Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1993, Blaðsíða 57

Þú varst kona
móðir barnanna þinna
húsmóðir
hjúkrunarkona
afguðs náð.
Þú varst kletturinn
klettur fjölskyldunnar
fjármálamaðurinn
leiðtoginn
ósérhlífin
hafðir ríka réttlœtis-
kennd
berdreymin
sást ókomna framtíð
víðlesin
og hafðirfrá
mörgu að segja.
Þú gladdist þegar þú
gafst
og gleðin var laun þín.
Þú fórst í stórmarkað
keyptir í matinn
svo: !
bein leið í barnadeildina
fataðir barnabörnin
svo:!
keyptir gjafir.
Aldrei neitt fyrir þig
sjálfa.
Þig skorti ekkert
- þótt -
margt vantaði.
Afþér er margt hœgt að
lœra.
- Einn lítill koss.
Eitt lítið bros. -
Gafþér meira en
postulín.
- Hvílík hetja
hvílík barátta.-
Þú œtlaðir að sigra
sigra sjúkdóminn.
Oll þessi uppköst
- enginn matur
aðeins í draumi,-
Aðgerð
og aftur aðgerð
meira tekið.
Aldrei kvartað.
Hugsað um börnin
um barnabörnin.
Gleðja aðra,
magnþrota
en baráttuglöð.
s
Eg sit og hugsa.
Fæ enganfrið.
Eg verð aðfá
að vita
hvað tekur við.
-Hvernig gastu séð
krossinn Ijóma
upprisu holdsins
og röddina óma?-
-Hvernig gastu
kallað mamma
þú: !
sem hafðir ekki talað
í marga daga
til neinna manna?-
-Hvernig gat þér
vöknað um augu
og brosað til mín
þegar ég las
Ijóðið til þín?
-Engin svör
berast til mín
œ þetta er
erfitt stríð.
AUt þetta gerðist
á dauðastund.
Hvernig get ég
- létt
mína lund.
Hvað tekur við?
Þung eru tárin
sem streyma
sem straumhörð á.
Þegar við hugsum
um þig
okkar heittelskaða
móðir.
Um hreinleika sálar
sem enn mun lifa.
Umfórnjysi þína
sem aldrei mun
gleymast.
Um tómið
sem ei verður uppfyllt.
Okkar eina huggun er sú
að stríðið er búið.
Þjáningar á enda.
Draumurinn orðinn að
veruleika.
Aldrei meira hungur.
Ert á meðal vina.
s
I faðmi Drottins.
Heldur áfram að gefa.
Hjálpar öðrum
með hjartagœsku þinni.
Minningin um þig
mun aldrei gleymast
í hugum okkar.
Anna Guðrún
Gunnarsdóttir
hj úkrunarfræðingur
HJÚKRUN 1-2/93 - 69. árgangur 57