Alþýðublaðið - 07.01.1925, Blaðsíða 3

AL&YöuBLAÖIÖ
ur um. Nú fyrir skömmu kom
samt annað í ljós í samráði við
þjóðabandalagið var 8. dezsmber
boðið út í Engtandi lán til Ghikkja,
sem nam 7500000 aterlingspunj
um. Á einum 'krukkutlmj^^rar
borðið fram tuttugugpfnm meira
en þurfti eða 150 milljónir ster-
lingspunda. Þá vantaði ekki pen-
Ingaoa. En auðmennimir græddu
lika 8 af bundraði við lán
veitinguna.
Sjð landa sýn.
(Prh.)
í kjallara er geymsla mikil fyrir
mat og drykk og liggja þaðan 28
bjórleiðslur i veitingasalina. Þar eiu
og þvottaherbergi og baðklefár
fyiir verkafólk veitingabú'ssins og
enn fremur uppþvottahús Eru þar
vélar, sem þvo upp 1400 'diska á
klukkustund, en allir þurfa þéir
að vera af sömu stærð Öanur mat-
arílat eru soðin í málmneti og síð-
an fkoiuð. Þá er og matsalur í kjall-
aranum, þar sem 3ÖÖ — 400
manns neyta máltíðar kl. 12 — 2
og 6 — 8, en á öðrum tímum
eiga atvinnulausir menn Ökeypis
kost á að dveljast þar. Gististaðúr
með 26 herbergjum, 158 rúmum,
lestr^rsal og baðherbergjum er og
í hÚHÍnu, og rótt hjá alþýðuhúsinu
er lítið gesthús með 14 herbergjum.
sem telst til sömu eignar. í bak-
hiísinu heflr fræðslustarfsemi verka-
lýðsins bækistöð sína,' og er þar
|tór fyrirlestrasalur og bókasafn.
rí aðalhúsinu eru aftur á móti
skrifstofur álþyðufólaganna, milli
80 og 90 að tölu, öll þessi húsa-
kynni eru hituð upp með gufu
frá 2 gufukðtlum, sem taka 2000
lítra TJndir húsagarðinum er
komiö fyrir loftræstingarahöldum,
sem skifta um loft i húsunum
sex sinnum á dag. Þeasi húseign
alþýðufélaganna var fyrir stríð
talin 4 í/2 milljónar marka virði.
Það er ekki að eine, að þetta
stórhýsi alþýðunnar í Hamborg sé
hentugt óg nytsamt fyrir atarf-
aemi verkalýðsins, heldur eru
einnig öll þægindi, sem það veitir,
mjög ódýr. Þar er e'gi að eins
stærsti veitingastaður í borginni,
heldur líka ódýrasti, svo sem þarf
að vera, þar sem alþýða á í hlut.
Húsið er eigi að eins stói t og
stæðilegt, heldur lika mikilfenglegt
byggingarlistaverk) fagurt og skraut •
legt hið ytra og eigi síður hið
innra. Á öllum veggjum i aðal-
veitingasal hússins eru belti með
ágætustu útskurðarmyndum úr
starfslífi alþýðu. og standmyndir
einkennilegra og spaugilegra ná-
unga úr ýmsum alþýðustéttum
prýða stiga og ganga, hvort tveggja
meistaraverk í núlegri tréskurðar-
list. Á glugga eru máluð merki
handiðnaðarstéttanha, hver með
sínum iðnarlitum, og getur þar
Hvers vegna
er bezt að auglýas í Alþýðablaðmu?
Vegna þess,
að það er allra blaða mest lesið.
að það er allra kaupstaða- og dag-
blaða útbreiddast.
að það er lítið og því ávalt lesið^frá
uppliafi til enda.
að sakir alls þessa koma auglýsingar
þár að iangmestum notum.
að þess eru dœmi, að menn og mál-
efni hafa beðið tjón við það áð
auglýsa ekki í Alþýðublaðinu.
Hafíð þér ekki lesið þetta?
að líta margbreytt litaskraut.
Sniði og brag sala og herbergja
er hagað eftir notum þeim, sem
þau eru ætluð til, skauti og prýði
stilt í hóf við eðlilegar þarfir og
gerð ljósfæra og innanstokksmuna
hnituð til samræmis við atíl
húsakynnanna, svo að gestur
nýtur þægilegs umhorfs, og geð
hans stillist til jafnægls og kyírðar,
enda er þarna furðulega híjótt og
hæðissamt, þótt gestir streymi út
og inn tugum saman á hverri
stundu. Yfir þessari miðstöð al-
þýðusamtakanna í Hamborg hvílir
hollur og þýður blær heilbrigði og
traustleika eins og hvarvetna þar,
sem óbrotið alþýðulíf fær að dafna
í friði, ótruflað af burgeislegum
ójöfnuði, spjátrungshætti og >um-
sigslættic. (Prh.)
Edgar Eiche Burroughs: Vilti Tar/an.
Manu, litli apinn, velti vöngum og masaði, þvi að
langt var, siðan hann hafði séð þennan stóra Tarmang-
ana þjóta um skóginn. Manu var gi'ár fyrir hærum.
Hann mintist þess, er Tarzan hafði drottnað i skóg-
inum.
Og Númi, sem lá á meltunni eftir væna veiði um
nóttina, deplaði gulum glyrnunum og veifaði skottinu,
er hann varð var ferða hins forna fjanda síns.
Tarzan vissi líka vel um Núma og Manu og hih
ðnnur skógardýr, er hann skundaði i vestúrátt. Kynni
bans st menningúnni höfðu eigi að verUlegu léyti trhflaö
skógarkunnáttu hans. Hann fann þeflnn af Númá áður
en konungur dýranna varð hans var.
Hann hafði heyrt til Manu og jafnvel fótatak Situ
löngu áður en dýrin urðu vör við hann.
En hversu næm setn skiluingarvit ap'amannsins vorii,
hversu hart sem hann fór, hversu hraustur serh hanh var,
þá var hann samt dauðlegur. Timinn og vegalengdin
gerðu hónum gramt i geði; hann fann sárt til þeirra.
Það vall og sauð i honum að geta ekki þotið áfram
sem hugur manns og að hllta þvi að láta milurnar
mörgu tefja för sina um lángan timaf áður en hann
kæmist á skógarenda og á sléttuna að marki sinu.
Hann var. marga daga, þótt hanu hvíldi sig að ein»
skamma stund á næturnar og léti kylfu ráða kas'ti um
það, hvort hann rækist á bráð á leið sinni. Yrði villi-
hestur eða -göltur fyrir honum, stanzaði hann, meðan
hann veiddi og reif i sig.
Loksins var þó f erðin í, enda, og hann köm i skógar-
jaðarinn, sem umkringdi landareign hans. Hann horfði
heim að bænum.
Hann hnyklaði brýrnar og vöðvar hans stæltust.
Hann sá, þótt lángt væri heim, að eitthvað var 1 ólagi.
Vestan við bæinn liðaðist reykur upp i loftið; þar voru
*ður úthýsih, eri nú voru þau horfln. Engan reyk lagði
upp um stromp bæjarins.
Til skemtilesturs
í
þurfa allir að kaupa »Tarzan oq gimsteinai1
Ópar-boraar< og >Skógars6gur af Tarzan<
með 12 myndum. — Pyrstu sögurnar enn fáanlegar.