Norðurslóð - 13.10.1978, Blaðsíða 1

rj’tr a T“
I O V X’X.L
6. tölublað
Föstudagur 13. október 1978
2. ágangur
5ð afkoma Útgerðarfélagsins
£r vanda fiskverkunarinnar nú velt yfir á útgerðina?
Útgerðarfélag Dalvíkinga hf.
gerir sem kunnugt er út togar-
ana Björgvin EA 311 og Björg-
úlf EA 312, ogsjá þeir að mestu
leyti um hráefnisöflun fyrir
Frystihús KEA hér á Dalvík og
er því félagið mikill hornsteinn
atvinnulífs staðarins. Þess má
geta að í mars á næsta ári eru
liðin 20 ár frá stofnun Útgerðar-
félags Dalvíkinga hf. og ef
Norðurslóð endist aldur til er
eðlilegt að gerð verði grein fyrir
félaginu þegar þau tímamót
verða.
Hins vegar hitti blaðamaður
Norðurslóðar Björgvin Jónsson
framkvæmdastjóra félagsins og
Ieitaði helstu frétta af rekstri
félagsins.
- Hvernig hafa aflabrögðin
verið að undanförnu?
- í júlí og ágúst voru afla-
brögð góð, en í september dró
mjög úr þeim þannig að aflinn
þá varð lélegur, því auk þess
voru bæði skipin í ,,klössun.“
Björgúlfur 10.-17. september,
en Björgvin í fjögurra ára klöss-
un 18. september til 6. október.
Tími þessi hefur að vísu nýst að
því leyti, að þorskveiðibann var
sett á hvern skuttogara um
þriggja vikna skeið, og er því
Björgvin búinn með sinn tíma.
Björgúlfur er nú á skrapfisk-
veiðum eins og það er kallað,
það er að hann veiðir á ufsa- og
karfaslóð, en þorksaflinn má
ekki vera meiri en 15% af
heildaraflanum séu skipin á
veiðum á þessu banntímabili.
Björgúlfur er væntanlegur úr
þessari veiðiferð í byrjun næstu
viku og hefur þá lokið sínum
tíma í þorskveiðibanninu.
Frá áramótum til loka sept-
ember höfðu þeir lagt á land
sem hér segir:
Björgvin 2.271 1. í 23 sjóf.
Björgúlfur 2.835 1. í 24 sjóf.
- Hvernig var afkoma Ú.D. á
síðast liðnu ári?
- Ég tel hana viðunandi. Að
vísu má segja að bókhaldslegt
tap hafi verið talsvert eða 94
miljónir króna, en þá ber að
hafa í huga að afskriftir námu
125 miljónum króna, þannig
skilaði reksturinn 31 miljón upp
í afskriftir, sem telst ekki svo
slæmt því einn þriðji var liðinn
af árinu þegar Björgúlfur hóf
veiðar. Þá ber að líta á það að
stofnkostnaður Björgúlfs varð
hár og vaxtabyrði félagsins af
þeim sökum mikil og er tilfinn-
anlegust fyrstu árin.
Björgúlfur var afhentur 16.
Fimmtíu tonn
af kartöflum
Á þessu nýliðna, blessaða sumri
gat að líta stóran, óvenjulega
dökkgrænan blett í hlíðinni fyr-
ir sunnan og ofan Hól á
Upsaströnd. Nýrækt, hafrar,
hafa sjálfsagt sumir hugsað. En
nei, svo var ekki. Þetta var
reyndar kartöfluakur þeirra
bræðra frá Hofsá, Reimars og
Rúnars Þorleifssona og kvenna
þeirra, Guðlaugar Antonsdótt-
ur og Hafdísar Hafliðadóttur
(Enginn skal geta ásakað Norð-
urslóð um mismunun kynja).
Blaðamaður hringdi í Haf-
dísi, sem gaf eftirfarandi upp-
lýsingar:
Við fengum land hjá bænum,
þeas. í landi Holtsins, þar sem
síðast bjó Páll, nú bóndi á Ups-
um (og kona hans, Baldvina).
Við plöntuðum í ca. 3.5 hekt-
ara. Útsæðið var aðallega Gull-
auga, en líka dálítið af tegund-
inni Helgu, alls tæplega 3 tonn.
Við vorum ekkert sérstaklega
bjartsýn þegar við vorum að
setja þetta niður, komið vel
fram í júnímánuð og kalt í veðri,
eiginlega hálfgerð haglhríð með
köflum.
Vinnsla landsins var ófull-
komin, en samt gátum við sett
niður með vélinni.
- Hver var svo útkoman?
- Útkoman er ótrúlega góð.
