúi hjá landlæknisembættinu.
Sinikka Tolvonen hjúkrunarfræð-
ingur (hálsovárdsinspektör)
Finnlandi. Anne-Karina Nygárd
hjúkrunarfræðingur, deildarstjóri
hjá'Norsk Sykepleierforbund.
Erindi Vilborgar Ingólfsdóttur
vakti sérstaka athygli og verður
það birt í heild síðar.
í háborðsumræðum, sem fjölluðu
um hvernig hjúkrunarmenntunin
samræmist breyttu þjóðfélagi,
markmiðum WHO og hjúkrunar-
stéttarinnar, voru framsögumenn
frá hverju landi:
Birthe Wernberg-Möller, Dan-
mörk. Inger Mattsson, Finnland.
Ingibjörg S. Guðmundsdóttir, ís-
land. Aud Blankholm, Noregur.
Karin Olsson, Svíþjóð.
Framsöguerindi Ingibjargar S.
Guðmundsdóttur verður birt í
heild síðar.
Jafnframt var unnið í hópum og
þar leitast við að svara spurning-
unni um hvort ástandið væri
svipað á Norðurlöndunum öllum,
æskilegar breytingar og framþró-
un.
Markmiðið með
þemadögunum
Markmiðið með þemadögunum er
að gefa norrænum hjúkrunarfræð-
ingum færi á að rökræða starfsskil-
yrði stéttar sinnar í þjóðfélagi sem
tekur mjög örum breytingum, á
við mikinn efnahagsvanda að etja,
en krefst þess samt ævinlega að
ýtrustu kröfum sé fullnægt í heil-
brigðismálum.
Fyrst ber þess að geta að ástandið
er mjög svipað á Norðurlönd-
unum öllum hvað varðar þörf á
breytingum í heilbrigðis- og fé-
lagsmálum - og j afnframt eru svip-
aðar líkur á að einhverjar breyt-
ingar nái fram að ganga. Sem
dæmi má nefna þjóðfélagslegar
breytingar, breytingar á fjöl-
skyldugerðinni, og í atvinnumál-
um.
Vart verður tilhneigingar til að
draga úr útgjöldum til heilbrigðis-
og félagsmála.
Til eru ýmsar pólitískar yfirlýs-
ingar og ákvarðanir þar sem lýst er
stuðningi við markmið Heilbrigð-
isstofnunar Sameinuðu þjóðanna
(WHO) „heilbrigði handa öllum
árið 2000“. Þetta leiðir til þess að
ýmis atriði heilbrigðismála fá
forgang, t.d. umönnun aldraðra,
geðlækningar og forvarnarstarf.
Yfirlýsingar stjórnmálamanna
gera heilbrigðisstéttum líka auð-
veldara að fá fé til þróunar og
rannsókna í forvarnarstarfi,
endurhæfingu og hjúkrun.
Á öllum Norðurlöndum er lfka
reynt að draga úr miðstýringu, en
það hefur vitaskuld ýmsar skipu-
lagsbreytingar í för með sér.
Skortur er á hjúkrunarfræðingum
og sjúkraliðum í tilteknum grein-
um. Mest ber á þessum skorti á
hjúkrunarheimilum, geðdeildum
og langlegudeildum.
Kröfurnar, sem samfélagið gerir í
heilbrigðismálum, aukast sífellt
og breytast. Kannski lýsir það best
þessum kröfum að í umræðum um
heilbrigðismál er nú að jafnaði
talað um „heilbrigði“ í stað „sjúk-
leika“ áður.
Þó mikið öryggi sé fólgið í þekk-
ingu og sérhæfðri kunnáttu heil-
brigðisstétta, þurfa einstaklingar
að vera ábyrgir gagnvart eigin
heilbrigði.
Réttmætar kröfur hjúkrunarfræð-
inga um meira sjálfræði í starfi
sínu leggja m.a. stéttarfélögum
þeirra auknar skyldur á herðar.
Hlutverk hjúkrunarfrœðinga
í þróun hjúkrunar
• Ábyrgð hjúkrunarfrœðinga
Við verðum að geta sinnt helstu
þörfum skjólstæðinga. Þarfirnar
eru mismunandi og hjúkrunin
verður því nrismunandi eftir ein-
staklingum.
Fylgjast verður með líðan og
ástandi skjólstæðingsins og hjúkr-
unarfræðingurinn verður að leggja
sig fram um að sinna þörfum hans.
• Hjúkrunarfrœðingar bera
ábyrgð á forvarnarstarfi
Mikilvægt er að hjúkrunarfræð-
ingar taki á sig ábyrgð í forvarnar-
starfinu þar sem þeir hafa mikla
reynslu og þekkingu í því starfi og
bera gott skyn á það.
• Hjúkrunarfrœðingar
sem stjórnendur
Hjúkrunarfræðingar hafa og þurfa
að hafa á hendi stjórnun. Ber þeim
að gæta þess að starfslið og hjálp-
artæki nýtist svo vel að fullnægt sé
öllum kröfum, bæði almennum og
einstaklingsbundnum.
28 HJÚKRUN J-Mo-61. árgangur