Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2001, Blaðsíða 26
Guðrún aðgerðarhjúkrunarfræðingur íklædd dauð-
hreinsuðum sloppi með tæki og tól sem notuð eru við
aðgerðina.
setja upp allt sem þarf fyrir svæfinguna. Reyndar verður
sjúklingurinn ekki svæfður heldur fær hann „epidúral" deyf-
ingu.
Á skráningarblaði sjúklingsins er beiðni læknis um
aðgerðina og á því eru margs konar upplýsingar um
sjúklinginn og aðgerðina sem hann er að fara í og að auki
fylgir blað frá lager þar sem skráð er allt sem gert er ráð
fyrir að sé notað í aðgerðinni. Á meðan á aðgerð stendur
færir Þóra umbeðnar upplýsingar jafnt og þétt inn á
skráningarblaðið og stemmir af það sem notað hefur verið
af lager. Skráningin er því jafnframt birgðatalning.
Sjöfn og Þóra koma „diatherm“ plötu fyrir undir
sjúklingnum. Á bakvið þær sést Guðbjörg Elsa
svæfingarhjúkrunarfræðingur.
A þessari skurðstofu er sérstakt skurðborð sem hægt
er að renna til, m.a. svo taka megi æðamyndir á meðan á
aðgerð stendur. Sérstök Tempura - dýna er að auki á
borðinu í þessari aðgerð til að minnka líkur á þrýstings-
sáramyndun. í upphafi er er hlýrra á skurðstofunni en
annars staðar hitastigið á að vera 21 °- 23°C svo sjúkiingn-
um verði ekki kalt.
Nú er allt að verða tilbúið fyrir sjúklinginn og við Þóra
förum fram til að hitta hann. Þóra kynnir hann fyrir mér og
spyr hvort það sé í lagi að ég sé viðstödd. Hann heldur nú
það. Þóra ræðir síðan við hann um aðgerðina og spyr um
líðan. Hann ber sig vel en kvartar yfir því að þurfa að vera
fastandi og sérstaklega sé það slæmt þegar hann finni
svona ilmandi kaffiiykt.
Honum er því næst ekið inn á skurðstofu og í hendur
svæfingarteymisins. Deyfingin tekur nokkurn tíma að virka
og sjúklingurinn er spurður hvort honum sé kalt: „Nei, nei,“
er svarið. „Haldið þið að manni sé kalt innan um ykkur allar
elskurnar.11
Betra að hafa eitthvað til vara
Á meðan beðið er eftir að deyfingin virki notar Þóra tímann
til að færa upplýsingar inn á skýrsluna.
Klukkan er orðin 8.55 og allir eru nú mjög önnum kafnir
enda styttist í að aðgerðin sjálf hefjist. Sá fótleggur sem
ekki á að skera er bólstraður sérlega vel svo engin hætta
sé á taugaskaða og hlúð að sjúklingnum á annan hátt.
Þóra útskýrir fyrir honum að hún þurfi að setja upp þvag-
legg og hvers vegna. „Þá er víst betra að hafa eitthvað til
vara," segir sjúklingurinn kankvís. Sú aðgerð tekur aðeins
örskamman tíma og Þóra segir honum síðan að nú þurfi
hún að raka á honum þau svæði sem þurfa að vera
hárlaus í aðgerðinni. Hann er sáttur við það og segir að
sér þyki gaman að vera vakandi og fá að tala svona við
hjúkrunarfræðingana, í stað þess að vera alltaf steinsof-
andi. Að vísu átti það eftir að breytast.
Svæfingateymið setur upp „Maxinn", sem er e.k. skil-
rúm sem einangrar skurðsvæðið frá svæfingunni, og til að
178
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 77. árg. 2001