Norðurslóð - 25.11.1986, Blaðsíða 3

A Svarfdælingamóti
Réttarstemming á Seltjarnarnesi
Stjóm Svarfdælingafélagsins: Sigurlína Árnadóttir, Sólveig Sveinsdóttir,
Kristján Jónsson, Hrönn Haraidsdóttir og Sólveig Jónsdóttir. Það leynir
sér ekki hver er formaður félagsins. Ljósm. Páll Sveinsson
Árshátíð Svarídælingafélagsins
í Reykjavík fór fram með pompi
og prakt í samkomusal Seltjarnar-
neshrepps laugardaginn í 3. viku
vetrar. Húsfyllir var að vanda og
stemming góð. Borðhald hófst
strax upp úr fjóstíma og stóð fram
undir miðnætti undir styrkri
umsjón Jóns. veislustjóra frá
Jarðbrú. Honum vafðist ekki
tunga um tönn við hljóðnemann
frekar en fyrri daginn. Björn
Þórleifsson oddviti, sem átti að
halda hátíðarræðuna, komst
ekki suður sökum illviðra þennan
dag og mátti sitja heima með
sárt ennið eftir þungbæra og
árangurslausa bið á Akureyrar-
flugvelli. Andi oddvitans sveif
þó yfir glösunum. Auður stóll
minnti á fjarveru hans allt
kvöldið og var jafnan skálaðvi.ð
stólinn þegar glösum var lyft.
Að auki var hátíðarræðan mætt
á staðinn ínnan í gömlu segul-
bandsskrifli Jóns veislustjóra og
fréttamanns. Jón er allra manna
lagnastur við að ná orðrétt
niður öllu sem menn asna út úr
sér í langlínusamtölum, hefur
margur maðurinn farið flatt á
þvi. Þannig fór um Björn því
ræðan var flutt og eftir það vissu
menn allt um „Söltunarfélagið“
og það vafasama gengi sem
oddvitinn umgengst.
Stebbi frá Hæringsstöðum
lenti í lífsháska í síðasta flugi
suður því þegar lenda skyldi sat
nefhjólið fast. Vélinni var í
skyndi snúið til Keflavíkur og
allar tiltækar björgunar- og
sjúkrasveitir hvaddar á vettvang,
því Almannavamir lögðu metnað
sinn í að koma Stebba full-
frískum á svarfdælingamótið.
Nefhjólið small þó niður á
síðustu stundu og Stefán, sem
staðið hafði augliti til auglitis
við brotlendingu og bráðan
dauða fagnaði lífi og limum í
svartadauða á svarfdælinga-
móti.
Ríkharður bóndi í Bakka-
gerði og hans menn létu ekki
norðan ofviðri hefta för sína.
Ásamt með Sigga í Brekku og
Halla á Urðum nam hann Beisa
frá Ingvörum brott af Sjúkra-
húsi Akureyrar, því traustan
bílstjóra þurfti í þessa ferð. Svo
var mikill asinn á þeim félögum,
að Beisi komst ekki úr sjúkra-
Ríkharður í Bakkagerði fór ekki erindisleysu á svarfdælingamótið. Það
gerði Sigrún Arngrímsdóttir ekki heldur. Ljósm. Páll Sveinsson
húsgallanum fyrr en suður í
Borgarfirði. En á mótið mættu
þeir í veisluklæðum og héldu
uppi kvæðasöng með vaskri
forgöngu Sigga í Brekku.
Sigvaldi Júlíusson las upp
fréttabréf frá Dalvík og urðu
menn af því margs vísari um
málefni kaupstaðarins, óhug
innbyggjara vegna nýja bæjar-
stjórans, vanhöld á kúm í
Svarfaðardal og jökulsprungur
í Tungnahryggsjökli. Árni
Hjartarson flutti síðan minni
dalsins, þetta hallærislega
mærðarþras þess brottflutta um
fjöllin og fegurð landsins. „Æ ég
sakni fjallanna" sagði hann og
hallmælti svo Esjunni. Það
gerði Jón á Jarðbrú líka og fór
með ljóta vísu eftir Þórberg um
þetta reykvíska fjall.
Undir miðnættið stýrði Sigrún
Óskarsdóttir samkvæmisleikj-
um þar sem kallar fengu færi á
að káfa á kellingum og líkaði
öllum sýnilega vel, einkum þó
Þuríði Jóhannsdóttur, sem tókst
að draga sjálfan formann Svarf-
dælingafélagsins eftirminnilega
á tálar og ekki orð meira um
það.
Að lokum var troðinn dans
undir þrumandi mússík Villa frá
Karlsá, sem mættur var á
svæðið með hljómsveit og söng-
konu og er allur að færast í
aukana. Þar með lauk þessu
svarfdælingamóti og þótti hafa
tekist vel, a.m.k. voru menn
nógu lengi að koma sér út úr
húsinu. í fatahenginu myndað-
ist hálfghildings réttarstemm-
ing, þar vantaði ekkert nema
ærnar. Menn höfðu á orði, að
það gæti verið arðbær auka-
búgrein að fara með svona 50-
60 rolluskjátur milli árshátíða
til að fá réttu bakraddirnar
undir lokasönginn. Þessu er hér
með komið á framfæri.
