Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.03.2005, Blaðsíða 37

GREIN
Einelti á vinnustaö
reglulega starfsmannaviðtöl, starfsmannafundi
og jafnvel skipulagða fræðslufundi eða viðhorfs-
kannanir. Einnig getur verið nauðsynlegt að ráða
til sín utanaðkomandi sérfræðing til að meta
aðstæður á vinnustað og leiðbeina um úrlausnir.
3. Viðbrögð við upplýsingum um einelti
a. Starfsmaður, sem hefur orðið fyrir eða hefur
vitneskju um einelti á vinnustað, skal upp-
lýsa atvinnurekanda eða vinnuverndarfulltrúa
vinnustaðarins um það. Skal starfsmaðurinn
vera reiðubúinn að skýra mál sitt nánar ef
ástæða þykir til.
b. Atvinnurekandi skal bregðast við eins fljótt
og kostur er komi fram ábending eða kvörtum |
um einelti á vinnustað. Hið sama gildir þegar
rökstuddur grunur er um að einelti eða önnur
ótilhlýðileg háttsemi í garð starfsmanna eða
stjórnenda eigi sér stað innan vinnustaðarins.
Meta skal aðstæður í samvinnu við vinnu-
verndarfulltrúa vinnustaðarins, utanaðkom-
andi ráðgjafa, ef með þarf, og aðra er málið
varðar. Atvinnurekandi skal grípa til viðeig-
andi ráðstafana og fylgja því eftir að einelti
endurtaki sig ekki á vinnustaðnum.
Skýringar:
Ef starfsmaður hefur orðið fyrir einelti, eða
hefur vitneskju um einelti eða ótilhlýði-
lega háttsemi á vinnustað, skal hann upplýsa
atvinnurekanda, öryggisnefnd eða aðra vinnu-
verndarfulltrúa vinnustaðarins um það svo
hægt sé að greina vandann og bregðast við
á viðeigandi hátt. Mikilvægt er að grípa inn
í sem fyrst svo að ágreiningsatriðum fjölgi
ekki eða verði alvarleg. Eldd er mest um vert
að finna sökudólg heldur viðurkenna vanda-
málin og leita uppbyggilegra leiða til úrbóta.
Atvinnurekandi skal bregðast við eins fljótt og hægt
er, komi fram ábending eða kvörtun vegna eineltis
á vinnustað. Atvinnurekandi, öryggisnefnd eða
aðrir vinnuverndarfulltrúar vinnustaðarins gegna
meginhlutverki í að skapa þann vinnuanda og þau
viðmið, markmið eða þá vinnuverndarstefnu sem
gildir á vinnustaðnum. Þeirra er einnig að móta og
ákvarða viðbrögð við einelti. Atvinnurekendur ættu
að móta skýra stefnu um einelti og hafa viðbragðs-
áætlun til að fyrirbyggja að einelti komi upp eða
endurtaki sig. Mikilvægt er að vinnuverndarstefna, eða markmið
vinnustaðarins og viðbragðsáætlun, sé skýr og starfsfólk upplýst
um hana. Ef atvinnurekandi eða fulltrúar í öryggisnefnd, eða
aðrir vinnuverndarfulltrúar, telja aðstæður á vinnustað slíkar að
ekki sé unnt að leysa þær á viðunandi hátt, getur þurft að leita
aðstoðar sérfræðinga. Sérfræðingur, sem aðstoðar atvinnurek-
enda við gerð áhættumats og áætlunar um forvarnir, skal hafa
viðurkenningu Vinnueftirlitsins til slíkra starfa. Hann skal starfa
|sem óháður, sérfróður aðili við að greina og meta hættur í vinnu-
umhverfi sem geta leitt til eineltis á vánnustað. Hann skal vera
atvinnurekendum, fulltrúum þeirra og launafólki til ráðuneytis
og ráðgjafar, svo og öryggistrúnaðarmönnum, öryggisvörðum og
öðrum vinnuverndarfulltrúum, við að skapa sem öruggast og
heilsusamlegast vinnuumhverfi.
4. Eftirlit
Vinnueftirlit ríkisins hefur eftirlit með framkvæmd reglugerðar
þessarar, sbr. 82. gr. laga nr. 46/1980, um aðbúnað, hollustu-
hætti og öryggi á vinnustöðum, með síðari breytingum.
A. Karlsson tekur við
Lohmann Raushcer
Lohman Rauscher sérhæfir sig I sára-
umbúðum s.s. gifsi, teygjubindum, augn-
leppum og grisjum, ásamt sérhæfðri
sárameðferð með SUPRASORB,fí
á m.a. legusár, þrýstinqssár oq fótasár. A. KARLSSON
SÍÐAN 1975
Brautarholti 28 ■ 105 Reykjavik ■ Simi 5 600 900 ■ Fax 5 600 901
www.akarlsson.is • ak@akarlsson.is
Tímarit hjúkrunarfræðinga 1. tbl. 81. árg. 2005
35