Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1993, Blaðsíða 39

» FAGMÁL «
ekki sjást fyrir í undirbún-
ingsvinnunni.
Á 13-G héldum við áfram
umræðufundum eftir að skipu-
laginu var breytt og^ þegar ein-
staklingshæfð hjúkrun hafði ;
verið í ár á deildinni tók allt
hjúkrunarfólkið þátt í svo-
kölluðum stuðningshópum.
Okkur var skipt niður í fjóra 5 til
6 manna lokaða hópa. Hist var
hálfsmánaðarlega í tíu skipti
undir stjórn félagsráðgjafa.
Þama gafst tækifæri til að ræða
ýmis mál, bæði sem sneru að
vinnunni og okkur sjálfum, og
reynt var að styrkja og styðja
hvem starfsmann.
Reynsla mín á öldrunar-
lækningadeildinni í vetur hefur
verið skemmtileg og fólkið
almennt jákvætt og tilbúið að
takast á við nýtt skipulag hjúkr-
unar. Efasemdir koma eðlilega
upp og ótal spurningar og
vandamál sem þarf að finna svör
við og leysa. Við eigum þó eftir
að koma skipulaginu á og því of
snemmt að ræða árangur en ég
er bjartsýn um að vel takist til.
Lokaorð
Ég hef reynt í þessari grein að
fjalla nokkuð um einstaklings-
hæfða hjúkrun og þá vinnu sem
ég hef fengið að taka þátt í innan
Landspítalans síðustu árin. Þessi
umfjöllun mín tekur mið af því
skipulagi í hjúkrun sem ríkir
innan veggja stórrar sjúkrastofn-
uriar er oft einkennist af hraða
og spennu og sjúklingurinn vill
gleymast í kerfinu.
Með því að breyta skipulagi
hjúkrunar í einstaklingshæfða
hjúkrun er reynt að fækka þeim
aðilum sem sinna sjúklingnum
og auka þannig öryggi hans.
Hugmyndir einstaklings-
hæfðrar hjúkrunar hafa verið
ríkjandi í heimahjúkrun og
heilsugæslu, oft án þess að vera
ræddar sérstaklega, heldur eðli-
legt framhald skipulagsins þar.
En einstaklingshæfð hjúkrun
er ekki bara að skipta sjúkling-
unum á milli þeirra sem sjá um
hjúkrunina, heldur þau tengsl
sem myndast og sú umönnun
sem skjólstæðingar okkar njóta.
Vellíðan og öryggi sjúklings-
ins er númer eitt.
Árangur í hjúkrun og full-
næging í starfi er það sem við
leitum að.
Höfundur staifar á
öldrunarlœkningadeild
Landspítalans í Hátúni.
Heimildir:
Betz, M. og 0’ConnelI,L. Pri-
mary Nursing: Panacea or Prob-
lem? Nursing & Health Care, 1987
vol. 8(8), bls. 457-460.
Breimoen, M. Primœrsykepleie i
praksis. Sykepleien, 1983, nr. 16,
bls. 6-15.
Bryndís Konráðsdóttir. Reynslan
af einstaklingshœfðri hjúkrun á
Landakoti. Hjúkrun 1984, 60. árg.
(2), bls. 15-17.
Fairbanks, J. Primary Nursing,
What’s so exciting about it? Nur-
sing 1980, nóvember, bls. 55-57.
Fairbanks, J. Primary Nursing
part 2. Nursing 1980, desember,
bls. 58-61.
Manthey, M. Can. Primary Nur-
sing Sun’ive? American Journal of
Nursing, 1988, maí, bls. 644-646.
McMahon, R. Collegiality is the
Key. Nursing Times, 1990, vol. 86,
no. 42, bls. 66-67.
Weeks, L.C., Barrett, M. og
Snead, C. Primary Nursing Team-
work is the Answer. JONA 1985
vol. 15, no. 9, bls. 21-27.
Wright, S. Of Primary Impor-
tance. Nursing Times 1991, vol.
87, no. 10, bls. 38-41.
Zander, K. Second Generation
Primary Nursing A New Agenda.
The Journal of Nursing Adminis-
tration, 1985 mars, bls. 18-24.
HJÚKRUN >-2/93 - 69. árgangur 39