Á.H.
Villi á Karlsá þenur nikkuna.
Ljósm. Páll Sveinsson
Búfé og fóður
Ásetningsmenn hafa verið á ferð
í sveitinni, talið búfé og mælt
heybirgðir bænda. Blaðið hefur
fengið samandregnar tölur frá
Júlíusi Friðrikssyni í Gröf. Það
kemurí ljósafþessumskrám.og
kemur líklega fáum á óvart, að
búfjáreignin fer minnkandi og
aldrei meir en þetta árið. Hér
koma tölurnar og svigatölur frá
1985 til samanburðar:
Kýr 807 ( 904)
Kvígur kelfdar 110 ( 112)
Geldneyti 288 ( 263)
Kálfar 184 ( 244)
Þá er það sauðfénaðurinn:
Ær 2802 (2956)
Gemlingar 653 ( 752)
Hrútar 98 ( 107)
Annar búfénaður:
Hross
Geitur
Refir
Hænsn
Endur
264 ( 250)
10 ( 8)
905 ( 775)
3785 (2429)
10 ( 50)
Nú eru ekki á skrá þrjár
búfjártegundir, sem þar voru í
fyrra, þ.e. loðkanínur, gæsir og
kalkúnar.
„Kýrnar baula á básunum."
Það sem mest er áberandi,
þegar horft er yfir þessa skýrslu,
er auðvitað fækkun mjólkur-
kúnna um nærri 100 hausa eða
11,7% hvorki meira né minna.
Óvænt er þetta þó ekki, þar sem
kunnugt er, að lögð hafa verið
niður 4 kúabú í sveitinni á árinu
1986. Sauðfé hefur hinsvegar
lítið fækkað. Þó eru ásetnings-
lömbin 100 færri en í fyrra og
virðast einhverjir vera að búa sig
undir það, sem komið gæti,
nefnilega niðurskuðr fjárstofns-
ins.
Á móti þessum samdrætti
kemur svo það, að öðrum
búfjártegundum hefur fjölgað,
refum um 130 og hænsnum um
1300.
Fóðurforðinn
Þá kemur það í ljós af skýrslu
ásetningsmanna, að fóðurbirgð-
ir eru miklu minni en á haust-
nóttum 1985. Þá voru þær
samanlagt 57.320 m3 en nú
46.340 m3 eða 17,5% minni. Aí
heybirgðunum nú eru f 1.250 m3
taldir vera fyrningar frá fyrra
ári. Nú reikna ásetningsmenn
út, að bústofninn þurfi ca 42.000
m3 til að fleytast yfir veturinn.
Afgangur í vor gæti því orðið
eitthvað í kringum 6.000 m3. Af
þessu birtist sú athyglisverða
staðreynd, að það vantar eina
5.000 m3 upp á, að sumarhey-
skapurinn í ár hefði einn sér nægt
handa búfénaðinum, svo mjög
sem honum hefur þó fækkað
eins og hér hefur fram komið.
Þetta er merkileg niðurstaða
eftir eitt hagfelldasta heyskapar-
sumar síðari ára. Skýringar eru
þó til á þessu eins og öllum
öðrum fyrirbærum. Vorið var
kalt og síðbúið. Sprettutíminn
var þurr og svo hafa margir
bændur sparað við sig áburðar-
notkun. Áuk alls þessa stóð svo
eitthvað af túnum í sinu aldrei
þessu vant.
Blaðið hafði samband við
Rannsóknarstofu Norðurlands
í Búgarði á Gleráreyrum. Þar
fengust þær upplýsingar, að
heygæði í ár væru „nokkuð
góð“. Við nánari eftirgrennslan
kom í ljós, að þá er átt við, að
þurfi 1,8-2,0 kg heys í fóður-
eininguna. Þó er nokkuð til af
júníslegnum heyjum sem aðeins
þarf 1,6 kg í fe. og þykir það
afbragðsgott.
Og lýkur hér að segja frá
búfénaði og fóðurbirgðum í
Svarfaðardal á haustnóttum
1986.
Sendi innilegt þakklœti til allra þeirra, sem
sendu mér gjafir og kveðjur á áttatíu ára
afmæli mínu 3. nóvember. Vinsemd ykkar
hefur yngt mig um mörg ár. Sendi ykkur
bestu kveðjur okkar hjónanna og óskum
ykkur allrar blessunar.
Tryggvi Jónsson,
Dalvík.
Kœrar kveðjur og þakkir til allra þeirra sem
glöddu mig á áttrœðisafmœlinu.
Dýrleif Friðriksdóttir
A rgerði
NORÐURSLÓÐ - 3