Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.09.1996, Blaðsíða 6

Sjúk vísa
Sjúklingurinn
um sjúkdóma talar
við lœkninn sinn
malar og malar.
Læknirinn minn
af áhuga á hlýðir
hvar mér er illt
og hve vel ég er stillt
lifur eða lunga
tá eða tunga
mjöðm eða kinn
ég er sjúklingurinn þinn.
Hann athygli mér sýnir
og hnífmn hrýnir
svo ofboðslega góður
fróður og þolinmóður
lœknirinn minn
uppáhaldssjúklingurinn þinn.
Eg er viss um það er
að það ég afber
skurðina þína
svo flotta og fína
sársauka ég fmn
lœknirinn minn
uppáhaldssjúklingurinn þinn.
Eg skil ekki nú
því útskrifar þú
lœknirinn minn
uppáhaldssjúklinginn þinn.
Ritstjórnarspjall
Vettvangur skoðana
Síðasta hefti Tímarits hjúkrunarfrœðinga var helgað þeim störfum
hjúkrunarfræðinga sem snúa að barnavernd. Fram kom að almennt lítur fólk á
hjúkrunarfræðinga sem trausta og hlutlausa aðila á þessum vettvangi sem gott og
óhætt sé að leita til. Ljóst er að varla mun draga úr þessum störfum á næstunni
því varla hefur það farið fram hjá nokkrum landsmanni að ástandið á mörgum
börnum og unglingum hér á landi er langt í frá að vera viðunandi. Einnig er nú
svo komið að sífellt yngri börnum er hætta búinn vegna eiturlyfja; þ.e.a.s.
fórnarlömbin eru að yngjast vegna þess að þeir sem selja eiturlyfin leita nú á
markað þar sem sakleysi og fákunnátta gerir þeim auðvelt fyrir. Ungir
fíkniefnaneytendur fjármagna neyslu sína með því að selja þeim sem eru enn
yngri - og hvar endar svo þessi vítahringur?
Allir eru sammála um að foreldrar og aðrir uppalendur verða að vera vel á
verði og fylgjast sérlega vel með börnum og unglingum. Nauðsynlegt er að vita
alltaf hvar þau eru og þekkja kunningjahópinn vel. Vitað er að þegar er farið að
selja fíkniefni í hinum ýmsu grunnskólum og ekki hefur enn fundist leið til að
koma í veg fyrir slíkt.
Eitt af því sem kom fram hjá hjúkrunarfræðingunum í sfðasta blaði er að
nauðsynlegt sé að efla þátt hjúkrunarfræðinga f skólastarfinu — og sömuleiðis
hefur þessi skoðun komið fram hjá kennurum. Börn leita til skólahjúkrunar-
fræðings með sín vandamál og byrja þá kannski á því að koma með sár á fingri en
enda á því að trúa hjúkrunarfræðingnum fyrir því að þau séu lögð í einelti eða að
vandræði séu á heimili þeirra. Nauðsynlegt er að ná eyrum ráðamanna og benda
þeim á að nauðsynlegt sé að efla starf skólahjúkrunarfræðinga - og það fyrr en
seinna.
I þessu blaði er bent á enn einn þáttinn sem betur mætti fara í uppeldi bama
en það er að láta þau ekki alast upp í umhverfi sem mettað er af tóbaksreyk eða
þar sem þau skilaboð em gefin að tóbaksreykingar séu eðlilegar og jafnvel
æskilegar.
Megináherslan í þessu hefti er þó á það starf sem fram fer innan Félags
íslenskra hjúkrunarfræðinga. Formenn margra fag- og svæðisdeilda félagsins
bmgðust skjótt við bréfi ritstjóra um að þeir sendu inn efni í blaðið og em þeim
færðar þakkir. Það em þó nokkur vonbrigði að stærri hluti lét ekkert til sín heyra.
Blaðið á að vera vettvangur fyrir alla hjúkmnarfræðinga að koma á framfæri
skoðunum sínum sem og að finna í því efni við sitt hæfi. Til þess að fjölbreytnin
verði sem mest er æskilegt að sem flestir leggi til efni. Það er skiljanlegt að þeir
sem ekki lifa og hrærast í umhverfi þar sem greinaskrif og upplýsingaflæði er
daglegt brauð, geti ekki í einu vetfangi tileinkað sér slíkt. En ritstjóri og ritnefnd
blaðsins em tilbúin til aðstoðar ef með þarf -svo nú er engin afsökun fyrir þvf að
senda ekki inn þá grein eða pistil sem þig hefur lengi langað til að birta.
Bryndís Kristjánsdóttir
Þóra Sigurðardóttir,
hjúkrunarfrœðingur,
Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Bsp.
^ BRI

erBKIbesta kaffi á íslandi?
Hvaö finnst þér?
TÍMARIT HJÚKRUNARFRÆÐINGA 4. tbl. 72. árg. 1996