Norðurslóð - 29.07.1986, Blaðsíða 1

Svarfdælsk byggð & bær
10. árgangur Þriðjudagur 29. júlí 1986 7. tölublað
Heyannir 1986
Nú í lok júnímánaðar er hey-
skapur að sjálfsögðu í fullum
gangi í sveitum landsins. Að
fornu tali hófst mánuðurinn
Heyannir að vísu ekki fyrr en í
14. viku sumars, |j.e. seint íjúlí-
mánuði. Á þessu suniri byrjuðu
Heyannir 27. júlí.
Kn í reynd byrjaði sláttur hór í
sveit heilum mánuði fyrr á þeim
bæjum, sem fyrstir urðu. Það er
því liðinn heill mánuður svo
tímabært er aö grennslast eftir,
hvernig hefur gengið hjá svarf-
dælskum bændum.
Það er skemmst frá því að
segja, að tíðarfarið hefur verið
hagstætt í betra lagi, júlí-
mánuður hefur verið úrkomu-
lítill þangað til þann 23. mán-
aðarins að rigndi 9 mm í
úrkomumælinn á Tjörn og 10 til
viðbótar þann 24. Þetta er mikil
úrkoma í þessum mánuði ársins
og hlýtur að tefja nokkuð fyrir
heyskap manna.
Blaðið hringdi í nokkra menn
í forvitniskyni og fékk eftir-
farandi upplýsingar:
Hof, Stefán .lónsson kom í
símann. Þar byrjaði heyskapur
um mánaðamótin og er nú langt
kominn. Geymir sér dáljtið af
heimatúninu, sem er ekki nógu
vel sprottið enn. Dundar sér við
að heyja á óábornu Grafar-
túninu. Ætlar svo að slá há á
nokkrum hekturum í lokin.
nýting er ágæt og horíur á
nægum og góðum heyjum ef svo
fer sem horfir.
Hnjúkur. Erna Kristjáns-
dóttir kom í símann. Þar var
byrjað að slá 8. júlí. Spretta var
ágæt á túninu eins og ævinlega
og nýtingin prýðileg, svo það
eru horfur á miklum og góðum
heyjum. Hnjúksmenn slá ekkert
á Klængshóli að þessu sinni.
það er til svo mikið af gömlum
heyjum og ekki ástæða til að
sanka að sér allt of miklu. Samt
heyja þau eins og venjulega
blettinn á Þverárkotinu. Þar er
ævinlega haugagras.
Atlastaðir. Lena Gunnlaugs-
dóttir kom í símann. Þar var
byrjað 8. júlí. Gamla heima-
túnið var sæmilega sprottið. en
Nesið alveg blóðsnöggt. Samt
var farið yfir það en eftirtekjan
var sáralítil. Aftur á móti er vel
sprottið á Sandá. en þau á Atla-
stöðum eiga helming þeirrar
jarðar. Nýtingin á heyinu hefur
Fóðurstöðin s.f.
Vaxandi
l m miðjan mánuðinn var hald-
inn aðalfundur Fóðurstöðvar-
innar, sem er samvinnufélag
loðdýrabænda við Eyjafjörð og
rekur fóðurgerð á Dalvík.
Blaðið hafði tal af fram-
kvæmdastjóranum, Símoni
Ellertssyni, sem gegnt hefur því
starfi frá hausti 1985. Eftir-
farandi upplýsingabrot eru frá
honum runnin.
Reksturinn hefur frá upphafi
veriö erfiður fjárhagslega.
Stofnkostnaður mikill í vélum
verið hreint frábær. svo út-
koman getur orðið alveg sæmi-
leg þegar upp verður staðið.
Full snemmt að kveða upp loka-
dóminn um sumarið.
Grund. Sigurbjörg Karls-
dóttir kom í símann. Sláttur
hófst um mánaðamótin á
heimatúninu. sem var vel
sprottið. Hinsvegar mættu
Bakkarnir vera betur sprottnir.
Nýting hefur verið ágæt og það
er farið að síga á seinni hluta
heyskapar. E.t.v. fá þau lánaða
skák í Ytra-Garðshornstúni,
sem ekki verður fullnytjað af
heimamönnum. Er reyndar
óáborið.
Þetta voru sýnishorn. tekin af
handahófi. En niðurstaðan er
nokkuð eindregin: Hevskapar-
horfurnar eru þær. að hey-
fengur verði ekki minni en í
meðallagi að vöxtum og gæðin
sennilega með allra besta móti.
Þetta eru góðar fréttir eftir kalt
síðkomið vor og daufar horfur
um hevskap þá. Annað. sem
kemur í ljós. er það. að enn er
töluverð eftirspurn eftir túni til
slægna. þrátt fyrir framleiðslu-
takmarkanir og allt það. Samt
eru nú horfur á. að einhver tún
standi í sinu hér í sveit á þessu
hausti og er það \issulega
nýlunda í honum Svarfaðardal.
fyrirtæki
og tækjum, en stofnfé nánast
ekki neitt. Rekstrarafkoman
síðastliðið ár var afleit, en fór þó
batnandi þegar á leið. \'onir
standa til, að bjartara sé frant-
undan.
Endurbætur
KEA leigir Fóðurstöðinni
gömlu Beinaverksmiðjuna. sem
hætt var að starfa sem slík fvrir
þrem árum síðan. í suntar hafa
farið fram á vegum Kaup-
félagsins miklar endurbætur á
syðri hluta hússins og fær
Fóðurstöðin það allt til afnota.
