Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1993, Blaðsíða 48
» FAGMÁL «
hjúkrun á öðrum sjúkrahúsum,
þ.e.a.s. strax við komu sjúklings
er lagt hjúkrunarfræðilegt mat á
vandamál og viðfangsefni sjúkl-
ings. Meðferðaráætlanir eru
ákveðnar, annað hvort sjálfstætt
eða í samráði við aðrar starfs-
stéttir svo sem lækna og ráð-
gjafa.
Aætlun er framkvæmd og
árangur er stöðugt metinn. A
hverjum degi eru fundir með
læknum, hjúkrunarfræðingum
og ráðgjöfum og eru þar allir
þættir meðferðarinnar teknir
fyrir.
Frá því að Vögur tók til starfa
hefur hjúkrunarmeðferðin tekið
miklum breytingum. Eftir 1983
kom mikil fíkniefnaalda yfir
landið og neysla ólöglegra
vímuefna hefur farið vaxandi.
Þetta kallaði á flóknari læknis-
og hjúkrunarmeðferð og má í
því sambandi nefna að um og
yfir 300 einstaklingar hafa leitað
sér lækninga vegna neyslu þess-
ara efna ár hvert slíðastliðin ár.
Skyndiinnlögnum hefur stöð-
ugt fjölgað og Vögur hefur því í
vaxandi mæli sinnt skyndiþjón-
ustu sem læknar og aðrar heil-
brigðisstofnanir hafa notfært sér
í æ ríkara mæli, og hefur þannig
hlutur bráðveikra og ofurölvi í
sjúklingahópnum aukist síðari
ár.
Hvað starfa margir
hjúkrunarfræðingar og
sjúkraliðar á Vogi?
Það eru 7 stöðugildi hjúkrun-
arfræðinga og 8 stöðugildi
sjúkraliða. En í dag eru starfandi
hér 9 hjúkrunarfræðingar og 9
sjúkraliðar.
Þegar Vögur tók til starfa voru
fáir hjúkrunarfræðingar starfandi
hér. Framan af voru stöðugildi
hjúkrunarfræðinga aðeins 4,7,
þáttur hjúkrunar var þá óæski-
lega lítill og vanmetinn. Það
hafði í för með sér, að ýmis
hjúkrunarverk voru unnin af að-
stoðarfólki hjúkrunarfræðinga.
Fyrir þremur árum var stöðu-
gildum hjúkrunarfræðinga fjöl-
gað í 7. Með fjölgun hjúkrunar-
fræðinga hefur hjúkrunin aukist
og styrkst, orðið markvissari og
skilað sér í bættum árangri við
meðferð sjúklinganna.
Undanfarin ár hefur verið full-
mannað og stöðugleiki í starfi.
Það hefur verið mjög gaman að
byggja upp hjúkrunarstarfið með
því ágæta fólki sem hér starfar.
Er það skilyrði að vera
óvirkur alkóhólisti eða
aðstandandi alkóhólista til
að fá vinnu á Vogi?
Nei, alls ekki. Fyrir mörgum
árum var þessari skoðun haldið
á lofti að því er mér skilst, en
það viðhorf hefur breyst í tímans
rás. Mér finnst þetta viðhorf
loða dálítið við þessa stofnun
enn þann dag í dag og tel ég, að
margt hæft fagfólk forðist
þennan starfsvettvang af þeim
sökum.
Mín skoðun er sú, að það sé
happadrýgst að hafa ákveðið
jafnvægi í starfsmannahópnum á
milli þeirra sem eru óvirkir
alkóhólistar og þeirra sem ekki
hafa kynnst alkóhólisma eins og
verið hefur nú síðari ár.
Hefur þú orðið vör við for-
dóma af hálfu hjúkrunar-
fræðinga í sambandi við
hjúkrun vímuefnasjúklinga?
Já, því miður er það nú svo hjá
sumum hjúkrunarfræðingum. í
raun er það ekkert óeðlilegt
miðað við þá kennslu sem flestir
hjúkrunarfræðingar og reyndar
aðrar heilbrigðisstéttir hafa
fengið um þessi málefni.
Þegar kennslan er takmörkuð
er hætta á, að maður telji sig vita
allt sem skiptir máli um sjúk-
dóminn eða að maður telji, að
þessi vitneskja komi ekki inn á
starfssvið sitt.
En við verðum að gera okkur
grein fyri því, að hjúkrunarfræð-
ingurinn er í lykilaðstöðu til að
greina einkenni alkóhólismans
og aðstoða alkóhólistann og fjöl-
skyldu hans.
Það skiptir í raun ekki máli á
hvaða sviði hjúkrunar hjúkrun-
arfræðingurinn starfar, hann
kemur alltaf til með að sjá þenn-
an vanda hjá einhverjum af
skjólstæðingum sínum og hjúkr-
unarfræðingurinn getur lagt sitt
af mörkum svo neytandinn nái
bata.
Við það að kynnast þessum
sjúklingahóp verða hjúkrunar-
fræðingar meðvitaðri t.d. um
48 HJÚKRUN '"2/93 - 69. árgangur