Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1993, Blaðsíða 26

Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1993, Blaðsíða 26
» FAGMÁL « hjúkrunarskýrslur, þegar um augljósar rangfærslur við lyfja- talningu er að ræða eða hann er greinilega undir áhrifum lyfja. Við slíkar aðstæður er hjúkrunarfræðing- urinn kallaður í viðtal og atvikið borið upp á hann. Ef hann hins vegar er undir áhrifum (lyfja/áfengis) þá ber að gera honum grein fyrir því, að hann sé ekki hæfur til að fram- kvæma örugga hjúkrun. Hann er sendur heim og boðaður í viðtal daginn eftir. Frekari umræður eru tilgangslausar á þessu stigi málsins (Jefferson, Ensor, 1982). Það er hins vegar mun al- gengara, að einkenni séu óljós og erfitt að meta hvenær á að grípa inn í. Allir eiga sína „erfiðu daga“ og/eða tímabundin vandamál á lífsleiðinni, s.s. persónuleg vandamál, veikindi í fjölskyld- unni o.fl. Fái yfirmaður kvartanir undan skapsveiflum og slæmum vinnu- brögðum ákveðins hjúkrunar- fræðings er eðlilegt að hann kynni sér málið með viðtali við viðkomandi hjúkrunarfræðing og bjóði honum aðstoð ef þörf er á. Sá hjúkrunarfræðingur sem ekki er vímuefnaháður myndi bregðast við með skýringu á hegðun sinni og/eða afsökun. A hinn bóginn ef hjúkrunar- fræðingurinn er vímuefnaháður er ekki ósennilegt, að hann neiti því að nokkuð sé að hjá sér, sé í raun undrandi, er með ásakanir í garð annarra og þiggur enga hjálp (Sullivan, Bissell, Willi- ams, 1988). En jafnvel þó hinn vímuefna- háði hjúkrunarfræðingur sýni ábyrgð, gefi skýringu og bæti sig í starfi, líður ekki á löngu þar til vandamálin fara aftur að SÁÁ Samtök áhugafólks um áfengis- og vímuefnavandann Meðferð Freeðsla Ráðgjöf koma í ljós, oftar en áður fyrr og jafnvel alvarlegri og augljósari. A þessu stigi þarf enn frekari íhlutun af hálfu yfirmanns að eiga sér stað og ber að vanda mjög til viðtalsins og undirbúa það vel. * Yfirmaðurinn hefur væntan- lega fylgst með hjúkrunar- fræðingnum um tíma og fær jafnframt ábendingar frá sam- starfsfólki. Mikilvægt er að skrá allar upplýsingar um atferlis- breytingar og atvik sem eiga sér stað hjá viðkomandi hjúkrunar- fræðingi og benda til lyfjamis- notkunar hans. Athuga að hafa allar skráningar dagsettar. Þessar upplýsingar styðst yfirmaðurinn síðan við í viðtalinu. * Hjúkrunarfræðingurinn er ekki látinn vita ástæðu viðtals- ins. Það kann að virka kald- hæðnislegt, en það hefur þótt áhrifaríkt til að brjóta niður afneitunina (Sullivan.Bissell, Williams, 1988). Það má búast við því að hjúkrunarfræðingur sé tilbúinn með fjölda skýringa og afsak- anir, viti hann innihald viðtals- ins. Jafnvel gæti farið svo að hann myndi ekki mæta í við- talið. * Sá er stjórnar viðtalinu verður að varast að setjast í dómarasæti og má ekki heldur láta stjórnast af tilfinningum, vera reiður, hneykslaður eða sýna samúð. Hann skal kynna málið af umhyggju- semi en þó með ákveðni (Sullivan, Bissell, Williams, 1988). * í viðtalinu á það ekki að vera markmið að þvinga fram ját- ningu, heldur að fá viðkomandi til að samþykkja, að leita sér aðstoðar hjá fagfólki (Pace, 1990). * Æskilegt er að draga það ekki á langinn að kalla á hjúkr- unarfræðinginn í viðtal. Því fyrr því betra á meðan atvikin eru fersk í minni. * Síðast en ekki síst skal benda á leiðir til úrbóta, með- ferðarstofnanir eða einstakl- ingsmeðferð hjá sérfræðingi. Tíðni Jafnvel þó tölur um fjölda þeirra sem ánetjast lyf í stétt hjúkrunarfræðinga séu á reiki er það ljóst að vandamálið er veru- legt. Sullivan, Bissell og Williams tala um að 10-20% hjúkrunar- fræðinga eigi við áfengis- og vímuefnavandamál að stríða ein- hvem tíma á lífsleiðinni. Sumners segir í grein sinni og vitnar í könnun, sem Haack (1987) gerði, að meðal hjúkmn- arfræðinga séu 2-3% sem verði lyfjaháðir og 8-10% áfengis- háðir. Það hefur mikið verið ritað um það, að líklega sé hærri tíðni innan heilbrigðisstétta á lyfja- misnotkun heldur en hjá öðrum, og stafi það m.a. af því hversu auðvelt sé að nálgast lyfin. Lokaorð Þessi grein mín er langt frá 26 HJÚKRUN 1 ‘2/93 - 69. árgangur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1250

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.