Við gátum að vísu ekki tekið
upp með upptökuvélinni, því
bæði var að jarðvinnslan var
svo gróf, og svo var kartöflu-
grasið ekki fallið, en það þarf
það helst að vera til þess að vélin
geti unnið sitt verk. Nú, en það
bjargaðist samt allt ágætlega,
við fengum bara hóp duglegra
daglaunamanna til uppskeru-
starfanna. Við vorum oft þetta
15 saman og allt upp í 20, svo
upptakan gekk vel, enda vorum
við heppin með veðrið.
Kartöflurnar eru stórar og
fallegar, ekki síst Helgan. Við
töluðum um það, að helstu
vandræðin væru þau, að við
fengjum ekki nógu smáar kart-
öflur í útsæði! Jæja, við vitum
bara ekki nákvæmlega hvað
uppskerumagnið er. Við keypt-
um fiskikassa af Alla Lofts og
létum kartöflurnar í þá. Það eru
fullir 1280 kassar. Ég viktaði
einn þeirra á eldhúsvigtinni
minni. Hann reyndist 41 kg.
Ætli það sé ekki svona 36 kg.
nettó. Og nú má hver margfalda
fyrir sig (Blaðamanni telst til, að
þetta sé rösklega 46 tonn).
- Hvað verður svo um alla
þessa matbjörg?
- í bráðina eru kassarnir
geymdir í bilskúrunum okkarog
svo í fjósinu í ölduhrygg. En við
erum nú að vona að kaupfélagið
taki mikið af okkur strax í haust
og að lokum allt, sem við höfum
til sölu.
Útsæðið geymum við reyndar
í góðri geymslu, sem við eigum
upp í Holtinu. Það er gamall
frystiklefi, sem við keyptum og
grófum inn í barð. Og nú erum
við farin að undirbúa næsta
sumar. Það er verið að tæta
akurinn nú í dag.
- Og nú eruð þið orðin rík.
- Já, vitum ekki aura okkar
tal, er ekki eins með ykkur í
sveitinni? (Blaðamanni vafðist
tunga um tönn.)
ajtríl og hóf þegar veiðar.
Uthaldsdagar hans voru 234 og
veiðiferðir 21 talsins, afli var
2.227 tn að verðmæti 206
miljónir. Hásetahlutur með or-
lofi nam 3.9 milj. kr.
Björgvin var með 333 út-
haldsdaga í 28 veiðiferðum, afli
var 2.849 tn að verðmæti 240
miljónir. Hásetahlutur með or-
lofi nam 4.5 miljónum króna.
- Álítur þú að afkoma félags-
ins verði svipuð á þessu ári?
- Ég gerði mér vonir um að
hún yrði ekki lakari, og miðaði
þá við það sem af er árinu. Við
síðustu fiskverðsákvörðun
hækkaði verð á fiski mjög lítið,
sem þýðir að hækkun útgerðar-
kostnaðar t.d. af völdum geng-
isfellingarinnar verður mikið
meiri en væntanleg tekjuhækk-
un, svo mér sýnist að afkom-
unni sé teflt í svolitla tvísýnu.
Fyrir mér er það spurning hvort
ekki sé verið að velta vanda fisk-
verkunarinnar yfir á útgerðina,
sagði Björgvin að lokum.
Til lesenda
Norðurslóð ýtir nú úr vör eftir
langt sumarfrí. Upphaflega
var talað um að gefa út 10
tölublöð á árinu. Þau urðu
reyndar ekki nema 5 fyrri
hluta ársins, að vísu sum
stærri en sáfjórsíðungur, sem
lofað var, svo við því er varla
að búast, að tölunni 10 verði
náð. Vonandi verður það fyr-
’rgefið.
Astœða er til að kvarta und-
an því, hvað lítið aðsent efni
berst blaðinu. Helst kemur
ekkert ótilkvatt. Er virkilega
ekki eitthvað, sem Svarfdœlir
vildu sagt hafa og gœti átt
heima í þessu blaði?
Um efnahaginn er það að
segja, að hann er hreint ekki
svo bágborinn nú í vertíðar-
byrjun. Það er fyrst og fremst
að þakka þeim ca. helming
áskrifendanna 500, sem
brugðu við í vor og borguðu
blaðið, flestir til muna betur
en um var beðið. Betra væri
samt efnahagsástandið ef hinn
helmingur áskrifendanna
hrykki nú við og sendigreiðslu
til blaðsins.
Askriftin er: Norðurslóð,
pósíhólf 15, 620 DAL VÍK.
Fyrir heimamenn er best að
borga í versluninni SOGN.
Hvað sem því iiður sendir
blaðið lesendum öllum bestu
kveðjur og óskir um farsœld á
komandi vetri.
