Alþýðublaðið - 06.01.1925, Blaðsíða 2

I
— •' i • bii .■l..'lViTf»rfflaníffi-rí^ -m» i.....—
.Danski Moggi' lýsir
stjórn burgeisa,
Jón Kjartansson, afsagður þing-
maöur Vestur-SkaftfelliDga og hag-
nýttur >ritstjóri< í þjónustu er-
lends auövalds viö >danska Mogga«,
hefir heldur en ekki rutt sig Dý-
lega. í laugardagsblaði >Morgun-
blaðsinsc er grein eftir hann um
>stjórnmálin 1924«, og er þar í
ófögur, lýsing á stjórn burgeisa á
landinu alt frá 1917.
Paö má gera ráð fyrir því, aö
ekki só sveit meira en efni eru
til í þessari lýsingu, þar eð lengst af
þessum tíma hafa setið í stjórn
landsins tveir helztu ráðherrarnir
í IhaldsstjórDinni, sem nú situr og
Jón Kjartanseon styður með þing-
mannsatkvæði sínu, þeir Jón Magn-
ússon og Magnús Guðmundsson,
heldur só lagður svo vægur dómur
á stjórnarathafnir þeirra, sem unt
er. Samt hljóðar meginhluti lýs-
ingarinnar á stjórnarástandinu á
þessa leið:
>Hvert ár, sem leið, bætti einni
til tveim milljónum krónum við
skuldabaggann, svo hann var við
síðustu áramót orðinn nál. 22
milij. kr. Tekjuhalli hvers árs var
>greiddur< með ýmsu móti. Sjóðir,
sem notast áttu til ákveðinna
þarfa, voru þurausnir; lán á lán
ofan voru tekin. Skuldir söfnuðust
fyrir, og jukust þær á hverju ári.
Af þessu myndaðist stórkostlegt
verðfall á peningum vorum . . .
Fall penÍDganna skapaði svo dýr-
tíð í landinu < Á öðrum stað segir:
>Lóttúðin skapaðist . . . hjá hin-
um leiðandi mönnum þjóðarinnar,
þeim, er á Alþingi sátu<.
Geta má nærri, hvernig >eyðslu-
seggjum< þeim, er svona hafa
farið með þjóðarhaginn á undan-
förnum árum, muni farast >við-
reisn< sú úr hendi, sem þeir eru
settir í valdastólana til að veita
forsjá, þegar jafnvel >danski Moggi<
kann ekki sögu þeirra fegri en
þetta.
Næturlæknif er f nótt Jón
Kristjánsson Miðstræti 3, sími
686.
ALOVbUStASie
Pistlar að vestan.
(Frh)
Það má annars segja, að þess-
ar ráðagerðir íhaldsins séu svlp-
ifkt tiltæki og örþrifaráð drukkn-
andl manná, er f dáuðafátinu
grípa í hálmstrá sér til bjjrgar,
þvf að það má Ihaldið eiga vfst,
að þessar hugmyndir þess og
ráðagerðir verða því aldrei ann
að en hálmstrá. íslenzka þjóðin
Itður það aldrei, að afnumlð
verði hér skoðanafrelsi og kosn-
ÍDgarréttur, né að stofnaður
verði hér her tll að beijr á sjó
mönnum og verkatólkl þessa
lands. Hver sá flokkur, er slfkt
reyndi að framkvæma, féili sjálfur
á verkum sínum; þjóðin myndi
rísa öndverð gegn honum og
afmá hann af áhrifasviði opln-
berra mála. Þingmaður sá og
rltstjóranefna, er beitlr sér fyrir
tveimur þessara kúgunarhug-
mynda, má þess þvf lullviss vera,
að hann leggur svo >moðhaus«
sinn til hicztu hvfidar, að honum
tekst ekki að leiða íslenzku þjóð-
ina á sifkar vliligötur, þvf að
jafnvel þótt hann kyani að klifa
látiaust á þessari hsimsku sinni
bæði í ræðu og riti, meðan and-
inn flöktir i honum, myndi honum
það alt að engu haidi koma; —
fsienzka þjóðiu myndi aldrel á
agnið bita.
En eru þessar o beldis ráða-
gerðir ekkl augljóst sýnishorn
þess, þótt sjáltsagt f smáum stíl
sé, hvernig íhaldið er inoan rlija,
og hvers þjóðin mættl at því
vænta, et það næði öruggum
meiri hluta á þingl bg hetðt
bolmaga og ráðrúm tli að beita
sér að vild og gera þær ráð-
stafanir, er því kynni að þókuast.
Ætli burgeisar þelr, er öiiu ráða
í hsrbúðum Iháldains, myndu þá
víla fyrlr sér að setja hér á
laggirnar otbaldlsstjórn eftir
fyrirmyadinni ftölsku og bjóða
þjóðinni sitt áf hvorn tagl, er
hana áður myndi varia hafa um
dreymt né órað fyrir. Það verð-
ur ekki annað séð af biöðum
flokksins en skýjafarlð sé þannig
á stjórnmálalofti hans, að þjóðin
mætti eiga þaðan illra veðra von.
En þau ósköp munu aldre! yfir
dynja, að íhaldið og burgeia^dót
þeab nai að ap.nna svo geypúega
artMibafaMaatáit.
ð
Alþýðubiaðið
I
ð
ð
I
II
ð
ð
I
ð
I
8
8
kemur út á hverjum virkum degi.
Afgreiðsla
við Ingðlfsatræti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) opin kl.
9t/j—lO'/j árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
Yer ð 1 ag:
Askriftarverð kr. 1,00 á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
ixsnst»(»(«a(a9(KÉKK«K»OQs
greipum sínum um frelsi þ»ssarar
þjóðar, því að eins o< aikunnugt
er og Ólaiur Friðriksson léttilega
hefir á bent í Aiþýðubiaöinu, þá
byggist núveraDdi þing ylgi í-
haidsflokksins alls ekkt á neinni
ákveðinni stjórnmáiastefnu, held-
ur að mestu ieyti á þingmönn-
unum sjáifum persónulaga, er
iyrir kosningurnar síðutitu flöttu
sig og þöndu út fyrir kjósendum
á állar lundir og iotuðu gulli og
grænum skógum, meðan þeir
voru að krækja í atkvæðln, þvf
að á loforðum þeirra var langt
frá nokkur hörgnli, þótt efndirn-
ar hafi að vanda helzt úr lestinni.
— Auk þess eru íjöimargir þlng-
menn flokksins kosuir með mjög
litlum meiri hluta, og enn treinur
háfa aðrir vlit með öllu á sér
hoimildir fyrir kjósendum og
s'glt inn í þingið undir póiitisku
hiutieyaismerki, eias og t. d.
kvennafulltrúlnn. Flokkuiinn
sýndi það og sjáltur á þlnginu
síðasta, er hann drap sfnar eigin
f.tjÓrnarskrárbreyiingar — eða
>steypti undan sér<, eins og
sagt er að hratnlnn geri f harð-
indum, — að hann ar vánmáttar
síns tyllliega meðvitandi. Verður
ekki annað ráðið at þvi tiitæk:
flokksins en að hann telji það
blátt áfram lífshættu fyrir sig að
ganga til nýrra kosnlnga, sé
hræddur um, að það verðiaama
og að leggjast á höggstokkinn
sem þjóðmálafiokkur. — Mætti
Oar vel vera, að það rí'yndis'
ekki tjatri sanni, e! til kæmi.