Auk loðdýrafóðursins hefur
stöðin framleitt meltu til fóðurs
jórturdýra svo og þorskalýsi.
sem allt hefur selst innan lands
til framleiðslu meðalalýsis.
\ onast er til að framhald geti
orðið á þessari aukaframleiðslu.
en ekki er það öruggt. því fleiri
aðilar sækjast nú eftir lifur frá
bátunum.
Eitt mesta vandamálið í
þessum rekstri er að jafna
aðgang að hráefni frá fisk-
vinnslustöðvunum. Slíkt er ein-
ungis unnt að gera með því að
geta geynit hráefniðá lager. Það
er því stóri draumurinn nú að
koma upp frystigevmslu við
hliðina á fóðurgerðinni. þarsem
hægt væri að geyma ca. 1500
tonn af hökkuðum og plötu-
frystum fisk'úrgangi. Þetta er
lorgangsverkefni. sent \erður
að kornast í höfn hið fyrsta.
Breytingar á stjórn
Á aðalfundinum \'ar samþykkt
að mvndaður verði stofnsjóður
viðskiptavina Fóðurstöðvar-
innar og renni í hann 8 c'c
fóðurverðs næstu 5 árin. Er
sjóðurinn hugsaður sem rekst-
rarfé stöðvarinnar. en jafn-
framt sem trygging gegn töpum
ef einstakir viðskiptavinir hætta
rekstri.
Ennfremur var ákveðið að
setja á 150 krónu afgreiðslu-
gjald fvrir hverja alltendingu
fóðurs til að koma í veg fyrir að
fóðurbíllinn sé kallaður um
langan veg til að afhenda fáein
kíló af fóðri.
.
í túninu á Hnjúki i Skíöadal 27. júlí 1986.
:'x-\
Byggðasafnið í Hvoli
Eins og kunnugt er keypti Dalvíkurbær Hvol á síðasta ári með það
fyrir augum aö byggðasafn staöarins verði þar til húsa. Jón E.
Stefánsson sýndi ntikinn velvilja til málsins og seldi húsið mjög
ódýrt. Blaöamaöur Norðurslóðar lagði leið sína í Hvol til að kanna
hvernig ntiðaði aö koma byggðasafninu upp. Þar var safnanefndin
aö störfum bæöi við að lagfæra húsiö og koma mununum fvrir, sent
þar verða.
leggja leið sína í safnið og sjá
ýmislegt. sem vekur endurntinn-
ingar urn liðinn tínia.
Þó ntikið verk hafi veriö
unnið á síðustu mánuðum er
enn mikið ógert \ið uppsetn-
ingu muna og treystu nefndar-
menn sér ekki að tímasetja.
hvenær safnið \erður formlega
opnað.
í október sl. var byrjað að
gera húsið upp. Ýrnsar endur-
bætur liala verið gerðar rná þar
nefna hitalögn ogvatnslögn inn
í húsið. Veggir hafa sumstaðar
verið klæddir að nýju og allt
rnálað. Á gólfin hafa veriö sett
teppi og á nokkrum stöðum
parket. Mikið verk hefur verið
unnið þarna. Mest hefur mætt á
nefndinni, en auk þess leituðu
þeir til lelaga í I ionsklúbbnum
sem unnið Itafa í sjálfboöa-
vinnu rnilli 300 og 400 klukku-
vinnu milli 300 og 400 vinnu-
stundir. Björn Þorleifsson hafði
yfirumsjón með endurbótunum
og vann þarna mikiö og allt í
sjállboðavinnu. Nokkrir hafa
þar fyrir utan lagt þessu lið.
sérstaklega v.ar Hjtilti Þorsteins-
son drjúgur í vinnulramlagi í
vetur og vor.
Nú eru tvær hæðirnar frá-
gengnar, en risið sent er að
stórum hluta manngengt er
óinnréttað. í undirbúningi er að
innrétta það í baðstolustíl og
setja þar inn tilheyrandi muni.
Klæðning helur verið útveguð í
þessu skyni. llppsetning muna
er nú að heljast. Kjarninn að
munasafninu er það sem
Kristján Ólafsson hefur á
mörgum undanförnum árum
bjargaö lrá glötun og safnað i
þessu skyni. Kristján hefur gert
márga hluti upp og allt hefur
hann skráð. hvaðan þeir kontu
og hverjir afhentu. Síðan húsið
var keypt og ljóst var að safnið
yrði að veruleika hafa margir
lágætir munir borist.
í ferð með blaðamanni voru
hjónin Klara Simonsen og
Jóhann Tryggvason frá Ytra-
Hvarfi sem hér eru í heimsókn.
Þau eru búsett i London og eru
tuttugu ár frá þ\í þau voru hér
síöast í heimsókn. Þarna gat
Jóhann séð ýmsa muni sem
voru á Ytra-hvarfi þegar hann
var þar fyrir limmtíu árum.
Meðal muna er fyrsta orgel í
Vallakirkju. sem Jóhann spilaði
á fyrir rúmum limmtíu áriint.
Hann settist augnablik við
orgeliö og endurnýjaði kynni
sín við það. Ekki er að ela að
margir numu á svipaöan hátt
Jóhann á Hvarfi við gamla orgeliö.
Frh. á baksíðu