Dvalarheimili aldraðra
Vinna við Dvalarheimili aldr-
aðra á Dalvík mun ekki falla
niður nú með haustinu. Sam-
þykkt hefur verið að taka til-
boði Tréverks hf. um smíði eld-
hússinréttinga, skápa og hurða.
Tilboðið hljóðaði upp á kr.
17.300.000 og á að ljúka smíð-
um í febrúar.
Þegar er búið að vinna fyrir
þá upphæð sem ætluð var í
dvalarheimilið á þessu ári sam-
kvæmt fjárhagsáætlun,en rúm-
lega 17 milj. kr. framlagúr Jöfn-
unarsjóði sveitarfélaga gerir
kleift að halda framkvæmdum
áfram. Dalvíkurbær hefur um
nokkurra ára skeið reynt að fá
slíkt framlag frá sjóðnum, eða
frá þeim tíma að samþykkt voru
í tíð síðustu ríkisstjórnar lög um
breytta tekjuskiptingu ríkis og
sveitarfélaga. Lög þessi hafa
almennt gengið undir nafninu
„bandormurinn“ vegna þess að
í þeim eru fjölmargir liðir
annara laga, sem fjalla um
þátttöku ríkisins í félagslegri
þjónustu strikaðir út, þar á
meðal framlag ríkisins til bygg-
ingar elliheimila.
Á bæjarstjórnarfundi 5. okt.
voru þessi mál til umræðu. Allir
þeir er tjáðu sig um málið töldu
sjálfsagt að þetta framlag úr
Jöfnunarsjóði rynni til fram-
kvæmda við elliheimilið.
Tíu knáir sveinar í Láginni. Greinarhöf. aftan við f. miðju.
Lágin verður aftur græn
Brúnka hans Stebba gamla í
Hvoli gæddi sér á iðgrænu
grasinu í Láginni. - Fullorðnum
Dalvíkingum er minnisstæður
hesturinn og Lágin, þá er hún
náði samfellt allt frá Lágar-
brekkunni gömlu til fjalls. Síð-
an eru liðin mörg ár.
Nú er Brúnka dauð, og litlu
munaði að sama ætti fyrir
Láginni að liggja. Stöðugar
uppfyllingar hafa átt sér stað,
og á tímabili var svæðið notað
sem sorphaugar fyrir fínt rusl,
eða þrifalegt rusl eins og það var
kallað.
Það var svo í fyrra, sumarið
1977, að ákveðið var að halda
verndarhendi yfir þeim ræfli
sem eftir var af svæðinu. Nú
hefur jöfnun og vinnsla á elri
hlutanum átt sér stað, og er það
nú óðum að grænka.
Þótt mikið hafi áunnist er þó
all mikið starf fyrir höndum.
Ganga þarf frá fyrirhugaðri
tjörn, setja niðurtrjáplöntur, og
ekki síst, að ljúka við vinnslu og
jöfnun á neðri hlutanum alveg
niður að Hafnarbraut.
Hvert stefnir?
i Okkur bæjarbúum er öllum
ljóst, að þau verkefni sem liggja
fyrir í útivistmálum verða
ekki leyst með því að fá
tilfallandi aðila til starfa í
stuttan tíma, eða án tilkostnað-
ar.
Hér þarf að leggja til atlögu af
kraftir, ef við eigum ekki að
verða eftirbátar annara bæjar-
félaga í þessum efnum.
Við eigum mörg falleg svæði
sem kalla á umhirðu, og nægir
þar að nefna niiðbæjarsvæðið.
Við búum á gróðursælum stað á
landinu, og einkagarðar bæjar-
búa sýna, að við erum gróður-
vinir. Hér eru því stórir mögu-
leikar til að gera fallegan bæ
fallegri. En það er ekki nægilegt
að byggja., við verðum líka að
halda við. Ef við viljum hafa vel
hirt opin svæði í bænum verður
að hugsa um þau, - halda þeim
við.
Til þess að svo megi verða,
þarf að fá ábyrgan aðila til
starfa. Eðlilegast er, að til
bæjarins verði ráðinn skrúð-
garðyrkjumaður, og honum
falin uppbygging og hirðing
þeirra svæða sem valin verða til
útivistunar.
Slíkur aðili gæti einnig orðið
ráðgefandi fyrir húseigendur, -
á slíku er mikil þörf.
Látum dæmið um Lágina
kenna okkur ofurlítið. Við
skulum hugsa áður en við
beitum ýtum og vélskóflum.
Það er svo auðvelt að hrauka
upp moldarhaugum og ýta
drasli til hliðar, en í upphafi skal
ávallt endirin skoða.
Árni Steinar Jóhannsson.